Mijn broer wil geen contact meer met mij. Dat vind ik heel vervelend. Ik blijf maar aan hem denken, terwijl het zinloos is.

Misschien moet je het even laten rusten, ik weet niet hoe lang het geleden is dat je hem hebt gesproken, maar je zou het over een paar maanden of een jaartje nog eens moeten proberen.

Is niet zinloos... blijf aan hem denken...

Als hij geen contact wil, moet jij hem toch in zijn waarde laten en respecteren...

Zie het zo... Hij wil geen contact, dus ik doe wat hij van me vraagt... Ik respecteer hem in zijn wens met rust gelaten te worden...

En alles wat jij er dan mee doet is pijnmakerij in jezelf... Accepteer het... En ga door met je leven zonder hem, welke keuze heb je? Geen enkele...

veel succes zonder je broer...

Tja zonder meer informatie over je relatie/verleden met hem wordt dat moeilijk maar ik ga er vanuit dat dat ook niet duidelijk wordt hier.
Doe maar gewoon regelmatig een kaartje das alles wat je kan doen.

Inderdaad heel vervelend.
Het ligt natuurlijk een beetje aan het hoe en waarom.
Maar ik denk dat ik zijn wens in zo'n geval zou respecteren.
In ieder geval een tijd lang. Met het verstrijken van de tijd veranderen de dingen, en misschien ook zijn wens om geen contact meer met te hebben.
Probeer het uit je hoofd te zetten en wie weet komt ie over een paar maanden of jaar terug op zijn besluit.
Ook hier geldt de natuurwet: alles waar je aandacht aan schenkt (lees: energie in stopt) groeit en wordt groter.
Je aandacht/energie dus ergens anders aan schenken - aan iets positiefs - en dan verdwijnt de kwestie met je broer naar de achtergrond.
En wie weet, op een dag, wordt de kwestie opgelost.
Ik zou na een jaartje of twee, drie weer eens proberen contact met hem op te nemen en hem in de tussen tijd met rust laten.

als hij echt niet meer wil dan houdt het even op.
probeer even wat afstand te nemen en geef het even rust.
mischien denk hij er volgend jaar wel heel anders over.

stuur hem gewoon zo nu en dan een kaartje , als hij jarig is of met kerst, dan weet hij in ieder geval dat je hem niet vergeet.

over een tijdje kan je mischien opnieuw proberen contact te zoeken,

Mijn broer wil ook geen contact met de fam. Hij woont ook helemaal in belgie. Tuurlijk mag je aan hem blijven denken het blijft immers je broer maar leg je verder bij de situatie neer anders verstoot je hem helemaal. Ooit komt er een tijd dat hij je echt wel weer op zoekt.

Er moet is tussen jullie zijn voorgevallen. !
Voor het laatst een brief schrijven. Waarin je duidelijk maakt wat je graag wilt. volhardt hij in stilzwijgen dan zit er niets anders op dan deze situatie te accepteren en proberen je er bij neer te leggen.
Dagelijks er mee bezig zijn is logisch maar helpt je niet verder.
Dus zoek een plekje voor het verdriet en berg het op. !

Als telefonisch/email niet mogelijk is, dan blijft brieven of kaartjes schrijven nog over, dan kun je de gedachten van je afschrijven. Maar verwacht geen reactie terug.

probeer in jezelf na te gaan wat het tot deze situatie heeft laten komen. Denk daar in eeste instantie aan, niet aan het gemis, wel aan de reden van... dan vind je warschijnlijk zelf een antwoord hoe je je broer kan benaderen, en of op de juiste plek kan raken, zij het schrijven, of spreken... je kent hem veel beter als de GV antwoorders... het antword vind je in jezelf.

Je zal dat wel meer in je leven gaan meemakn. Sommige vrienden zullen ook niets meer met je te maken willen hebben en v.v.

Soms moet tijd de wonden helen.
Geef je broeer eens een tijd zonder jou.
Allicht zijn er misverstanden en mogelijk mensen die stoken. Zij blijven munitie houden als je contact blijft zoeken.
Als je de situatie los laat , gaat de storm misschien sneller liggen.
Mogelijk gaat het relativeringsvermogen van je broer dan
zijn gedachten opschonen, leugens maken zichzelf op den duur kenbaar.
Als gelovig mens zou ik zeggen , bid voor hem en zegen hem.
Omdat ik niet weet of je gelovig bent, weet ik niet of deze raad voor jou geschikt is.
(Zegenen en bidden kan overigens nooit kwaad, zelfs niet
als je niet zou geloven)
Veel sterkte.

Kun je hem niet een brief schrijven? Even alles laten bezinken . En nadenken wat je hem wil laten weten .Ik zou hem zeker zeggen dat je het erg vindt. Sterkte.

het is vast heel moeilijk voor je maar je moet toch proberen om er andere dingen voor in de plaats te nemen bijvoorbeeld een leuke vriend die je lang niet meer hebt gesproken weer op te zoeken en je gewoon positief in stellen.Zodat je minder denkt aan je broer. Want als het zinloos is om aan hem te denken maak je je zelf alleen maar verdrietig