Hoe leer je - functioneel- ruzie maken?

geef aan dat je geen discussies of ruzies wenst te hebben via whats app maar alleen in persoon.
bij tekst is en emotie niet te zien, en kan de intonatie of klemtoon verkeerd begrepen worden, wat dus nog meer problemen kan veroorzaken.

waarschijnlijk voelt jouw vriend zich "veilig" achter zn telefoon en kan hij dan makkelijker nadenken wat hij wilt zeggen.
misschien is hij communicatief niet erg sterk of jij juist wel waardoor hij dit als dreigend ervaart of dat hij een discussie nooit kan winnen hierdoor.

bespreek dit met hem, en maak afspraken omtrent niet discuseren via de telefoon/mail en dergelijke.
en ook over regels van ruzie maken, laat elkaar uitspreken en dergelijke. of hou een afkoel periode in acht en ga daarna weer met elkaar in gesprek.

vermijd dat je ruzie krijgt via msn, sms, app, ping etc, door de belangrijke zaken, die je wil bespreken, aan te kaarten tijdens een echt gesprek.

daarmee voorkom je dat je verkeerd wordt begrepen. bij de nieuwe communicatietechnieken kun je immers moeilijk klemtonen leggen. en je kunt ook deels voorkomen dat iemand stopt met "praten" zonder dat de discussie is afgerond.

Tja, mannen en praten. Vaak wordt er niks uitgepraat en blijven dezelfde dingen terug komen. Een man heeft het idee "als er iets opgelost is dan moet je het daar niet meer over hebben". Hoofdstuk afgesloten. Voor de vrouw is het niet opgelost louter en alleen omdat het niet meer ter sprake komt. Een vrouw wil het uitpraten, zoeken wat de oorzaak was, afspraken maken voor de toekomst. Als een man daarin zou meegaan, zou hij veel sneller krijgen wat hij wil : dat het "opgelost" geraakt en niet meer ter sprake hoeft te komen.
Een man wil dingen ALLEEN oplossen (door erover na te denken en dan een oplossing te vinden). Praten met een vrouw (zeker niet de vrouw met wie hij ruzie heeft) ziet hij niet als een goede manier om met moeilijkheden om te gaan.
Mannen denken ook in "winnen en verliezen". Wat niet alleen betekent dat ze willen winnen, maar ook dat ze willen dat de andere verliest. Mannen hebben het ook vaak heel moeilijk om te zeggen "sorry". Omdat ze van mening zijn dat ze hiermee hun ongelijk toegeven dus "verliezen". Voor vrouwen is "sorry" : ik wilde je niet pijn doen.
Een vrouw is nl. veel meer relatiegericht dan een man, een man is meer op zichzelf gericht.
Mannen willen ook niet verplicht worden om te veranderen. Ze veranderen als ze zich geaccepteerd en gewaardeerd voelen.
Ik veralgemeen natuurlijk, niet alle mannen zijn gelijk.
Leren ruzie maken begint met het uitgangspunt dat ruzie niet hoeft. Je kan verschil van mening hebben, andere behoeften, andere verwachtingen of nog erger. Maar ruzie maken helpt in geen van die gevallen.
Bij ruzie gaat het erover dat elk van zichzelf vindt dat hij/zij gelijk heeft en/of de ander zich op een bepaalde manier hoort te gedragen . Heel vaak begint ruzie over iets, en eindigt met ruzie over de ruzie. Goed leren "ruzie maken" is dan ook één van de meest belangrijke dingen in een relatie.
Wat jou te doen staat
- verlang niet van je vriend dat hij gaat praten als jij dat wil. dat lukt niet, je krijgt er gewoon nog meer heibel door.
- stop met smsgesprekken. begin er geen en reageer niet meer als hij begint.
- zeg kort en krachtig je mening en begin nadien over iets anders. niet zeuren! blijft het probleem en wil hij er niks aan doen doe dan iets krachtigers, bv. neem afstand (ga op stap bv.) Dat is zowat het enige om mannen over zichzelf te laten nadenken
- waardeer hetgeen hij voor je doet.
- op sommige momenten zal praten wel lukken, waardeer het dan en ga hem niet verwijten
suc6!

Waarom zou jij jezelf gaan specialiseren in functioneel ruzie maken als functioneel communiceren of functioneel dialogeren zoveel aangenamere gevolgen brengt?

Er zijn altijd 2 partijen bij eender welk ruzie of discussie. En er is altijd 1 partij die de 1ste stap zal moeten zetten om een ongewenst patroon te doorbreken.
Tracht jezelf te specialiseren in het vermogen om als eerste STOP te zeggen tegen de discussie stroom.
In het begin zal je dat wellicht nog redelijk heftig aangeven maar na verloop van tijd lukt het steeds beter om gewoon een adem-stop in te lassen en je vervolgens af te vragen of het niet beter is om een bepaalde kwestie te laten rusten tot de emoties tot bedaren zijn gekomen.

Ik herhaal het elke keer opnieuw:
Wil je gelijk hebben of wil je Gelukkig zijn?

Pas als je Jouw gelijk aan de kant durft/kan/wil schuiven dan neem je zowel de druk van jouw als van zijn hersenpan. Dan is er ruimte om vragen te stellen over het waarom van anderen hun reacties en over het waarom van anderen hun afwijkende mening.
Ik ben er zeker van dat je een bepaald patroon zal herkennen in jullie discussie (ruzies) en als je dat patroon herkent dan kan je het doorbreken Als... je bereid ben om de 1ste te zijn om van jouw gelijk te willen afzien ;-)

Om het heel eenvoudig uit te leggen is jouw vriend allergisch aan een bepaalde manier van reageren van jou en ben jij allergisch aan een bepaalde manier van reageren van zijn kant. Dat is de zwakte in jullie communicatie.
Doe de moeite om begripvol rekening te houden met elkaars zwakte en je zal merken dat je ook moeite gaat doen om rustiger te communiceren.
Durf te zeggen wat jou kwetst zonder hem daarvan de schuld te geven, vraag of hij hiermee rekening wil houden.

Daar gaat het ten slotte altijd om, dat je je eigen zwakke plekken en die van anderen her-kent én dat je ze ook respecteert. Ga je daaraan voorbij (zowel bij jezelf als bij de ander) dan ga je onvermijdelijk in de aanval en de tegenaanval.

Vermijd om de ander aan te vallen want je zal merken dat het vingertje dik en dubbel weer naar jou toe keert en uiteindelijk zijn jullie toch 'verplicht' om weer rekening te houden met elkaar Als... jullie met elkaar willen doorgaan tenminste ;-)

Het is niet altijd even makkelijk om de ander te aanvaarden zoals die is, maar als je daarvan je streefdoel maakt dan is de ander ook sneller bereid om zich aan te passen aan jouw redelijke wensen.

Liefs en Succes ermee!

Sowieso als het een ruzxie dreigt te worden dan kan je het via dit soort media af. Gevoelige zaken waarover je ruzie kunt krijgen bespreek je op zijn hoogst via skype, waar je dan tenminste nog beeld en geluid erbij hebt, maar zelfs dat is uit den boze vind ik. Real Life, en anders maar niet.

Hoe los je dit op? Niet. Er zijn twee partijen voor nodig.
In dit stadium is real life een must. Ik zou zelf dan persoonlijk een keer naar hem toe gaan. Gewoon aanbellen een keer. Doet ie niet open, zeg dan dat je voor de deur staat. Doet hij niets in jouw richting, dan ga je en laat je hem verder links liggen.

En dat gaat al ver. In het begin kun je dat een kleer doen, weet je, maar als dit altijd zo gaat, dan kap je al af zodra hij begint met vervelende berichten online. Dan zet je desnoods je telefoon uit, of je reageert gewoon niet meer ( trilfunktie kan errug handig zijn in zon geval, of geluid uit)

Als hij echt de band met jou ok wilt houden dan komt hij wel. En dan ziet hij ook wel in dat in real life beter is dan uitvechten via internet met alleen maar tekst. Daar kun je niet al je zintuigen gebruiken, en ja dat gaat mis. Irl, hoor zie ruik voel etc je elkaar. Dan is zo'n ruzie vaak zo afgelopen.

Mocht hij toch op komen dagen dan zijn er nog wat vuistregels die een ruzie beter tot een goed einde brengen. Je zult die vinden in een reactie op mezelf. Het past hier niet meer.

Eigenlijk zou je dit niet mogen willen leren..maar ik kan mij voorstellen dat jij een beslissing wil forceren zodat jullie daarna de toekomst als 'vrienden' tegemoet kunnen treden.

Met jouw goedvinden vertel ik je een 'verhaal' dat ik zelf heb meegemaakt.

Heel lang geleden heb ik met mijn buren een geschil gehad over een erfdienstbaarheid.

Men ging er ten onrechte vanuit dat mijn grond, die zij rechtens mochten betreden, aan hen toebehoorde.

Zowel hun gedrag als hun woorden kwamen erop neer dat zij meenden te kunnen bepalen wat ik waar op mijn grond plaatste.

Op een dag was ik het zat en verbood hen de doorgang.

Natuurlijk miste ik het recht daartoe..maar ik wilde even mijn tanden laten zien.

Ze vonden die situatie vreselijk.. en dat was die ook.

Na een weekje belde ik hen op en vroeg of ik even langs mocht komen teneinde alles bij te leggen. Dat was akkoord.

Ik heb hen duidelijk gemaakt in welke positie zij verkeerden en daarna zijn we zelfs goed bevriend geraakt.

Wat ik met dit alles wil zeggen is: Als je ruzie maakt om iets, verlies dan niet je hoofd èn LEG HET NADIEN OOK ZELF WEER BIJ

Wat ik destijds deed, was inderdaad een functionele ruzie maken..met het doel de onderlinge situatie tussen onze buren en ons grondig te verbeteren..en dat lukte.

Veel beter zou het natuurlijk geweest zijn als zoiets zonder onenigheden mogelijk was geweest..maar dàt zat er destijds helaas niet in.

Groet,

Ton