Ik heb mijn relatie verbroken. Heeft iemand goede raad op mijn onderstaande uitleg?

Voet bij stuk houden. Niet elke keer uitleggen. Gewoon zeggen dat je er niet meer op reageert en dat hij verder moet gaan met zijn leven en daar vooral achter zeggen dat jij dat ook doet.
Liefde moet immers van 2 kanten komen, je kan niet bij iemand blijven uit medelijden.

Hij heeft tijd nodig om te beseffen dat het echt over is. Hij kan zich er moeilijk bij neerleggen zeg je dus je zal nog wel even "last"van hem hebben. De kans zit er zelfs in dat hij op het moment dat hij beseft dat hij echt geen kans meer maakt, hij boze of nare reacties zal sturen. Het belangrijkste is dat als je het echt niet meer wilt, je consequent tegen hem blijft en hem niet af en toe uit medelijden weer valse hoop geeft. Mannen hebben duidelijkheid nodig en krijgen nogal snel weer valse hoop op de momenten dat je weer wat liever doet. Niet dat je hem de grond in moet boren of zo, je kunt hem zelfs best te woord staan en hem met respect blijven behandelen maar zorg ervoor dat je duidelijk blijft in je standpunt en uiteindelijk zal hij zich er wel bij neerleggen hoop ik.
Succes!

Wat je doet is goed. Negeren is de allerbeste optie. Hij kan de klap waarschijnlijk niet zo snel verwerken, en hij wil het nog niet tot zich door láten dringen, omdat hij dat niet weet hoe hij met die emotie om moet gaan.

Tijd....is de beste heelmeester. In ieder geval, nergens op in gaan. Mocht zijn moeder nog eens bellen, kan je haar in ieder geval duidelijk maken, dat je het heel erg vind (wel medeleven tonen), maar wat er niet (meer) is, is niet meer, en je wilt het graag daarbij laten, en afsluiten. Zijn moeder zou oud en wijs genoeg moeten zijn, haar zoon duidelijk te maken, dat het over is, en hem zoveel mogelijk te steunen, en te helpen zodat hij jou niet lastig valt.

Reageer nooit op zijn sms of belletjes of mails, want als je hem 1 vinger aanreikt, zal hij weer je hele hand willen nemen, en ben je nog verder van huis.

Veel succes ermee! Desnoods kan je ook nog een ander telefoonnummer nemen.

Als je hem spreekt of antwoord, zeg dan dat hij het niet erger moet maken dan het al is.

Wees duidelijk en laat geen ruimte over voor eigen invulling. Niet gaan zeggen dat je later misschien vrienden wilt blijven, niet de optie openhouden dat er misschien ooit nog eens in de toekomst een kansje is, niets van dat alles.
Heel duidelijk en gezien zijn herhaalde continue bellen en sms-en (zelfs zijn moeder, omg!) heeft hij een beste plank voor zijn kop, dus je mag best wat botter worden.

Mocht je hem spreken of lezen antwoorden met: Het is definitief afgelopen, ik wil je niet meer zien of spreken. Nooit meer. Punt.

En ja, hij zal boos worden en blijven smsen en bellen. Niet op reageren en zeker niet beantwoorden. Houdt vanzelf een keertje op.

Ook een optie is dat hij in de zielig-fase gaat reageren (zal me niets verbazen gezien hij zelfs zijn moeder inzet).
Dreigen met dat hij zichzelf wat aan zal doen enzo. Ook lekker negeren.

Sterkte de komende tijd.

Ik zou hem duidelijk maken dat hij moet stoppen met bellen en sms'en en dat wat hij nu doet valt onder stalken. Vertel hem dat als hij niet stopt dat je aangifte gaat doen wegens stalking. Ik begrijp uit je uitleg dat er nogal wat gebeurd is. Dit is uiteindelijk het laatste wat je wilt maar nood breekt alle wetten. Succes en sterkte.

Probeer hem te laten beseffen dat het echt over is. Vraag hem of hij dan liever zou willen dat je tegen hem liegt en dat je uit medelijden bij hem zou blijven, dat wil hij toch ook niet? Zeg dat het hard is maar dat je gewoon eerlijk moet zijn, het is voor jullie beide beter want aan een toneelstuk heeft niemand wat. En probeer afstand te maken tussen jullie, hij zal moeten wennen aan een leven zonder jou. Dat gaat hij echt wel beseffen, maar op dit moment staat zijn leven op zn kop dus zijn reactie is logisch.

Ik weet precies hoe je je voelt, zo ging het ook toen ik het had uitgemaakt met mijn ex. Er waren op een gegeven moment een hoop probelemen en ik had de relatie verbroken. Maar hij wou het niet en bleef me bellen en smsen en lastig vallen. Het ging zelfs zo ver, dat hij me bedreigd had en het liefste me tussen 6 planken zag.

Ik weet dat er een tijdje overheen is gegaan, maar ik hield voet bij stuk en ben zelfs boos geworden toen.

Ik denk dat je hem heel duidelijk moet maken dat het voorbij is, dat hij je niet meer moet bellen en dat hij jou moet respecteren. Hij beweert van je te houden, dus als hij echt van je houd, dan laat hij je met rust. Ook moet je tegen zijn moeder zeggen hoe het ervoor staat en daar heel duidelijk in zijn. Ouders kunnen heel lastig zijn.

Mocht dit allemaal niet werken? Bel met je telefoon provider en laat zijn nummer gewoon blokkeren. Dan houd het vanzelf ook wel op.

Heel erg veel sccs. En laat je niet gek maken door hem.

Je kan het beste een keer bij hem langs gaan en gewoon even een tijdje met hem praten en goed uitleggen waarom je niks meer met hem wildt mijn broer had dit ook gedaan met zn vriendin alleen toen was het 2 dagen later weer aan :p

Ga zeker geen medelijden krijgen of jezelf schuldig voelen. Als hij dat eenmaal doorheeft wordt het allemaal nog veel erger. Het is allemaal aandachtstrekkerij van hem, hij moet even door dat liefdesverdriet heen, maar dat is jouw probleem niet.
Blokkeer zijn e-mailadres, en antwoord zeker niet meer op sms-jes van hem. Als zijn moeder je benadert zeg je gewoon dat je hem een zielige vent vind, dat hij zijn moeder voor zijn karretje moet spannen en dat je blijkbaar de juiste beslissing hebt genomen door het uit te maken.
Dus niet schuldig voelen, je doet het beste voor jezelf! Liefde kun je niet afdwingen en dat moet hij zich maar eens realiseren.
Negeer hem gewoon!