Waarom letten gelovigen onderling zo op elkaar en wordt er vaak met vingertjes gewezen?

Question

De islam is hier een goed voorbeeld van, maar het komt in meer religies voor. De ene gelovige schijnt voor de andere te moeten bepalen dat hij iets niet goed, of goed genoeg doet. Waarom wordt er zoveel op elkaar gelet en be/veroordeeld? Is het een vorm van arrogantie?

Ik heb dit nooit begrepen, misschien is er iemand die het herkend en er iets over kan vertellen.

 · Accepted Answer

Goeie vraag.

Het valt mij op dat er gemeenschappen zijn waarbij dat veel minder het geval is.
Ga bijv. eens in Suriname kijken, da's een echte multiculturele samenleving en wordt er veel minder met het vingertje gewezen.
Daar spelen de mannen domino met elkaar terwijl de een islamiet, de volgende hindoe en de derde katholiek is.
Geen enkel probleem. Je religie houdt je voor jezelf, en dat wordt gerespecteerd.
Ook in een land als Thailand wordt er niet op elkaars religie afgegeven. Sterker nog: Je mag zijn wat je wilt: Katholiek, Islamiet, etc. Zolang je ook respect voor Boeddha behoudt, is het verder geen probleem wat je nog meer gelooft en praktiseert.

Wat ik wil zeggen is: In een samenleving die niet werkelijk en vanuit het hart en ziel multicultureel is, zullen de mensen elkaars religie ook maar met moeite kunnen accepteren. Net als elkaars etensluchtjes, huidskleur en leefgewoontes.
Kijk maar naar ons land, maar ook bijv. de Verenigde Staten. En zo zijn er vele landen die pretenderen multicultureel, tolerant en met respect voor alle geloven te zijn, maar die nog een lange weg te gaan hebben.

We hebben nog heel wat te leren van landen waar we graag op neerkijken.

Begrijp me niet verkeerd: Ik zeg niet dat de autochtonen in een land de veroorzakers zijn van intolerantie!
Daar doen alle mensen aan mee, ook de 'nieuwe' inwoners van zo'n land!

AWM · Answer

Dat is helaas geen verschijnsel dat zich voordoet bij gelovigen. Er worden steeds meer anonieme kliklijnen geopend. Vroeger gingen ze klagen bij de pastoor.
Afgunst, bekrompenheid en angst zijn altijd de kernwoorden.

 · Answer

Deels is dat een sociologisch effect, omdat gelovigen vaak min of meer gesloten gemeenschappen vormen.
Dit gedrag zie je bij alle gesloten gemeenschappen waarbij een externe morele maatstaf wordt gehanteerd.

 · Answer

Volgens mij is dat geen religieuze maar een menselijke eigenschap. Alleen binnen de religies is gedrag vastgelegd binnen gedragsregels. Het is pas iets van na de verlichting dat mensen ook zonder religie kunnen. Nietsche heeft het daar bijvoorbeeld nog behoorlijk moeilijk mee. Hij vroeg zich af wat de mens nog waard zou zijn zonder de lichtende verwarming van God. Immers de mens had God dood verklaard omdat deze het zelf wel kon. Maar de mens kan niet boven zichzelf uitstijgen dus het moet wel fout gaan met de mensheid. 
Het is verder een misvatting dat er zonder religie dus geen regels meer zouden kunnen zijn. Dat is wel gebleken nu de staat de rol van de kerk heeft overgenomen in het stellen van regels. ( paal en perk ) Voor een goede samenleving is het nog steeds noodzakelijk dat we op elkaar letten in gedrag Of de oorsprong van onze beperkingen nu religieus of wereldlijk is maakt daarin niks uit.

capthavoc · Answer

Het heeft in principe nix te maken met het geloof maar meer met gemeenschap. 
Als extreem tegenvoorbeeld; Als je een hardcore ajax fan bent laat je het wel uit je hoofd iets goeds te zeggen over feyenoord anders krijg je de hele club over je heen

in geloof gemeenschappen is dit natuurlijk op alle levensgebieden aan de orde. ook in andere vormen van gemeenschappen natuurlijk ook 
Het is ook logisch, als je het positief bekijkt de ander helpt je  op het goede spoor te blijven. als deze dat aanvaart 
Ik weet niet hoe je aan je vraag komt maar blijkbaar heb je meegemaakt dat de ene gelovige de andere wees op de gemeenschap  geloofs regel of iets van dien aard.

Als je positief in die gemeenschap staat zul je die "vermaning"begrijpen en je aanpassen 
Als je negatief in die gemeenschap staat dan voelt dat al gauw als bemoeizucht.  
En voor de buitenstaander is het natuurlijk helemaal onbegrijpelijk.
Maar zelf in  de kleinste eenheid van gemeenschap (een gezin) is er altijd enige vorm van correctie t.o.v de buitenwereld

Dat het ook een negatieve vorm van correctie kan zijn  
speelt overal

 · Answer

Het heeft niets met geloof te maken. Dat is maar een extra reden.

Mensen zijn kudde dieren. Die willen bij een groep horen. Die groep moet gelijkgestemden zijn. Alles wat daar niet tussen hoort wordt verwijderd. Vaak via pesten, soms hardhandig.
Het wijzen met de vinger is ook daadwerkelijk iemand aanwijzen en wegsturen.

Extreme politieke partijen gaan meestal niet zolang mee. De groep wordt namelijk steeds kleiner, omdat er steeds meer ongelijkheid wordt gezien binnen de groep. 
Kijk maar naar de partij van Wilders. Hij doet niet eens meer mee met de gemeente verkiezingen, reden: niet genoeg mensen om te vullen. Als iemand niet voor 100% zijn ideeen nastreeft, wordt diegene vroeger of laat verwijderd.

Hoe groter de groep hoe vaker dit voorkomt, maar ook hoe extremer de groep.
In het Christelijke, zijn de regels superstrikt, extremer, het komt dan ook vaker voor.

Antwoord 2: De aandacht vestigen op een ander is eenvoudiger dan in jezelf een oorzaak vinden. Een ander heeft het dan ook vaak gedaan.

 · Answer

Onderling willen ze zo goed en vroom mogelijk uit de verf komen, waardoor ze de ander terecht wijzen.
"Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld worde",moeten ze voortdurend proberen te onthouden, anders gaat het mis, met deze bijbeltekst worden we al gewaarschuwd voor dit menselijke eigenschapje.

 · Answer

Dit is de arremoede van deze tijd. Iemand die zich zelf leert kennen, wie en wat hij is, zal niet zo snel naar een ander kijken. En zijn naaste hoger achten als zich zelf.

 · Answer

Het be- en veroordelen heeft te maken met de bijbel voor Christenen of de koran voor Islamieten. De teksten in deze boeken worden nogal eens uit hun verband gerukt en voor eigen belang of naar eigen inzicht gebruikt. 
De teksten in bijv. de bijbel worden door de ene gelovige als "verhalend" gezien, waarbij de tekst je iets wil leren, en door de andere gelovige letterlijk genomen. Een ieder wil de ander overtuigen van zijn eigen gelijk

Waarom letten gelovigen onderling zo op elkaar en wordt er vaak met vingertjes gewezen?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (8)

Weet jij het beter..?