Wanneer is een relatie nou klef?

Ik denk, dat zodra mensen in de directe omgeving van zo'n stel hoogtevrees krijgen, niet weten waar ze moeten kijken, en 'get a room' mompelen, dat het klefheidsgehalte zeer hoog is.

In de eerste week dat het 'aan' is, kan het nog als 'vertederend' worden gezien, en zal de omgeving minzaam glimlachend blij zijn met zoveel pril geluk. Iedereen die ooit onsterfelijk verliefd is geweest herkent immers dit juichende gevoel.

Maar als na weken en maanden er nog steeds geen normaal gesprek met zo'n stel te voeren is, en de intieme aanrakingen, fluister- en giegelgesprekjes en het verdrinken in elkaars ogen nog steeds niet afzakt tot een wat normaler niveau, dan wordt het een beetje pijnlijk, vooral als het stel de tienerleeftijd reeds enige jaren achter zich gelaten heeft.
Als het stel ongemakkelijkheidsgevoelens oproept bij anderen zou je kunnen zeggen, dat dit behoorlijk klef is, waarbij een zekere mate van egoïsme, opdringerigheid en exhibitionisme (: kijk ons eens verliefd zijn!!!), zéker ook de kop opsteekt.

Er zijn altijd mensen om je heen, die diep ongelukkig zijn in de relatiesfeer, net een partner verloren hebben, of in scheiding liggen. En die kunnen bij een klef stel alle verliefdheidsuitingen niet of nauwelijks negeren, omdat er niet omheen te gaan is.

Ongeneerde gevoelsuitingen worden nou eenmaal niet zo algemeen geaccepteerd, of het nu een klef stel is, of een stel dat schreeuwend tegen elkaar en bijkans vechtend in de openbaarheid verschijnt. Sommige dingen horen nou eenmaal in de privé-sfeer, omdat het gaat om privé-gevoelens, waar behalve de betrokken personen eigenlijk niemand mee te maken heeft.