Eeuwige verliefdheid, herkenbaar?

Ik heb niet meer constant vlinders in mijn buik, niet meer misselijk als ik weet dat ik mijn vriend na een dag werken weer ga zien enz.. dus die tekenen van verliefdheid zijn voorbij. Het voelt nu echt als 'houden van'. Ik vind het heerlijk om samen te zijn. Mijn hart maakt nog steeds een sprongetje als ik een lief smsje krijg of een verrassing oid. Wij zeggen elke dag (meerdere malen per dag) hoeveel we van elkaar houden. En soms komen de vlinders ineens weer aanfladderen hoor. Dat kan om iets heel kleins zijn. Een blik, een gebaar, een aanraking. Dus de verliefdheid is aanwezig maar in een andere vorm.

Ja heel herkenbaar... waarvan akte...

Moet ik het bewijzen dan? Ik kan alleen voor mezelf spreken... en zwijgen... (Maar ik zeg je, iedereen die zegt dat continu te ervaren, die liegt... Het zou dan de dualiteit te boven stijgen, dat is ten ene male uitgesloten)

Om Shanti Om

Als je verliefd bent zie je alles door een roze bril. Je ziet dus van de ander alleen maar zijn/haar goede eigenschappen.
In de loop van een relatie als je samen de eerste hobbeltjes hebt overwonnen, worden ook de minder goede eigenschappen je steeds duidelijker. Als je de ander niet constant probeert te veranderen naar hoe jij willen zou willen dat hij/zij moet zijn, maar hem/haar ziet zoals hij is, dus met al zijn goede en minder goede eigenschappen, dan is dat houden van.
Verliefd zijn is spannend, maar ook heel vermoeiend. Het kost ook veel energie. In dat onderzoek wordt ook aangegeven door de onderzoeker dat er -om dit verliefde stadium te behouden- eigenlijk niet te veel negatieve dingen op je pad moeten komen: niet arm worden, niet gediscrimineerd, niet je baan verliezen, je kinderen moeten niet ziek worden....
Tja.... als ik zo door het leven zou dansen was ik ook eeuwig verliefd.
Een relatie die gelouterd en gepokt is door tegenslagen is in mijn ogen toch beter dan een eeuwige verliefdheid.