Hoe omgaan met liefdesverdriet?
Toen ik 17 was zag ik een leuk meisje op school Had haar een stuk of 3 keer gezien in de pauze. Ik dacht bij mezelf zo die is wel leuk. En ik vond haar oprecht leuk. Ze zat niet bij mij in de klas en wist ook geen naam of iets dergelijks. Ik was toen best verlegen.
Een hele tijd ging voorbij en ging door met mijn leven en studie.
Op een gegeven moment zat ik een keer in de pauze in de kantine op een verwarming. Toen er opeens 5 meiden op me afkwamen. Ik raakte nogal overdonderd. Ze zeiden, ja zij vind je leuk? (en ze wezen naar dat meisje wat ik regelmatig in de pauze zag en waar ik een oogje op had) Echter was ik zo overdonderd dat ik geen woord kon uitbrengen. En omdat ik verlegen was wist ik niet hoe ik hiermee om moest gaan. Maar ik vond haar natuurlijk wel leuk. Dus ik zei iets van ja? tegen die meiden. Ja zeiden ze. Maar ik weet niet wat er gebeurde maar ik liep gewoon weg.... naar de les oid.
Maar nu heb ik daar nog steeds spijt van. Dat ik niet het gesprek toen ben aangegeaan. IK dacht bij mezelf. ok. leuk dat zij mij ook leuk vind. De volgende keer als ik haar weer zie zal ik op haar afstappen en zeggen dat ik haar ook leuk vind.
Probleem is dat ik haar nooit meer gezien heb na die tijd. Zo zonde. Ik heb daar nu nog steeds spijt van. En ik weet ook geen naam omdat ik geen gesprek met haar ben aangegaan. WIe kan mij helpen..? Hoe moet ik hier nu mee omgaan..? Ik vind het echt lastig.