Ik heb ieder half jaar een etentje met 3 oude schoolvriendinnen, maar ik heb daarna altijd een opgejaagd gevoel, moet ik daarmee stoppen?

Zou een mooi scenario voor Desperate Housewifes zijn, niet? Als je die etentjes zelf niet leuk vindt en je enkel gaat omdat je ze al twintig jaar kent, lijkt het mij dat je ermee moet stoppen, als je ze wel graag hebt zeg het dan "gewoon" even. Al moet je natuurlijk voor jezelf uitmaken wat je doet. ;)

Ik zou het tijdens het etentje bespreken met de anderen. Misschien hebben zij eenzelfde gevoel en door het bespreekbaar te maken kun je het geheel een draai geven en kan er iets heel moois ontstaan.

Voor je iets weggooit zou ik eerst proberen of er niet iets anders mee te doen is. Jij bent onderdeel van de club dus hoe het draait is mede afhankelijk van hoe jij je in de club gedraagt. Maak er iets moois van!!

Omdat je het zonde vindt weg te gooien, zou ik in jouw plaats eerst zeggen wat me dwars zat!
Stuur ze een kaartje, mailtje of briefje , of bel ze om te zeggen wat je bezighoudt.
Vraag of ze er over willen nadenken en wacht af, of er meer zijn die hetzelfde ervaren.
Op deze manier weet je wat er bij iedereen leeft (en iedereen weet hoe het bij jou zit!) . Je kunt dan alsnog bepalen of je het de moeite waard vindt door te gaan met deze etentjes.
Alleen al doordat je e.e.a. ter sprake hebt gebracht, zal, verwacht ik, maken dat het de volgende keer anders gaat..

Een perfecte gelegenheid om jullie relatie te verbeteren. Het kan ook zijn dat jij alleen dat zo volt, omdat jij het gevoel hebt dat je bent achtergebleven. Als je deze situatie overwint kom je er sterker uit. Bespreken dus.
Hetzelfde gebeurt in huwelijken. Ook die moet je door praten oplossen.

Het lijkt erop dat jij het heel belangrijk vindt wat voor mening de rest over je heeft. Daar kun je met jezelf aan werken: je gaat toch altijd op je best naar zo'n avondje? Ze zijn altijd blij als jij er bent, dus je hoeft de lat niet zo hoog te leggen. Wat voor hun een prima levensstandaard is, kan voor jou helemaal niet goed zijn.

Dus: blijf lekker je eigen, perfecte ikje! Wat zij vinden, zegt meer over henzelf dan over jou...

Fijne avond.

Als je het niet ter sprake kunt of wilt brengen, kun je ook voorstellen om de volgende keer iets actiefs te gaan doen samen in plaats van te gaan eten. Dan heb je het te druk om over je fantastische leventje te praten en leer je elkaar weer op een hele andere manier kennen. Probeer er eens een andere draai aan te geven!

Dit is vergif op die manier ! Uit eigen ervaring ken ik dit gelukkig niet , wil ik ook niet ! Wat een strevers , als het alleen maar daar om (daar over) gaat dan zou ik nog eens goed nadenken ! Zelf ben je duidelijk niet zo , en ik zou zeggen blijf met beide benen op de grond ! Gr. en geluk .

ja ik zou er zeker mee stoppen en lekker optrekken met ëchte"vriendinnen die er niet omgeven wat je in je huis hebt staan ,maar gewoon,om wie je bent