We zijn bezig met alles te regelen voor onze op handen zijnde scheiding. Wanneer moeten wij de kinderen vertellen dat we gaan scheiden?

vervelende situatie.
kinderen voelen dit soms aan. hoe jong/oud zijn ze?
praat erover zodra de scheiding stees meer 'vaste' vormen aanneemt.
dit neemt ook voor hen, onzekerheid weg.
vertel ook dat jou en jouw partner ze altijd liefhebben
en ze altijd bij jullie terecht kunnen.

Jammer voor jullie. Ik wens jullie veel sterkte en wijsheid toe.
Doe wat goed voelt. Wees open en eerlijk maar doe het geleidelijk. Benoem wat er gebeurt. Wat je denkt en voelt. Maar pas de dosering en je taal aan aan het begripsvermogen van je kinderen.
Ze snappen meer dan je denkt en voelen nog meer aan.
En laat ze weten wat er speelt zonder ineens een bom te droppen als dat kan.

En let alsjeblieft op dat je zo veel mogelijk ik-boodschappen gebruikt. Dus niet over je aanstaande ex praten alsof hij of zij fout is, maar leg uit wat jij denkt of voelt.
Dat sommige combinaties niet werken betekent niet dat de onderdelen niet deugen.
Ik hoop dat jullie er een beetje lekker uitkomen. Sterkte

Klinkt stom maar wat je ook doet, het is nooit goed.

Als je het heel laat vertelt, kinderen morgen gaan we naar een ander huis want..... is dat natuurlijk vreselijk voor ze en je overvalt ze heel erg

Als je het NU al verteld en uitlegt dat jullie nog even bij elkaar wonen tot enz enz. krijgen ze mogelijk bij elke vriendelijke blik die jullie op elkaar werpen het idee dat het wel los zal lopen (of hoop daarom). Als dan de dag van de daadwerkelijke scheiding aanbreekt, zijn ze alsnog geschokt.

Kinderen van die leeftijd kunnen nog niet zo goed denken in maanden (en zelfs niet in weken als het er meer dan 3 zijn).

EN je klinkt of jullie het nu in redelijke verstandhouding kunnen regelen.

Ik zou de rust bewaren tot 2-3 weken VOORDAT er echt iets gaat gebeuren. Dan hebben ze even om te wennen maar niet zo lang dat de kans op valse hoop ed erg groot is

veel sterkte, is toch een rottijd

Toegevoegd na 5 minuten:
Het is echt op gevoel dat ik dit schrijf maar als je het te lang van te voren zegt hoor ik in gedachten de 4 jarige al elke ochtend vragen: mama is VANDAAG nou die dag dat we naar een ander huis gaan? en dan moet je weer nee zeggen en dan komt die vraag de volgende dag gewoon weer.

Wat ik misschien zou doen is eens bij de huisarts langsgaan en het voorleggen. Die is er niet alleen voor lichamelijke kwalen, ook als je ergens over tobt zou je daar terecht moeten kunnen. En mogelijk heeft hij al meerdere verhalen gehoord en kan je daardoor ook iets aanraden

vertel het ze voordat je het aan iemand anders verteld, als ze het van een ander horen, komt de klap veel harder aan, wees ook zolang jullie nog bij elkaar wonen respectvol tegen elkaar en maak elkaar niet zwart bij de kinderen, laat ze zien dat jullie nog wel vriendjes zijn. Het zal soms moeilijk zijn, maar dit is echt heel belangrijk.

Ik zou zeggen gelijk vandaag nog vertellen. Dat mooi weer spelen daar trappen zelfs kinderen van 4 en 7 niet in.

Jullie hebben de keuze gemaakt om uit elkaar te gaan, laat die kinderen er vast aan wennen. Dat jullie nog niet ieder je eigen woning kunnen hebben nu dat is nu eenmaal zo, maar laat die kinderen er vast aan wennen dat mama straks ergens anders zal gaan wonen, het is een beetje naar als jullie straks beginnen met verhuizen en het dan pas vertellen, O ja trouwens...papa en mama gaan uit elkaar!

Mijn advies, gewoon zeggen wat er staat te gebeuren, en laat ze maar vragen stellen, jullie zijn verantwoordelijk voor die kleintjes dus betrek ze er maar in.

De mededeling dat je man en jij het met elkaar voor gezien houden zal door de kinderen nooit met gejuich ontvangen worden.

Dus feitelijk is ELK tijdstip een heel trieste aangelegenheid..

Toch zou ik ervoor kiezen niet te lang wachten de kinderen op de hoogte te brengen van de komende scheiding..omdat je hen nu nog op een rustige wijze, samen met je man, kunt duidelijk maken dat pappa en mamma voortaan beide een andere weg ingaan.

Nu kun je de kinderen nog SAMEN opvangen en hen SAMEN troosten maak daar maar gebruik van. En beloof hen dat zowel pappa als mamma er voor hen altijd zullen zijn.

Ik wens jullie allen heel veel kracht toe in deze vreselijk moeilijke periode in jullie leven.

Groet,

Ton

Ten eerst heel veel sterkt in deze moeilijk tijd en als uit eigen ervaring spreek doe het in iedere geval samen vertelen .
Op die manier dat zei kunnen begrijpen op hun nivo zonder elkaar iets te verwijten of zo maar heel rust op ontspannen manier want hoe klein ze ook ze voelen het toch wel.
Dus doe dit zo gouwe mogelijk .kinderen hoe klein ook zijn gaan op hun betrekken en denken al vaak dat door hun komt dat zei stout zijn geweest .
eerlijkheid en duidelijkheid is voor kinderen altijd het belangrijkste .
Dat kunnen voelen dat ondanks wat gaande dat jullie beide van hun houd .
legt het wel ook voor aan het school waar je kind naar toegaat zo dat je kind er moeilijk mee heb zij daarop in kunnen springen hier onder staat nog op juist mannier tips

Ik ben altijd reuze benieuwd welke dingen er aan ten grondslag liggen om te gaan scheiden, vooral als er jonge kinderen mee gemoeid zijn.

Maar men heeft recht op privacy dus zal ik niet vragen naar de reden of vragen of jullie alles maar dan ook alles hebben ondernomen om het huwelijk te redden.

Ik kan legio redenen bedenken waarom, maar nog meerdere om het huwelijk te redden.

Zorg eerst dat jullie een vastomlijnd plan hebben ivm
de juiste afwikkeling van de echtscheiding, verdeling van inboedel mbt gehuwd zijn in gemeenschap van goederen,
aanspraak of compensatie van de helft van de koopwoning
vastleggen bij de advocaat, van pensioenaanspraak,
wijziging begunstigde mbt polissen of spaarrekeningen,
blokkeren machtigingen bankpassen/creditcards of wijziging en/of rekening etc. en niet te vergeten een bevredigende omgangsregeling met de kinderen.

Pas als jullie als volwassenen dit tot een goed einde kunnen brengen zonder dat dit in een vechtscheiding ontaard, dan is het de tijd om jullie kinderen in te lichten in een voor hun begrijpelijke taal.

Bedenk dat jullie kinderen al iets meegekregen hebben, want kleine potjes hebben grote oren.
Vrijdag na school/creche tijd is de beste tijd om het te vertellen, dan hebben ze een weekend om te relativeren.

Voor een vlotte afwikkeling kunnen jullie, mits jullie het in grote lijnen eens zijn, dezelfde advocaat nemen.

Die maanden zijn vreselijk! je loopt op je tandvlees!(ben wel 10 kilo lichter geworden)
mischien een optie dat er 1 even tijdelijk naar een vakantie woning gaat? via via kun je soms heel geschikt iets vinden.
ik denk dat je het pas moet vertellen als je ook daadwekelijk een datum hebt, om te vertellen, dat is overzichtelijker.
wij hadden een datum afgesproken, en toen is mijn ex vertrokken, eerst bij zijn ouders en toen in een tijdelijke woning waar hij nog zit. te wachten op een huur huis.
dat was heel sneu, maar wel beter.(toen konden wij pas verder, en werd het voor de kinderen ook echt, opluchting voor mij)
je zou misschien nog verbaasd zijn over je kinderen.
wij hebben de kinderen verteld, dat wij niet bij elkaar pasten, en dat wij daarom besloten hadden om apart te gaan wonen. omdat wij dan gelukkiger zouden zijn.(voorbeeld ruzie met je beste vriend)
dat snapten ze wel, wij hebben wel gezegd dat wij heel goed ons best zouden doen voor hen en dat wij allebei heel veel van hen houden.
mijn dochter(10)was bezorgd of haar vriendinnen nog wel met haar wilden spelen.
en mijn zoon(13) vond het wel leuk 2 keer verjaardag vieren.
ik heb ze ook gevraagd of erbij hen in de klas ook kinderen waren met gescheiden ouders, en of die wel blij waren.
dat gaf hen het besef dat je niet heel bijzonder bent, en die kinderen hadden ook nog wel lol dus, pf dat viel mee.
in de praktijk valt het mij mee, dochter moest de eerste weken wel huilen als ze terug kwam van een weekendje papa, maar is inmiddels gewend.
en zoon lief, kwam gister plots huilend beneden omdat hij aan papa moest denken, we hebben een goed gesprek gehad, waarin ik aangaf dat ik ook wel eens zulke momenten heb, dat het er allemaal bij hoort.
dat zijn hele rot situaties, maar het zijn maar enkele( in 8 maanden tijd inmiddels) van ons mogen ze wel altijd bellen met de andere ouder, laten wij ons niet chanteren, bemoeien wij ons niet met de gang van zaken bij de ander(als het geen kwaad kan,Dan maar veel snoep bij papa of de hele dag in de pyama, bij mij niet, en dat snappen ze best)
ik hoop dat je er wat aan hebt, succes.

Vertel het ze zo vlug mogelijk! Nu het zeker is dat jullie gaan scheiden moeten de kinderen dat ook weten. Zij moeten de eersten zijn die erover horen!
Hoe langer je wacht om het te vertellen, hoe moeilijker het wordt.
Vertel het ze voorzichtig en objectief (zonder te 'oordelen').