Dat dacht ik ook. Langzaam ben ik het meer en meer vergeten.
Zoiets is; Vlinders in je buik, krijg je maar één keer in je leven. Dit is echt een hevige ervaring, ook al gaat zij naar Timboektoe, dan wil je haar volgen. En dan zou je ook heel veel over hebben voor zo'n persoon, maar ervaringen leert van vele en ook van mij, dat die persoon je echt enorm kan kwetsen, die persoon kan zelfs niet eens in de gaten hebben wat je verliefdheid inhoudt, en wat diegene met je doet, na zo'n moment sterf je een beetje van binnen, als het gaat om je goedheid en vertrouwen in de ander.
Je zou de test kunnen aangaan om te weten of jullie bij elkaar horen.
Ten eerste; moet ze interesse in je hebben, als je verhaaltjes verteld of je verteld hoe je tegen de dingen in het leven aankijkt en ze luistert niet, is het de moeite niet waard (voor een relatie). Als ze je niet kan volgen dan vraagt ze uit voorzichtigheid wat je bedoeld, dat wil zeggen, ze gaat je niet imponeren met haar wijsheid. Jou verliefdheid moet zeker interesse in haar zijn, bijvoorbeeld in wie zij is? Anders ben je niet verliefd.
Ten tweede; Vrouwen zijn als diepe grotten, alleen een dwaze zal zonder fakkel in die grot gaan om het te verkennen. Dat wil zeggen; als je haar wil leren kennen, moet je vragen stellen, zonder vragen of zonder interesse ben je met valse hoop, en dan ga je zeker verkeerd denken over haar omdat je haar niet goed kent. Praat niet te veel, daar leer je niks van. Van luisteren wel, dus laat haar uitpraten, probeer het van haar kant te zien. Als ze zegt; Ik heb hier of daar last van, zeg dan niet; Oh, ik niet. Vraag dan liever bijvoorbeeld; Hoe dat komt? En of je haar kan helpen.
Denk goed aan de wederzijdse interesse. Je kan alleen weten of ze bij je hoort, door haar interesse die ze over jou heb. Probeer haar vrienden te leren kennen, en er erachter te komen hoe ze daar mee omgaat.