Waarom hebben sommige pas later een oogje op een goede vriend of vriendin?

Velen durven niet af te gaan op dat onmiddellijke gevoel...
Er is ooit een enquête gedaan bij mensen die een relatie beëindigd hadden, wanneer ze wisten dat de relatie niet goed was... Velen antwoordden, vrijwel in het begin van de relatie...

Maar de meesten durven niet meteen af te gaan op hun gevoel... Daarom dat het pas later komt dan men werkelijk groen licht geeft voor ware liefde...

Dit lijkt verdacht veel op een antwoord dat ik heb gegeven op GV!

Omdat je er dan nog niet voor openstaat en ineens komt er een vonk uit het niets die overslaat.

Gek genoeg, in welke situatie dan ook, is het soms moeilijk om de oplossing te vinden al ligt die recht voor je neus.

Wanneer je geen goede relatie hebt en je zit hier al een tijd in, is het (zoals anderen al aangegeven hebben) moeilijk om hier zomaar een punt achter te zetten.
Waarschijnlijk zit men op zo'n moment in het hoofd maar te malen wat er moet gebeuren, wat de beste optie is, waarom het nu niet werkt, wat nou als het wel de ware was en je later spijt krijgt...

Het is "gewoon" geworden dat die goede vriend een goede vriend is, en dat jullie eigenlijk perfect bij elkaar zouden passen wordt dan over het hoofd gezien.
In de stress en de zorgen over zo'n situatie wordt vaak veel moeilijker nagedacht dan zou moeten.

Het klinkt gek, maar het is vergelijkbaar met paniekerig naar je bril zoeken terwijl deze op je hoofd staat.
Je denkt te moeilijk en kan er niet objectief tegenaan kijken.

Omdat vriendschap soms uit kan groeien tot liefde...

als je heel snel alles al zeker weet,
ga je af op uiterlijkheden of oppervlakkig gedrag, of gewoon 'lekker'

daarna kan dieper en echt *kennis* maken dan wel eens een tegenvaller opleveren.

Het kan ook andersom

geen onmiddelijke en alles-verterende verliefdheid en bijbehorend claimen, maar een steeds meer en dieper echt *kennis* en contact maken waardoor je je steeds meer aan elkaar gaat hechten en voor elkaar wilt zorgen.

Of iemand goed bij je past is afhankelijk van hoe je bent/ wat je nodig hebt.
Iedereen veranderd continue, leert steeds weer nieuwe dingen/ heeft andere dingen nodig. Daardoor kan het zijn dat iemand die eerst gewoon een vriend was opeens heel aantrekkelijk wordt.

Doordat mensen veranderen kun je dus ook uit elkaar groeien, vooral als je niet beiden geïnteresseerd bent in elkaars ontwikkelingen.
Zelfs mensen die lijken stil te staan veranderen, op z'n minst gaat de frisheid eraf.

Dat heet dus "love at second / third sight". In tegenstelling tot "love at first sight".

Een goede vriend(in) bekijk je op een heel andere manier. Je weet al heel veel van elkaar, en hoeft elkaar dus niet te ontdekken. Dan sta je er eigenlijk niet bij stil dat je misschien ook verliefd kan worden, en als dat gebeurt gaat het ook heel plotseling.
Als je verliefd wordt is er namelijk meestal een periode waarin je elkaar helemaal gaat ontdekken, maar met een goede vriend(in) heb je deze fase al gehad. Als je dan echter verliefd wordt weet je ook wel vaak dat het echt is, omdat je deze persoon al zo goed kent. Dat is het mooie ervan.

Verder gebeurt het ook wel dat mensen een eventuele verliefdheid op een goede vriend(in) uit de weg gaan omdat ze bang zijn de vriendschap kwijt te raken als deze ontaardt in een relatie die misschien niet blijvend is.

Eerst leren kennen.!