Omgaan met conflicten, hoe leer je dat?

Ik herken het... een beetje dan...
Ik heb dan wel een stoornis in het autistisch spectrum van mn hersenen (heb ik dat wel goed gezegd..?)
Maar goed zoals mijn moeder het omschrijft is het mij mij eerst doen dan denken... in plaats van andersom.
Net als bij jou denk ik dan inderdaad achteraf van oeh.. dat had ook anders gekund en tot 10 tellen is er soms bij mij ook echt niet bij...

Als er een emotie is neem de afstand af van jij en de wereld... Dan is er het pijnlichaam wat je helemaal overneemt... (Zie Eckhart Tolle) en dat pijnlichaam gaat autonoom te werk, het valt zelf aan, verdedigt zich automagisch... En zolang als dat pijnlichaam heerst is er geen rede... Als het verdwenen is, dan komt de realiteit weer terug en dan kan ik weer helder nadenken... Zo zit dat...

Herken het en het zal vanzelf veranderen doordat er licht op staat...

Proberen afstand te nemen en je houden bij de basis oorzaak van het conflict. Dus niet allerlei zaken erbij halen die met de kwestie niets te maken hebben. En rustig blijven.
Vooral het eerste woord van mijn antwoord is belangrijk. Want makkelijk is het allemaal niet. Succes ermee!

Ja ook ik herken ik. Ik heb dan borderline en dan flip sowieso snel de pan uit. Het beste wat ik tot nu heb bereikt is dat ik eerst een ander uit laat praten en dan zelf reageer. Dus misschien kun je je dat aanleren? Succes!

Toegevoegd na 36 seconden:
ik=dit

Ja wie herkent dat niet? Je kan een begin maken door al tijdens de discussie, als het nog goed gaat *heel goed na te denken* :

Wat is *MIJN* doel van DEZE discussie?

En vervolgens bij ALLES wat je zegt of doet heel even na te denken:

* Draagt wat ik nu ga zeggen of doen bij aan het doel dat ik wil bereiken? *

Vaak voel je dan al aan van niet. Dan niet doen. Inslikken, even aan iets anders denken. Weer op het doel richten.

Vaak is het alleen maar 'je gelijk halen' wat voorrang krijgt boven het echte doel,
en dan gaat het mis.

Vaak is een doel:
de ander moet mijn inzicht begrijpen en mogelijk overnemen.
Dan is schreeuwen en verwijten maken geen handige methode.
Handiger is dan om eerst de inzichten en het gevoel van die ander heel goed begrijpen en doorleven, en van daaruit je punt naar voren brengen. Dan is de kans op succes veel groter.

Eerst volgen, dan leiden.

je zal zien
dat het werkt, je bereikt er meer door
dat je je er beter bij voelt
dat het veel gezelliger blijft
dat je ook die ander meer zal snappen

Geweldloze communicatie van Marshal Rosenberg is een heel goed boek over dit onderwerp!

Een van de grote lijnen ervan is: communiceer eerlijk en vanuit jezelf, vertel hoe jij je voelt ipv de ander te verwijten.
Als je niet zegt dat de ander iets fout doet, maar vertelt dat je het vervelend vindt dat de ander een bepaald iets doet, en dat het je pijn doet en waarom, dan zal de ander zich minder snel aangevallen voelen, en minder geneigd zijn terug boos te worden.
Bijv niet: 'je vrienden zijn alweer belangrijker dan mij! Je laat me alweer in de steek, nou rot maar op dan!' maar: 'Ik vind het vervelend dat je vandaag onze afspraak af zegt, ik voel me in de steek gelaten.'
De ander kan zich natuurlijk nog steeds aangevallen voelen als je het niet-veroordelend brengt, maar dat is dan zijn/haar probleem waar je weinig aan kan doen (nou ja je kan wel zeggen 'hee ik val je niet aan, ik wil alleen samen tot een oplossing komen, want ik voel me niet fijn bij hoe het nu gaat', soms helpt zoiets.)

Een ander deel ervan is dat je de werkelijkheid geen geweld aan doet: dus wees eerlijk in wat je zegt over de ander zijn gedrag. We hebben nogal snel de neiging om te zeggen 'jij ruimt nooit eens op!' als de ander weinig opruimt; maar daarmee erken je niet de keren dat de ander moeite heeft gedaan om op te ruimen (al zijn het er misschien maar weinig). Die ander voelt zich dan beledigd omdat je hem/haar onterecht veroordeelt (het is tenslotte niet altijd, maar vaak) en wordt terug boos. Eerlijk erover zijn, dus zeggen: 'jij ruimt vaak niet op', zorgt dat dat in ieder geval minder hoeft te gebeuren.

En hoe je nou zorgt dat je geweldloos communiceert als je superboos bent? Oefening oefening oefening.

Eventjes ademhalen en bedenken dat je helemaal geen hekel aan de ander hebt, maar gewoon gefrustreerd bent over het probleem.... bedenken dat de ander niet je vijand of tegenstander is, maar je lief/familie/vriend..... en dat je ipv vechten tot 1 iemand wint, ook samen pratend een oplossing kan creeeren....

Ook kan je je voornemen om nooit, maar dan ook nooit de ander uit te schelden in een ruzie. Als je je dat hebt voorgenomen, is het in een ruzie misschien makkelijker om dat inderdaad niet te doen. Scheldwoorden kunnen hard aankomen, en die pijn kan bij de ander lang blijven, ook al zeg je nog 100 keer dat je het niet meende.

De manier waarop de gene jou benaderd kan ook te ver gaan .Sommige mensen kunnen zo op een ander in hakken bedoel ik .Dit kan het seintje zijn voor jezelf.... dan kun je ook zeggen ,de manier waarop je mij benaderd bevalt mij niet.Hier wordt ik boos over.Dan leer je te reageren en je boosheid te benoemen op een rustige manier.Je wordt tenslotte niet voor niets boos.En weet die gene als het goed is, het voortaan op een andere manier te zeggen.Dan komt je boodschap aan ook bij die ander.Soms zijn het ook patronen,iemand reageert en jij reageert weer als die boze.Dat komt niet meer aan.Probeer dit patroon te doorbreken door het te benoemen.Succes!

Herkenbaar!
Ik kan mijzelf ook zo mee laten slepen en onredelijk gaan doen.
Ik heb geleerd om een soort van afstand van de situatie zeg maar te creeeren, door bijvoorbeeld mijn gedachten even ergens anders op te richten.

Dat is in het begin lastig maar je kan het dagelijks oefenen in diverse situaties.
Ik vergelijk het met een melkpannetje, als er bij mij iets gebeurd dan kookt de pan meteen flink over.
Ik probeer dit dus tegen te gaan door het gas wat lager te zetten, en mijzelf dus te focussen op iets anders.

Dan gaat er vanzelf zogezegd ook wat tijd overheen.
(ze zeggen toch ook altijd even tot 10 tellen)
En dat kan al een hoop bijdragen aan op een normale manier communiceren en je ongenoegen over iets te uitten.

Als je er echt problemen van ondervind, kan je ook altijd naar een ggz gaan en je probleem voorleggen bij en psychologe, en die kan je dan vaak kosteloos doorverwijzen naar een training cq cursus om hiermee te leren omgaan!

Heel veel sterkte!