Een dominee zei mij eens dat katten demoonen waren. waarom?
uit het niets zei hij dat inneens en liep verder????????????
waarom kan hij dat gezegt hebben. heeft dat iets met geloof te maken. want ik ken het niet.
hij maakte geen grapje en was bloedserieus.
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Als iemand ten tijde van de middeleeuwen een kat had dan hield de persoon in kwestie zich bezig met hekserij. En dit staat op schrift in de 'Malleus Maleficarum' sinds 1484... De Malleus Maleficarum heeft overigens nog een hoop interessante details te melden m.b.t. wat de mensheid wel en niet mocht van de kerk... Zo aanbad een Heks de Duivel en volgens de eerste druk van de Malleus Maleficarum (1353) was de Duivel, Lucifer. En voor de kerk was Lucifer dus één demoon die zich door middel van katten probeerde te manifesteren op de aarde... En daarbij komt dat Heksen volgens de Malleus Maleficarum zwart haar hadden. Dus als de desbetreffende dominee jou gezien heeft met een kat en zwart haar dan kan hij inderdaad wel eens bloed serieus zijn geweest m.b.t. zijn uitspraak... Toegevoegd op 10-06-2009 17:18:01 Malleus Maleficarum = Heksenhamer (voor diegene die geen latijn spreken)
Misschien dat hij een grapje maakte? Of de link legt met boze heksen met een zwarte kat? Iets uit het bijgeloof denk ik.
Waarschijnlijk haat hij gewoon katten en moet je er niet te veel in willen lezen. Katten spreken overigens wel al lang tot de verbeelding. Denk aan de Egyptenaaren en de mythen rond zwarte katten.
De kat was het symbool van het kwaad, zo dachten sommige volken. Oude Hebreeërs dachten via asresten van zwarte katten demonen te zien. In Europa dacht men dat duivels en heksen de gedaante van een kat aannamen. Een heks werd ook veelal afgebeeld met een zwarte kat. Jouw dominee zal het als een zwarte grap gezegd hebben, zo vermoed ik.
Zwarte kat? Dominees zeggen wel eens vaker wat zonder uit eigen ervaring... Geen waarde aan hechten, als jij in ervaring een andere mening hebt...
In het Middeleeuwse Europa waren katten een voorwerp van verschrikking: katten werden verbonden aan de duivel en hekserij. In de tijd van de heksenjachten was het niet ongewoon katten te verdenking van duivelse praktijken. Vele heksen werden beschuldigd voor het houden van katten als huisdier: duivelse geesten zouden de vorm van het dier aangenomen hebben. Samen met de heksen werden duizenden katten onder verdenking van heksenpraktijken doodgeknuppeld en zelfs gemarteld: de geest van satan had zich immers met medewerking van een heks meester gemaakt van het kattenlichaam. In de 13de eeuw gaf paus Gregorius IX een pauselijke bul uit waarbij hij verklaarde dat alle zwarte katten agenten van de duivel zijn. Als gevolg daarvan werden duizenden katten 'opgepakt' en op de brandstapel gegooid, in een poging om de wereld tegen de invloed van satan te beschermen. Ik denk dat die dominee bij jou in deze onzin geloofd. Ofwel: Die is niet wijs, negeren.
- Bronnen:
-
www.grenswetenschap.nl
Allereerst aan te tekenen: jouw dominee is een bijgelovige, onwetende stumper. Helaas, kan het niet anders formuleren. De goede man mag voorondersteld worden beter te moeten weten dan wel beter onderlegd te zijn over 'de schepping Gods'. Het heeft alles te maken met het gegeven dat een kat een eigenzinnig dier is, maar dat is niet wat men er van gemaakt heeft dat leidde tot die assumptie van jouw 'gemeente-hoeder'. De vraag is: wat voor goeds dacht hij/zij met deze uitspraak te bewerkstelligen? Slechts een arrogant geintje of ècht een minder-begaafde uitglijder? Dat 'de kat' de pisang is geworden heeft zijn oorsprong oa in de vervolging door de Roomse Inquisitie van bijv- met name de Katharen in de 13e eeuw in de Languedoc die men maar, heilig overtuigd van het rooms-facistisch gelijk van die tijd, wilde opleggen dat zij "een kat aanbaden" en de kont kusten. Werkelijk waar. Alleen: hoe verzin je het. Baphomet, een kat, aanbidding van een schedel (van Johannes de Doper), wat nog meer? Is het niet eerder zo dat deze meneer de dominee gewoon zo vreselijk obsessief-compulsief dominant wenst te zijn met zijn eigen gelijk dat hij geen eigenzinnigheid kan verdragen? Is hij/zij in contact met zijn "naasten" bij gelegenheid net zo onverdraagzaam en eigenzinnig als 'de kat'? Is hij misschien wel 'de kat zelf'?!
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
