Man, 44: Ben mijn hele leven single en dat zal altijd zo blijven. Heb alles gedaan, (speed)daten, singleclubs ... Wat te doen met mijn verdriet ?

Het is al een stap in de goede richting dat je hier hulp wilt vragen! Het zou het zeker waard zijn om hier toch eens met iemand over te praten, het liefst een psycholoog of een dokter met geheimhoudingsplicht. Weet dat er meer is in het leven dan een partner, en dat men ook gelukkig kan zijn zonder (sommigen zijn JUIST gelukkiger zonder ;). Verder is het nooit te laat om een partner te vinden, dus geef de hoop niet te snel op! Verder is het opkroppen van gevoelens niet goed; praten wel.

Maak je geen zorgen. Ik ken iemand die was tot zijn 55 singel en heeft nog iemand gevonden. Sluit je aan bij bijv een vereniging daar kom je informeel met andere mensen in contact en geeft kans op een leuke relatie... Maar er zijn natuurlijk meer mogelijkheden, maar onthou goed: wees galant voor dames van jou leeftijd, verzorg jezelf, en geef ze aandacht en vraag geen aandacht....eerst geven dan komt de rest vanzelf.

Als eerste moet je iets aan die negatieve houding doen. Dat is niet makkelijk maar zeker niet onmogelijk. Als vrouwen iets niet aantrekkelijk vinden dan is het een negatieve (onzekere) houding.
Als jochie stelde je jezelf al in op een zelf fulfilling prophecy, eind 20 zag je een probleem maar deed er niks aan. Eind 30 had je zelfmedelijden (vrouwen houden daar niet van) en nu denk je dat je minder aantrekkelijk bent.
Op je 44e ben je echt niet onaantrekkelijk voor vrouwen van dezelfde leeftijd, sterker nog, het is zelfs iets makkelijker iemand te vinden.
Kortom, bedenk wat je wilt en wat je er voor over hebt, vervolgens maak je een plan (datingbureau) en dan ga je dingen doen met het idee in het achterhoofd van "dit kan leuk worden, misschien een relatie, wie weet" en niet met "ik ben onaantrekkelijk en blij altijd alleen" want als je dat sterk genoeg denkt dan heb je goede kans dat het uitkomt.

Ten eerste idd je houding ten opzichten van jezelf veranderen. Iedereen is zoals hij/zij is en zal het ermee moeten doen. Ik zeg altijd; op elk potje past een dekseltje, dus je kunt beter 10 jaar wachten op de juiste deksel, dan meteen 3x op een rij een dop van een cola fles aan de haak te slaan :p

Ten tweede (ik weet niet of het bij jou zo is, maar zie het heel veel om me heen waardoor je idd van te voren al inziet dat je "de waren" niet tegenkomt) Stel niet onnodig hogen eisen aan een vrouw. Stel jezelf niet te kwetsbaar op, (vooral niet in het begin) en praat dus niet over negatieve dingen, maar over je hobby's, doelen, wensen en toekomst. Misschien het belangrijkste van allemaal; goed luisteren naar een dame!! Probeer je in te leven in met datgeen zij tegen je zegt, en houd dus vooral die onderwerpen in het oog en aan de gang. Je laat dan zien dat je intresse in haar toont wat vaak loont. Probeer je eigen te zijn door niet een perfectionist te willen zijn, want iedereen maakt fouten en vaak op momenten wanneer het niet uitkomt. Dus "probeer" (makkelijk gezegt natuurlijk) niet bang te zijn om fouten te maken oid. Een beetje spanning is gezond, maar laat dit niet overheersen. Al met al zijn dames opzoek naar een man die weet wat hij wil, die zijn zaakjes goed op orde heeft en rechtop met een glimlach in het leven staat.

Ten derde (klinkt streng zo, maar dat is juist de bedoeling :p ) Ga er vaker opuit om hier en daar een praatje te maken. En dan bedoel ik niet naar de kroeg, maar naar de stad oid. Jezelf bij een sport, theater of muziek-club aansluiten is altijd goed, want kom je de ware daar niet tegen, heb je toch iets meer te vertellen op je date ;)
Heel veel succes en een flink portie positieve energie :)

Misschien gaat dit raar klinken, maar het kan zijn dat je er iets aan hebt. Mocht het dan toch niet lukken en het bepaald je leven drastisch, ga dan eens een maand op vakantie naar een land in Azië. Al heel veel mannen hebben daar het geluk van hun leven tegen gekomen ;)

Toegevoegd na 42 minuten:
Op je vraag; "wat te doen met mijn verdriet"?
Ergens op deze bol zit een vrouw te wachten op jou. Dit zijn geen woorden om jou je eigen goed te laten voelen, maar dit is gewoon de waarheid. En met dit feit in je gedachten zou je pas echt verdrietig zijn op de dag dat je haar tegenkomt en alle tijd daarvoor zo verdrietig was, dat je dan door je verdriet in het verleden, je droom moet laten varen. Blijf geloven in een toekomst en zet vooral jezelf niet aan de kant.

Wat te doen met je verdriet? Jezelf een schop onder je kont geven en ophouden met jezelf zielig en onaantrekkelijk te vinden!
En waarom kan je nergens meer naar toe en op wat voor taboe stuit je dan?
Jij hebt jezelf iets aangepraat en de enige die hier iets aan kan doen ben JIJ!!!
Hoezo taboe? Dat je altijd single bent geweest?
Sorry hoor, da's echt onzin, voor veel vrouwen worden mannen alleen maar aantrekkelijker naarmate ze wat ouder worden.
Kijk ook eens goed naar jezelf, ben je niet veel te kritisch?
Ik snap dat het na zo lang alleen te zijn geweest heel moeilijk kan zijn om je leven te delen, maar vergeet niet dat je er ook véél voor terug krijgt.
Ik ken je niet, weet niks van je, geen idee hoe je d'r uitziet maar je vraag loopt over van zelfmedelijden en zonder iets van je te weten kan ik zo al zeggen dat je dat ook uitstraalt, en dat is iets waar geen enkele vrouw op zit te wachten.
Een vrouw wil een man waar ze op kan bouwen, mee kan praten, die zeker is van zichzelf.
Het zit écht tussen je oren dat je op je 44e uitgerangeerd zou zijn.
Zal je een voorbeeld geven, ik ben zelf 46 en een jaar of drie geleden na 19 jaar gescheiden.
Omdat ik geen zin had om alleen te zijn heb ik er vrijwel meteen werk van gemaakt om een nieuwe vrouw in mijn leven te krijgen en na wat mislukkingen en verdriet heb ik nu een super lieve vriendin waarmee ik alles kan delen en we zijn dolgelukkig met elkaar. Overigens is zijn nog 'maar' 38 en zag zij het eerst helemaal niet zitten om wat te beginnen met iemand die toch wat ouder is.
Alles is goed gekomen omdat IK het wil, omdat ik er alles voor gedaan heb om haar voor mij te winnen.
En geloof mij, ik ben ook absoluut géén Adonis meer, dus kom alsjeblieft niet aan met die onzin dat je leven na je 44e over zou zijn, het is helemaal wat JIJ er zelf van maakt.

Het is hier en daar al eerder gezegd en ik doe het ook. Wat me direct opvalt is dat je zegt als jochie al te hebben geweten dat je nooit zou trouwen. Daar heb je zelf je zaadje geplant. Je bent daar in gaan geloven en bent zo gaan handelen en leven. Elke 'mislukking' is voor jou een bevestiging geweest (en nog wellicht) van die wetenschap. Zo hou je dat cirkeltje wel in stand. Ik zou zeggen. Als je toch al zo lang weet dat het niet zou gaan gebeuren, waarom leg je je daar dan niet bij neer? Vergeet dat ideaalbeeld gewoon. Ga lekker leven. Sta niet meer stil bij wat je niet hebt en niet kan krijgen en richt je op het hier en nu. Je zou nog versteld kunnen staan!

beste henkjan, misschien ben je paranormaal, dat kan, maar als jij als kind al wist dat je nooit zou gaan trouwen? nou ja, als ik zo lees hoe je vertelt over
"als jochie, eind 20, eind 30, zo meteen 44..." man, je praat jezelf regelrecht een depressie in !

misschien wordt je omringd door een grote familie met broers en zussen, neven en nichten, die allemaal getrouwd zijn en kindertjes kregen... ja als je daar op let, er is altijd wel iemand, jij in dit geval, die niet trouwt/getrouwd is, om wat voor reden ook.

misschien heb je wel heel fijn werk en een goed inkomen en misschien heb je wel een leuke vriendenkring, dat kan, waar je af en toe mee uitgaat en als al deze vrienden getrouwd zijn, dat kan, zal je het daar niet moeten zoeken: iemand ontmoeten.

maar je kan wel lid worden van een hobby- of sportclub waar je vrouwen kunt tegenkomen, die dus net als jij graag wandelen of handballen of korfballen (gemengde sport...!) of fotograferen of bridgen of klaverjassen of ..... vul maar in: zoek een hobby!

je schrijft over daten en singleclubs, dat is zoeken/jagen, niet verstandig, het slimste is gewoon bij een groep mensen aansluiten die een gelijke interesse (hobby) hebben en op een ongedwongen manier kennismaken. en als het niet de mensen zijn die je nu leert kennen, kun je via hen weer iemand leren kennen...!

je schrijft over verdriet, laat je niet in je verdriet zakken, kom op zeg, je bent een vent, een kerel, een man!

als je je verdriet wilt uiten is een hele goede methode: schrijven.
iedere avond een half uurtje voor het slapen gaan een stukje schrijven over je dag/belevenissen en je gevoel...
beschrijf daarin je verdriet over wat niet (nog) niet gelukt is, wat je graag had zien gebeuren en probeer te verwoorden datgene waar je kennelijk al jaren mee worstelt en op momenten dat je het moeilijk hebt, kun je hierin lezen.

wat ik je zeker moet aanraden is jouw huisarts vragen om een verwijzing naar een psycholoog, waar je mee kunt praten, misschien dat je dat helpt, ik denk het wel.

sterkte

Toegevoegd na 1 dag:
n.a.v. je toevoeging:

je eenzaamheid straks, als je ouders niet meer leven, henkjan, is een angstig toekomstbeeld voor je.

je zult dan alleen zijn, denk je, nou je hebt broers en als je die relaties wat aanhaalt, meer aandacht geeft, naar een verjaardag toegaat, ze eens uitnodigt bij je thuis dan heb je ook meer aan familie...

vervolg bij reacties:

Henkjan: je schrijft dat je als kind al wist, dat je nooit zou trouwen en ook, dat dit volgens jou in het nu, volwassen, altijd zo zal blijven...
Dan zijn we klaar, toch? Dat is wat je denkt, dat is zoals je leeft en daar zal niemand iets aan kunnen veranderen. Het zijn namelijk jouw gedachten en het is jouw leven.

Blijft over het steeds groter wordende verdriet dat je voelt, omdat je het anders had gewild.
Naar mijn idee is dat toch echt een enorme tegenstelling..... ook veroorzaakt door jezelf.
Waarom verdrietig zijn als je eigen zekerheden en waarheden uitkomen? Eigenlijk zou je juist tevreden moeten zijn: je hebt gelijk gehad tot nu toe!
Verdrietig zijn omdat je het anders had gewild klopt dus ergens niet....

Wat te doen met je verdriet vraag je.
Ik denk, dat je er wèl ergens mee naartoe kan (is dat idee van je óók een waarheid, een zekerheid voor jou?) en dat er daar ook geen taboe op rust: deskundige hulp. Iemand, die samen met jou gaat kijken naar je gedachten, die samen met jou kan zoeken naar hoe die gedachten tot stand zijn gekomen, of die ECHT wel waar zijn en die je inzichten kan geven in hoe het ook anders kan.
Iemand die misschien met je kan gaan werken aan de 5 G's: Gebeurtenis, Gedachten, Gevoel, Gedrag, Gevolg en in die volgorde.
Wat info voor je daarover:
http://mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/36621-onze-gedachten-onder-de-loep-nemen.html

Toegevoegd na 22 uur:
N.a.v. je toevoeging bij je vraag: ik heb een antwoord gegeven hieronder bij "reacties".

HenkJan, als ik alles zo lees, de zinvolle antwoorden, jouw reacties daarop kom ik uiteindelijk tot 1 conclusie;
je bent gewoon bang om uiteindelijk alleen over te blijven.

Dat is ook een eenzaam vooruitzicht.
Je baan vervult wel je tijd en portemonnee, maar niet je hart.
Je huis praat niet terug als je behoefte hebt aan een liefdevol gesprek.

Je zoekt dus mogelijk een vrouw met baarmoeder als een soort verzekering om eenzaamheid tegen te gaan.
En jij bent zo krampachtig op zoek, naast de idee dat het toch niets gaat worden, dat het mogelijk meer afstoot dan aantrekt.

Jij denkt dat jijzelf heel positief in het leven staat: je voelt je goed over jezelf zeg je, mooi huis, goede baan etc. Maar dat heeft meer te maken met trots als met positeif. En doordat jij trots bent heb je ook nog eens de idee dat je er eigenlijk vanzelfsprekend récht op hebt dat vrouwen jou willen.

Vermoedelijk heb je ook teveel eisen op je wensenlijstje als het om een vrouw gaat. Regels waar ze aan moet voldoen... als een soort recept, alle ingredienten moeten kloppen anders wordt het niks volgens jou.
Schrap die lijst, en kijk eerst eens naar jezelf waar jij te verbeteren valt om als een fijne en liefdevolle man voor een vrouw te kunnen fungeren.
Wat heb jij een vrouw eigenlijk te bieden als het niet om het materiele gaat...

Zie onder ogen hoe je bent: trots ? veeleisend ?.
Vergeef jezelf daarvoor.
Ga bewust van jezelf houden met je hart.

Zie je toekomst, in gedachten, met liefdevolle mensen om je. En hándel naar die gedachte. Stuur eens een berichtje als een kennis of familielid jarig is. Nodig eens je broer uit om te gaan eten (als dat kan). Stuur bloemen naar je moeder.
Ga lekker op een single reis en bedenk opgewekt dat het gewoon een leuke reis is en dat, ook al is er maar 1 vrouw, dat die nou net juist op jou kan vallen, omdat je een gulle lach hebt, levensvreugde uitstraalt, het leven omarmt. En valt ze niet op jou is het ook goed want jij houdt van het leven en hebt in wezen niemand dan jouzelf nodig om je happy te voelen (dat kan je trainen, ik weet er allles van).

Wees gewoon niet zo star in je wensen, ga het leven omhelzen en kijk wat het voor je in petto heeft als je erop uit trekt.
Plan niet alles.
Laat je VERRASSEN!

Wat zit je nou hier achter je computer in je mooie huis, je had tussen de dolfijnen in kunnen zwemmen!

Heb jezelf en het leven lief en geniet! Mensen die van zichzelf houden op een liefdevolle manier zijn onweerstaanbaar.

Ik ken het gevoel.
Ik zit met hetzelfde probleem.
Ik heb moeite met contacten leggen en kom nergens meer waar ik iemand zou kunnen ontmoeten.
dat kan natuurlijk ook aan mij leggen maar zoals ik al zeg ik ben geen persoon die contacten kan aangaan.(Dat heb ik nooit gekend)
daarbij komt nog dat ik aan een mislukte operatie in 2010 een gedeeltelijke dwarslaesie overgehouden.
En kan me alleen nog verplaatsen in een scootmobiel.
Dus veel beweging heb ik niet meer dus wordt er niet magerder op.
Ik heb alleen nog een moeder waar het ook niet zo goed mee gaat.
Ik heb nog wel een zus waar ik al jaren geen contact meer mee heb en verdere familie zie ik ook nooit.
De enige mensen die ik zie zijn mijn moeder en de huishoudelijke hulp 1 x in de week en elke ochtend de thuiszorg.

Dus het kan altijd nog erger.
Dus geef niet op, zoals ik nu gedaan heb.

Want wie zit er nou te wachten op een man die altijd thuis zit om dat hij voor 100% is afgekeurd en niet meer kan werken en verder ook niet veel meer kan.

Misschien kun je bij een vereniging iets gaan doen. Sporten of iets dergelijks. Dan kun je nieuwe vrienden opdoen en heb je iets vervangends. Verder kun je toch daar een nieuwe liefde tegenkomen.

Ik zou zelf niet teveel gaan zoeken naar een liefde en focussen op wat je nog wel hebt. Ik ken mensen (en sommige ook niet bepaald mooi) die zijn in een vereniging gekomen en hebben dames/heren leren kennen. Doordat ze elke week elkaar zagen sprong er toch een vonk over.

Bij speeddate en dat soort zaken gaan mensen je toch eerst beoordelen op je uiterlijk. Als je lekker sociaal met andere omgaat zonder het gevoel dat je er bent voor een andere reden dan gewoon plezier zal het losser gaan.

probeer het eens.

Veel succes.

werken aan je eigen verdriet en levensinstelling.

het klinkt nu allemaal zwaar en moeilijk, en als er iets niet lukt denk je wellicht: zie je nou wel....

bij verdriet zoek je naar troost, en dat is zoeken naar een speld in de hooiberg als je het zoekt op dit soort plaatsen.

als je het probleem al aan ziet komen ga je mogelijkheden voorbij omdat je onder die grouwe sluier zit. de kans is dan groot dat je altijd alleen zal blijven en je kan zeggen: ik wist het wel!)

tijd dus om die grouwe sluier aan te pakken en hiervoor hulp te zoeken.
dat is geen falen, ook geen mislukking, maar investeren in je toekomst en je geluk.

als je wat positiever in de wereld staat is ook alleenstaan geen ramp. elk mens verliest zijn ouders, en broers en zussen gaat op een gegeven moment hun eigen leven leiden waardoor je ze minder ziet.

(dat zegt niet per definitie dat er geen goed contact mogelijk is op een andere manier)

dat is je probleem ook, hoe je praat , dat trekt geen vrouwen aan nee en als je nu al denkt dat het nooit gaat lukken , lukt het ook zeker niet!! Draag leuke kleding, niet te ouderwets, verzorg jezelf goed, kapsel, luchtje, en lach veel. leef ! & denk niet teveel na ! dan zie je vanzelf wat er op je pad komt !

Ik ken maar 1 uitdrukking en die spreek jij helemaal tegen?
Mannen worden knapper naarmate ze ouder worden, dan zou ik me als alleenstaande 40+ vrouw meer zorgen moeten maken en doe dat helemaal niet, ik vind het heerlijk om mijn eigen keuzes te kunnen maken en mensen om me heen te hebben wanneer ik dat wil, misschien moet je daar wat egoistischer in worden, geniet van je eigen leven, een eventuele partner kan alleen je eigen geluk aanvullen, je geluk moet je zelf maken en kan je dat niet alleen, ga naar je huisarts en laat je doorverwijzen naar een specialist op dit gebied. Ga werken aan jezelf, zorg dat je positiever in het leven gaat staan, schenk aandacht aan je uiterlijk, zonder te overdrijven, maar vooral... leer genieten van het alleen zijn, het onbereikbare trekt vaak aan.

Omdat ik zelf veel voor single,s organiseer hoor ik jouw probleem nog weleens.
Als ik jou was, dan zal ik vaker met single-reizen meegaan, daar doen veel meer vrouwen aan mee dan mannen...zeg dat er 20 vrouwen zijn, zijn er misschien 3 mannen bij.
Zorg dat je er sportief uitziet, ga naar een vlotte zaak en laat je adviseren.
Ga naar de kapper en vraag wat hij een vlot kapsel voor je vindt.
Daten heeft vaak weinig zin, want...je ziet elkaar en valt meestal niet gelijk op elkaar !! en laat het dan maar zitten !
Ik organiseer (als hobby) alleenstaanden-vakantie,s van een week. De mensen die in het begin totaal niet op elkaar vallen...die vinden elkaar aan het eind van de week juist leuk ... dan gaan ze voor het innerlijk en NIET voor het uiterlijk .. dan zien ze hoe sociaal /hulpvaardig iemand is...of hij gezellig is..naar mensen luistert...terwijl ze in eerste instantie die persoon helemaal hun type niet vindt..kunnen ze er na dagen heel anders over denken.
Maar... dan moet jij je natuurlijk niet als de zielige persoon uithangen...je mag best zeggen dat je baalt van het alleen zijn, maar heb daarnaast interesse in de ander !!
Er was eens een man bij die ineens spontaan een taart ging bakken ...ik nem maar effe een voorbeeld...nou...gelijk een streepje voor bij de vrouwen :-)
Probeer spontaan te zijn en ga leuke dingen doen,'leuke cursus/hobby waar gezellige mensen komen.
Hou je van zingen...sluit je aan bij een shantykoor..altijd veel gezelligheid.
Probeer niet somber te worden, want dan vind je weinig aansluiting.
Ik wens je veel succes !!