Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe om te gaan met moeder van mijn vriendin?

De moeder van mijn vriendin doet erg lastig tegen mij en haar dochter. We mogen heel weinig afspreken, hebben totaal geen privacy, mogen bijna niet bellen, wanneer ik naar huistelefoon bel eerst miljoen keer ophangen, en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik wil graag uit mijn depressie komen (zie vorige vraag), maar deze irritante vrouw zorgt alleen maar dat ik daar dieper in te recht kom. Ben echt kwaad op haar en begin een beetje hele erge schijt te hebben aan wat zij wil en zo. Een goede ma ziet haar kind toch graag gelukkig, met wie dat ook moge zijn?

Graag tips wat ik met haar aanmoet en dus alsjeblieft niet zeggen dat ik ermee moet leren leven, want elk mens heeft een hart, hoe duister deze ook moge zijn.

Het meisje is 15..

Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
4K
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
je stelt een vraag en wij moeten zeggen wat je moet doen. je zet de moeder hier zodanig neer dat het geen spontaan mens lijkt te zijn, en niet het 'beste' wil voor haar dochter.
we mogen niet zeggen dat je het maar moet accepteren. blijft niet veel over dan he? jaag de moeder tegen je in het harnas door je zin door te drijven, en verbaas je over het feit dat je op nog meer weerstand stuit. komt op zeg, 18 jaar ben je toch? gedraag je hier ook na én kom uit die slachtofferrol waar je jezelf in drukt.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
oh, hoe duister het hart van je lieftallige a.s. schoonmoeder ook mag zijn: elk mens heeft een hart idd. ook hiermee kan je het dus niet naar jezelf toetrekken m.i.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Schoonmoeders. Ze hebben de reputatie totaal lastig, vervelend, veeleisend en dominant te zijn. Ik heb er ook zo een gehad. Altijd commentaar. Ze praatte nogal hard. En schel. En veel. Gelukkig heb ik ook easy-going schoonmoeders gehad, dus dat kan gelukkig ook.

Het is eigenlijk altijd zo dat dat ontzettend irritante gedrag voortkomt uit moederliefde en, inderdaad, het beste voor je kind willen. Misschien omdat jouw vriendin 15 jaar is en jij dus een van haar eerste schoonzoons, of zelfs de allereerste bent. Misschien ziet ze je als een passant, zo van "ze is pas 15, er zullen nog wel wat vriendjes volgen".

Misschien is ze bang dat haar lieve kleine kind in de armen van een ervaren, oudere jongen is gevallen die haar uiteindelijk zal kwetsen. Misschien vindt ze het moeilijk dat ze haar dochter nu met jou moet "delen". Er kan dus van alles achter zitten, en het komt eigenlijk altijd voort uit moederliefde. Maar dat maakt het voor jullie niet beter of leuker op, dus hoe kan je hier iets aan doen?

Je kan met je vriendin bedenken op welke vlakken haar moeder zich tegen jullie relatie afzet. Probeer daar iets mee te doen. Als dat moeilijk is, dan zijn er natuurlijk sowieso veel manieren om de verstandhouding met schoonmoeder te verbeteren.

Allereerst: Het moet voor haar duidelijk zijn dat je écht veel om haar kind geeft. Doe dus zoals een fijne schoonzoon behoort te doen. Wees zichtbaar lief, hoffelijk en attent voor je vriendin. Natuurlijk ben je ook altijd hoffelijk tegen moeder.

Zit niet alleen maar samen boven, of bij jou thuis, maar breng ook af en toe tijd met haar moeder door. Simpelweg 'n (half) uurtje beneden bij haar, wat drinken, een babbel en wat interesse tonen. Zo leert ze je wat beter kennen, en kan jij jezelf op je leukst laten zien. Dikke kans dat ze dan al bijdraait.

Doe een keer gek en kook samen voor schoonma op haar verjaardag, of gewoon op een mooie zomerdag of wanneer dan ook. Denk uiteraard aan d'r verjaardag en neem een bos bloemen mee.

Als je vriendin naar huis gaat, laat haar dan de groeten van jou aan d'r moeder doen. Je zult zien dat haar moeder dat na verloop van tijd ook andersom doet.

De zomer staat voor de deur. Denk na wat je met zijn allen kan doen. Een middag naar het park met een picnickmand, een middag zwemmen of dierentuin. Misschien heeft ze nog broers/zussen en kunnen jullie met zijn allen iets leuks gaan doen om het ijs te breken. Als je maar inzet op positieve plannen. Sterkte en succes :)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden

Andere antwoorden (7)

Misschien kun je jouw situatie uitleggen. Dat van haar houd en haar gelukkig wil zien maar ook jezelf weer op de been wilt hebben. Dat ze haar dochter misschien meer vrijheid kan geven. Misschien ook vragen waarom ze geen contact met jou mag of zo weinig in ieder geval.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Het is duidelijk dat die ouders het niet zien zitten. Dit kan meerdere redenen hebben. misschien vinden ze haar te jong, of jij bent in hun ogen niet geschikt. Als je wilt dat ze je accepteren, dan zul je moeten praten met ze.

Misschien helpt het als als JIJ eens aan haar ouders vraagt of ze het goed vinden dat jullie samen iets gaan doen (of dat het wat later zal worden dan normaal).

Hiermee kan je vast ook een vorm van respect verdienen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Is een meisje van 15 dan wel een geschikte partner voor een depressieve jongen van 18? Ik kan mij goed voorstellen dat de moeder van het meisje de relatie niet ziet zitten. Haar dochter heeft nog te weinig levenservaring om iemand met psychische problemen te kunnen helpen. Ze zou er zelf onderdoor kunnen gaan, terwijl ze waarschijnlijk op school zit en aan haar toekomst werkt. Wil jij op je geweten hebben dat zij dat vergooit?
Werk eerst aan jezelf, en wacht tot het meisje afgestudeerd is. Als jullie daarna nog gevoelens voor elkaar hebben kan je opnieuw een relatie beginnen. Wil je dat niet dan kan je beter iemand van je eigen leeftijd zoeken!
(Lees meer...)
Amadea
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Als ik bij haar ben is de depressie als sneeuw voor de zon verdwenen, dan voel ik me zo goed dat niets me kan deren. En haar dochter heeft meer mee gemaakt dan ik, ze heeft dan ook ptss en dergelijke zaken.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
als jij een echte depressie hebt dan verdwijnt ie niet als sneeuw voor de zon in bepaalde situaties of bij een bepaald persoon... weet niet wie deze diagnose heeft gesteld?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Plus
wat je ook mag mankeren en wat je ook van vinden van de moeder: je hebt je gewoon aan haar regels te houden of je dit nu prettig vind of niet.

je bent 18 jaar en het meisje is 15. iets waar moeders niet op zitten te wachten.

daarbij zal geen enkele moeder blij worden van iemand die een miljoen keer belt (anders kan je niet ophangen)

de vrouw was er 2 jaar geleden ook niet, dus zij is NIET de oorzaak van het feit dat jij niet uit je depressie kan komen, ook niet dat je nog dieper in je depressie zinkt.

verder maak je je afhankelijk van het meisje. bij haar ben je immers plotsklaps van je depressie af (tijdelijk)

bovendien begin je (nog meer) schijt te hebben aan de moeder van je vriendin.

je wekt heel sterk de indruk dat je het geen goede moeder vindt (en goede moeder ziet haar kind toch graag gelukkig) maar een goede moeder beschermd ook haar kind door haar te behoeden voor e.e.a. als ze zelf te naief zijn (is maar een voorbeeldje dus)

dit is vast geen antwoord waar je op zit te wachten (ik ben het immers totaal niet met je eens en denk dat jij hier een beetje moeite mee hebt) maar zorg dat je 2 dingen helder krijgt.

duik NIET in de slachtofferrol. JIJ bent verantwoordelijk voor je EIGEN welzijn en niemand anders.

stel je anders op naar de moeder en toon wat (meer)respect.
vraag bv of je indrukken over haar kloppen (depressie kan wel degelijk het waarnemen beinvloeden) waar de schoen wringt, en of je hier met goede afspraken samen uit kan komen. (afspraken maak je dus SAMEN als je elkaar de kans geeft om een middenweg te vinden))

dus niet alleen voor jezelf, maar ook voor je vriendin. deze zit er ook niet op te wachten als je bv over haar moeder klaagt, of dat dingen enkel moeizamer gaan lopen omdat jij meer schijt aan haar moeder krijgt.

kortom, je bent 18 en je kan je meer naar je leeftijd gedragen m.i. door niet zo te miepen op anderen, je eigen fouten onder ogen te zien, en je eigen verantwoording te nemen voor je herstel.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
prima antwoord + !
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@eucalypje wow wat ben jij streng, ben ik even blij dat ik niet de vraagsteller ben zeg ;-) Toch een + voor jouw antwoord want ik ben het fundamenteel wel met je eens.
Hopelijk kan de vraagsteller zichzelf inderdaad uit de slachtofferpositie halen want anders kaatsen jouw boodschappen finaal op hem af.
Maar zelfs al moest dat zo zijn, er zal wel iets van blijven hangen (want dat doen confronterende reacties of antwoorden altijd - haha) en dan pikt die er later nog wel wat bruikbaars uit. Groetjes
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
bedankt voor de +jes :) @GM
ik heb 'no hard feelings' naar de vraagsteller zelf hoor, dus dat scheelt.
hij vraagt echter wat te doen, en dan zie ik het nut er niet van in om een blad voor mijn mond te nemen en dingen mooier te verpakken dan ze werkelijk zijn. bovendien is de vraagsteller in de tekst ook zeer duidelijk in de uitspraken, denkbeelden en verwachtingen over zijn 'schoonmoeder'.
deze laten eveneens niets te raden over. vandaar dat ik koos voor een net zo duidelijk en 'recht voor je raap' antwoord.
weet wel zeker dat het confronterend is voor de vraagsteller (vanwege de standvastigheid en enkel gezien vanuit de eigen invalshoek) maar hopelijk alsnog stof tot nadenken idd. soms heeft men het even nodig om met de beentjes op de grond gezet te worden of een spreekwoordelijke 'schop onder het achterste' te krijgen om de werkelijke feiten niet uit het oog te verliezen. m.i. komt de tekst neer op; IK vindt, ZIJ doet, IK wil, 'dus'...... (etc)
tja, dan kan ik het gewoon niet laten om lekker duidelijk uit de hoek te komen en de boel even van een andere kant te belichten..... ;-)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik ben het helemaal met je eens. Plus van mij! Elke keer weg duiken in een slachtoffer rol is te makkelijk. Hij moet eigenaarschap nemen voor de dingen waar hij verantwoordelijk voor is. Alleen dan kan je groeien als persoon. Ik hoop dat hij toch wat opneemt van jouw advies. Wie weet verrast hij zichzelf en ons nog..
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
ik mag het hopen nicky het doet mee een beetje denken aan de ruzietjes van mijn jonge kinderen.... 'ja maar JIJ....!!!!' eigenlijk komt het neer op: ik eis, dus anderen moeten het maar mogelijk zien te maken.
tje...als moeders 1 eigenschap niet willen zien bij de partner van hun kind.... thanx voor het +je :)
Als mijn dochter 15 zou zijn, zou ik het ook minder prettig vinden dat ze een vriendje heeft die meerder jarig is.. zou mijn dochter 18 zijn met een vriend van 21, zou ik dat minder erg vinden.
Misschien kun je samen met je vriendin gezellige uitgaan en haar netjes op tijd thuis brengen. Ze heeft een bezorgde moeder, misschien is ze de oudste of enig kind.. dan zie je dit soort gedrag ook bij ouders.
Succes en nog veel leuke jaren samen!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Hopelijk lukt het de vraagsteller om zich in de situatie van de moeder in te leven. Dat zou al een pak begrip aan weerszijden opleveren en een pak stress wegnemen. + voor je antwoord ;-)
Je vraagt hoe om te gaan met de moeder van jouw vriendin maar ik zou in de eerste plaats al eens beginnen om op een weldoordachte manier liefdevol om te gaan met jezelf.

Je gaat het niet graag lezen maar mij lijkt het dat jij je op dit moment gedraagt als een hebberig kind dat kost wat kost een snoepje uit de handen van anderen wenst te trekken.

Volgens mij is niet jouw leeftijd het hete hangijzer tussen jou en de moeder van jouw vriendin maar jouw weinig aanlokkelijke gedrag tegenover haar.

Er zijn een paar Gouden regels als het op slagen van een relatie aankomt en één daarvan is:
"Hou de ouders van je partner te vriend want tenslotte had jij zonder hen nooit de partner van jouw keuze kunnen treffen"

Wie die regel niet kan of wil respecteren die zal op steeds hogere en sterker gefundeerde muren botsen tot hun kind meerderjarig is.

Een goede ma ziet haar kind inderdaad Gelukkig doch een ma met levenservaring en gezond verstand weet ook welke problemen haar dochter tegemoet gaat als ze het aanlegt met iemand die niet eens in staat is om op eigen houtje gelukkig te zijn.
besef jij wel welke verantwoordelijkheid jij op de schouders van jouw vriendin legt?
Jij rekent op haar om jouw geluk te voeden, dus als zij er straks niet in slaagt om jou op eender welk moment in die goed-gevoel-flow te krijgen dan ga jij jouw vriendin daarvoor verantwoordelijk stellen en dát is waar die goed ma zo bang voor is.
Dát is waar die goede ma haar kind voor wil beschermen.

Mij hoor je niet zeggen dat die goede ma de voor jou beste wijze hanteert om jou dat duidelijk te maken maar dat is wel waar het om draait.

Tracht dat te begrijpen én ook te respecteren en je krijgt een heel ander verhaal. Op dit moment geef je die ma alle troeven in handen door jezelf op te werpen als een onverdraagzame kritikaster. Zo werkt dat helaas nooit in jouw voordeel verliefde bakvis ;-)

Denk maar niet dat ik jou niet begrijp hoor, dit is een totaal nieuwe situatie voor jou en je weet er geen weg mee.
Pak deze kwestie rustiger en systematischer aan en kijk verder dan vandaag of morgen. Probeer je eens in te beelden hoe Jij zou reageren als Jij een dochter moest hebben en er komt een man om haar heen draaien. Zou jij zomaar van jouw principes afstappen? Zou jij haar zomaar laten uitgaan met een wildvreemde die niet eens sympathie kan tonen voor jouw bezorgdheid?

Denk hier maar eens héél goed over na en wees héél eerlijk met jezelf.

Liefs van me en Succes ermee!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
rake punten! Probeer je eens in te beelden hoe Jij zou reageren als Jij een dochter moest hebben en er komt een man om haar heen draaien.
Zou jij zomaar van jouw principes afstappen?
Zou jij haar zomaar laten uitgaan met een wildvreemde die niet eens sympathie kan tonen voor jouw bezorgdheid? sympathie tonen voor bezorgdheid..... wat zo tegenstrijdig is:
vraagsteller heeft schijt aan de moeder omdat deze niet voldoen aan bepaalde verwachtingen en een bepaald beeld wat de vraagsteller bij een relatie heeft.
het lijkt een beetje vanuit de stelling ''IK vindt, dus (daarom) JIJ moet ...... yek yek bla bla, vul maar in)
verwachtingen en denkbeelden zijn aan te passen. (als dit niet haalbaar is, wat dan wel? kunnen we samen een middenweg vinden?) de ''Ik vindt....dus....'' instelling kan een karaktereigenschap zijn.
jaa......toedeledokie, hier heeft moeders natuurlijk geen boodschap aan, en zit er al helemaaaaal niet op te wachten om dochter zo'n partner te gunnen. (waarom zou ze) echter mag moeder zelf geen 'schijt' hebben aan de vraagsteller! (lees, geen nut inziet om te voldoen aan de verwachtingen van de vraagsteller) uhm.... maar wat klopt hier niet als men het kwartje omdraait? (idd eerlijk zijn naar jezelf, en eerlijk zijn naar een ander) ook een niet geheel te verwaarlozen feit:
moeders zijn niet (écht) gek, en zien wat voor vlees ze in de kuip hebben ook al doet men zich nog zo aardig voor.
ik snap de moeder wel (aanpassen aan elkaar, rekening houden MET elkaar) of domweg regels volgen of je nu op je kop gaat staan of niet.
ik denk dat de vraagsteller met een dergelijke instelling blij mag zijn dat hij uberhaupt nog contact met de dochter op mag nemen. welke relatie van ook vraagt gewoon aanpassingen, en helemaal bij iemand die nog thuis woont. (gewoon puur respect en begrip voor het wederzijds kan worden) zonder dit geen vertrouwen, en zonder vertrouwen minder vrijheid in de relatie aangezien moeder de regels uit blijft maken.
frustratie ombuigen naar acceptatie scheel al heel veel stress en ergernis. als dit niet mogelijk is (wellicht door de mentale toestand op het moment en afgelopen 2 jaar) denk ik dat hoe dan ook deze situatie niet te veranderen is op dit moment. tja, misschien dat ook deze reactie minder direct dan een bepaald ander antwoord hier (#uche kuch#) stof tot nadenken en wat eigen inzicht kan verschaffen. +1
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Plus !
Kristal
11 jaar geleden
Daarbij GerdaMaria en Eucje, die moeder kan wel de nodige ervaring hebben met depressies, van haarzelf of partner. En dan weet je wel dat dat nu niet een makkelijke klus is, om de vriendin te zijn van iemand die depressief is, waarbij ik niets ten nadele van de depressieve persoon in kwestie bedoel.
Maar ik kan mij wel voorstellen dat een moeder daar huiverig tegenover staat als zij haar kind geluk en plezier gunt... Gerda, ik citeer je even: ***besef jij wel welke verantwoordelijkheid jij op de schouders van jouw vriendin legt?
Jij rekent op haar om jouw geluk te voeden, dus als zij er straks niet in slaagt om jou op eender welk moment in die goed-gevoel-flow te krijgen dan ga jij jouw vriendin daarvoor verantwoordelijk stellen en dát is waar die goed ma zo bang voor is.
Dát is waar die goede ma haar kind voor wil beschermen.*** Je haalde me de woorden uit de mond.
Yss ziag dat misschien niet zo maar als hij veel om het meisje geeft zal hij het willen begrijpen en haar zo min mogelijk willen belasten met zijn depressie.
Uiteindelijk is daar professionele hulp voor. Nou ja: +1 natuurlijk
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
dat is ook een andere invalshoek idd die heel goed mogelijk is. wellicht dat de moeder wel degelijk de vraagsteller en dochter gezelligheid, huiselijkheid en ontspanning kan bieden en rekening wil houden met een depressie.
maar ja, dan moet ze wel de kans krijgen.
zonder begrip voor elkaar is begrip naar elkaar ook niet mogelijk en dat kan lastig uitpakken voor alle 3 de personen. en wat ik zo 'vreemd' vindt...
ik hoor niets over de vriendin. wat vind deze om er zo tussen te staan? de vriendin kan geen afstand nemen van de moeder zoals de vraagsteller dit kan/doet. hoe kan er bv rekening met het meisje gehouden?
prio zou dus niet moeten zijn: hoe gaan dingen lopen zoals IK dat wil, maar wat kan ik doen om het voor mijn vriendin minder belastend te maken (door me aan te passen aan HAAR situatie bijvoorbeeld..... of zeg ik nu iets heel raars??) ;-))
Ik denk dat er thuis bij haar sprake is van iets waarvan de moeder niet wil dat jij het te weten komt (dus misbruik of andere illegale dingen). Als je een keertje alleen bent met je vriendin zou ik het vragen met de belofte erbij dat je het tegen niemand zegt, je kan daar later toch op terug komen als het om seksueel misbruik gaat of mishandeling. Als je het niet wil vragen kan je ook nog kijken of ze misschien ergens blauwe plekken heeft die er niet horen te zijn.

Indien geen van deze dingen ten sprake is zou ik een keertje gewoon met de moeder gaan praten. Als dat ook niet werkt zou ik het gewoon anders aanpakken, ga naar jou huis meteen uit school en laat je vriendin dan bellen vanuit jouw huis dat ze daar is.

Heeft je vriendin misschien zelf problemen waar ze hulp mee nodig heeft en ze je daarom van haar dochter weghaalt zoals slechte cijfers aan het einde van dit schooljaar of seksueel misbruik van een vreemde, een moord gezien?

Ik hoop dat je snel weer boven je depressie op komt en veel succes met die vrouw dat zich een moeder noemt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding