Is het vreemd als mijn partner ook een soort van (liefdes)relatie heeft via internet?

Mijn partner is niet drie vrouwen van mijn leeftijd is met wie ik bonbons kan eten terwijl we kijken naar een zwijmelfilm en girls' talk hebben. Daarom zoek ik dit buiten de deur. Wat vind jij, is er iets mis met mijn relatie? Moet ik dit alsnog invullen samen met mijn man? Wat mij betreft is het prima als mensen kiezen voor strikte monogamie, maar ik zal nooit dat idee begrijpen dat je in een relatie werkelijk álles voor elkaar moet zijn, en dat er anders iets fout zit in je relatie.

Dank je wel voor dit antwoord. Mag ik je vragen of het voorkomt dat je dingen met deze goede vriendin deelt die je niet met jouw vriendin kan of wil delen? Verbieden om contact te hebben is voor mij geen optie. Ik vind niet dat je dit kunt vragen of eisen. Dat ik soms onzeker kan worden van dit intense contact is wel feit, maar de vraag is dan of dit terecht is.

plus+

super antwoord +

Heel goed antwoord!

Dank je wel, ik hoopte al stiekem op een antwoord van jou :-) Ik kom nogal eens op de tweede plaats en hij deelt met haar meer dan met mij. Hier komt onzekerheid uit voort die ik tegelijkertijd niet altijd kan plaatsen, omdat hij ook bij mij wil zijn. Het lijkt erop dat "zij iets heeft wat ik niet heb of ik niet kan geven". En daaraan gekoppeld de vraag of dat "erg" is of dat ik het erger maak dan nodig is.

Ik vermoed hieruit dat de onzekerheid niet zozeer ligt bij wat zij samen hebben, maar bij jezelf. Je vraagt je af of je minder belangrijk (aan het worden) bent dan zij, of je hem minder te bieden hebt dan zij, of je een kleiner deel van hem krijgt dan zij. Je vergelijkt jezelf met een ongrijpbaar persoon. Ik kan niet voor je beantwoorden hoe erg het is, en al helemaal niet of je het erger maakt dan nodig. Het draait namelijk juist om de vraag hoe erg *jij* het vindt. *Jij* bent ook deel van deze relatie, en hebt dus ook wat te zeggen en te vinden over de gang van zaken. Misschien heb je wel wat aan een klein gedachtenexperiment om je verschillende gevoelens van elkaar te scheiden: je tevredenheid (of onvrede) over de relatie die jullie hebben, de onzekerheid die voortkomt uit de vergelijking met haar, en eventuele jaloezie. Stel je eens voor dat je partner precies evenveel tijd en aandacht aan jou zou besteden als nu. Maar de rest van de tijd en aandacht gaan niet naar een mysterieuze liefdesrelatie op afstand. Stel je voor dat die tijd naar een hobby zou gaan. Iets onschuldigs zoals computergames, of vogelhuisjes bouwen. Zou je dan het idee hebben dat hij te weinig tijd doorbrengt met jou om jullie relatie te onderhouden? En stel je eens voor dat hij niet van alles deelt met een liefde op internet, maar met een geweldige beste vriend. Iemand met wie hij nooit een romantische relatie zou kunnen hebben, omdat die vriend het verkeerde geslacht is, of gewoon totaal niet zijn type. Met die vriend deelt hij meer dan met jou, en die vriend heeft ook iets dat jij niet kan geven (namelijk testosteron en een gedeelde mannelijke beleving). Zou je dan het idee hebben dat hij te weinig deelt met jou? Dat je tekort schiet, hem niet genoeg kan bieden?

Dit gedachtenexperiment is *niet* bedoeld om je de ene of de andere kant op te dwingen. Ik heb het hier puur neergezet omdat het verhelderend voor je kan werken. Bijvoorbeeld bij de eerste vraag kan er ook uitkomen dat je het niet zou pikken als hij zoveel tijd besteedde aan een hobby in plaats van aan jou, wat de vraag op kan werpen waarom het dan wel oké is als die tijd naar een internetvriendin gaat. Als je geen probleem zou hebben met zoveel tijd in een hobby, ben je een stuk dichter bij het antwoord op de vraag waarom je toch wel lijkt te zitten met de tijd die hij aan haar besteedt. Onderzoek het eens, waar je nu precies mee zit. Uiteindelijk kun alleen jij antwoord geven op de vraag of dit alles 'erg' is, en vooral de vraag of het 'te erg' is. Kijk, hoe ruimdenkend je ook bent, wel uit dat je niet té ruimdenkend wordt; je hoeft niet alles maar zomaar goed te vinden, alleen omdat je secundaire liefdesrelaties niet bij voorbaat wilt afwijzen!

SuzyQ, dank je wel voor je uitgebreide reactie. Ik heb dit gedachte-experiment al eens uitgevoerd bij mezelf. En tot de conclusie gekomen dat het gevoelsmatig wezenlijk ander zou zijn wanneer hij tijd aan bijvoorbeeld een hobby zou besteden. Zelfs zou het kunnen dat zonder haar aanwezigheid, er wel meer tijd, interesse en aandacht voor mij zou zijn. Het is een gevoel van tekortkoming, for some reason.

+

Hallo Suzy, ik vind je 2e reactie na je antwoord erg goed!
Voor al jouw lappen tekst een dikke plus! ;)

een gesprek met z'n 3-en is niet bespreekbaar denk ik. Als ik dit al zelf zou willen.

Loenie, de ene keer zit ik er meer mee dan de andere keer. Ik weet niet wat ik ervan moet denken of hoe ik me moet voelen juist omdat er geen openheid is.

Sandy, realiseer je je dat *niemand* op kan tegen een vrouw op internet? Als ik hier op GV kom, ben ik ook altijd welbespraakt en zijn mijn roze haartjes gewassen en gekamd. Niemand hier die me ooit hoeft aan te horen (of te zien) voordat ik koffie heb gehad, die me Chinees ziet morsen op mijn groezelige pyjama, of die mijn vieze sokken kan ruiken. Wat me wel zorgen baart, is het gebrek aan openheid waar je het over hebt. Daardoor blijft die vrouw ook helemaal zo'n mythisch perfect wezen waar je niet aan kunt tippen. Die persoon uit een vorige vraag die zegt dat je hem kunt vertrouwen: is dat je partner?

Schrijf ik hele lappen tekst, zet jij het enige dat er echt toe doet simpelweg in één compacte zin. Verdiend +1

+ hahaha

Dankjewel dames!

Weet niet of je mijn antwoord hebt gelzen maar we denken er in ieder geval het zelfde over:-)

ja, gelezen! Dank!