Kan je iemand vertrouwen in een relatie die ooit vreemd is gegaan?
Een vriend van me had een lange relatie. Toen hij een paar weken weg was ging zij vreemd met mijn huisgenoot. Nu is mijn ex huisgenoot getrouwd met die ex schoonvriendin. Hoe erg het ook is, iedereen weet dat ze ooit bewezen heeft dat ze in staat is om vreemd te gaan.....
even voor de duidelijkheid; ze had dus jarenlang een relatie met mijn vriend...het leek geweldig te zijn (ookal hadden we allemaal een hekel aan haar). En toch ging ze vreemd....nu heeft ze jarenlang een relatie met mijn oude huisgenoot (en hebben al zijn vrienden een hekel aan haar).....maar het feit blijft staan dat zij ooit in een jarenlange relatie heeft besloten om met een ander te zijn. Dit is dus geen vraag uit wrok, ik heb het zelf nooit persoonlijk meegemaakt in mijn relaties...maar dit was het gevoel dat iedereen had behalve de bruidegom.
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
al mijn exen ben ik bij weg door het vreemdgaan. wie hem ne*kt mag hem houden. en ik geloof daarna niet in eeuwige trouw. zoek je de lust buiten de deur blijf je dat altijd doen. is het een slippertje omdat je dronken was ben je nog veel stommer. doe je het met iemand en zeg je daarna dat je er niets voor voelt ben je nog nog veel stommer. dan heb je dus vor niets je relatie weg ge gooit. en nu hou ik erover op.
Ja natuurlijk... De eerste vergissing wordt altijd onmiddellijk gegeven... de tweede keer moet je het uitleggen... de derde keer wordt het je niet meer vergeven... Dus hangt ervan af, of het de 1ste of 2de of 3de keer is... Eerlijkheid duurt het langst... Toegevoegd op 10-06-2009 18:30:11 De eerste vergissing wordt altijd onmiddellijk vergeven… sorry foutje...
Je kunt iemand wel vertrouwen die ooit vreemd is gegaan. Als de relatie maar goed is, dan gaat iemand niet vreemd!
Het vertrouwen is toch geschaad, hoe je dit ook vergeeft en inkleedt met vele verhalen.
Naar mijn mening niet. Er blijft altijd iets wroegen, hoe lang geleden het ook moge wezen. Als je iemand anders zoiets aan kunt doen, dan houd je niet van diegene. Daarom bij mij: Vreemdgaan=Exit.
Laat ik het zo zeggen: ik heb van dichtbij gezien dat mensen opnieuw kunnen vertrouwen. Ik weet het niet als het mezelf betreft. Ik sluit het niet uit maar het gaat heel, heel, heel lang duren. Vertrouwen is voor mij zo ontzettend belangrijk, als ik dat in iemand van wie ik hou kwijtraak, op zo'n manier... dieper kun je me niet raken.
Ik denk het niet, als iemand een klein kind verkracht zou je die persoon dan ook op je kinderen laten passen? Ookal was het 10 jaar geleden en heeft die persoon het later nooit meer gedaan? Ik weet wel dat het niet hetzelfde is, maar iemand is dus wel in staat om zoiets te doen, dus je kan die persoon wel vertrouwen maar het blijft zo dat die persoon in staat is om vreemd te gaan. Toegevoegd op 10-06-2009 18:10:19 Ik zeg trouwens niet dat je die persoon nooit meer moet vertrouwen, want iemand kan eenmaal vreemd gaan en het nooit meer doen. Ik zeg dus alleen dat die persoon heeft bewezen in staat te zijn om vreemd te gaan en dat kun je nooit meer ongedaan maken.
Er is wel eens onderzoek gedaan naar welk deel (mannen en vrouwen) van de nederlandse bevolking vreemd gaat. Dat wordt dus op zo'n 25% geschat. 1 op de 4 personen dus. Wat een wantrouwen moet er rondwaren... Ik denk dat dit iets is wat de meeste mensen niet toegeven.
Je vraag hangt sterk af van de (cultuur-bepaalde) opvattingen die je hebt over "hoe het moet zijn". Als je dat afzet tegenover wat onderhand bekend is op 'bio-sociaal' terrein over het menselijk zoogdier en de voortplantingstrategiën dan denk je daar heel anders over. Door onderzoek is aangetoond dat 1 en eerder 2 kinderen op de 10 uit een langdurige (stabiele) relatie man-vrouw NIET van die vaste mannelijke partner zijn. Heel veel 'trouwe' mannen worden dus zwaar gepiepeld. Tegelijkertijd: hoeveel mannen in een vaste relatie zijn de vaders van die 'buitenechtelijke' kinderen? Een gegeven is dat het menselijk zoogdier van nature NIET monogaam aangelegd is. Maar dus dat wij (vrouwen en mannen) in aanleg polygaam georienteerd zijn. Ook dat bijv- vrouwen tijdens de maandelijkse eisprong (!) het meeste lichamelijk bloot openbaar tonen en geneigd zijn juist dan het meest 'vreemd' te gaan. Maar dan wordt "vreemd" wel erg "vreemd" van hoe het werkelijk is, nietwaar?! De cultuur legt dus op hoe het "moet zijn". Helemaal niet verkeerd om de menselijke 'driften' in te perken, maar weet hoe het werkelijk is. Ander punt: vindt jij 'vreemd gaan' onder de definitie vallen van als je daarover uit vrije wil fantaseert? Dan heb je dus helemaal een probleem, want wees eerlijk: hoe vaak ben je dan wel niet vreemdgegaan? Mijn betoog is zeker niet een "vrij-brief" (what's in a word...') maar de afschuw van die ene vrouw die je omschrijft...: de grootste homo-haters blijken vaak zelf homo. Ken eerst uzelve voordat je oordeelt. En zorg buitengewoon goed voor je kinderen (als deze van jezelf zijn als man zijnde).
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
