Tja, heel moeilijk omdat het je vader is. Ieder ander kan je makkelijk opzij schuiven, geen moeite meer voor doen, maar je vader.... Toch hoef je niet alles te 'pikken' ook al is het je vader. Ik kan me levendig voorstellen dat je je misbruikt voelt. Je hoeft niet over je heen te laten lopen
en dit voelt ook aan als bedrog. Je hebt hem al meerdere kansen gegeven denk ik en hij heeft zich niet veranderd in zijn gedrag. Dan zou het voor mij afgelopen zijn met uitnodigen! Ik zou hem een brief schrijven en daarin zou ik hem confronteren met het feit dat je weet dat hij bij je zus wel is geweest en de honden toen ineens wel alleen konden zijn.
Vertel hem dat het je verdriet doet dat hij niet eerlijk is geweest, dat je het best had begrepen dat hij ook bij je zus wilde zijn ook al zou je het niet hebben begrepen vanwege hun vroegere relatie, maar dat je er wel begrip voor hebt. Door op zijn gevoel te spelen bereik je meer dan hem alleen aan te vallen en grondig je afkeer te laten merken. Laat hem weten dat je hem niet meer uitnodigt omdat je het gevoel hebt gekregen dat hij niet graag bij je is en niet eerlijk durft te zijn tegen je. Vraag hem of je er totaal naast zit of alles verkeerd ziet. Laat hem de volgende stap ondernemen. Als hij je wil zien zal hij dit zelf moeten aangeven. Jij zult er zijn voor hem, maar alleen als hij echt wil en niet alleen voor goed fatsoen, een soort plicht of wanneer hij iets van je nodig heeft, maar omdat hij echt om je geeft, net zoals jij om hem geeft. Zo zou ik het doen, omdat ik weet dat je met stroop meer vliegen vangt dan met azijn. Zo kan je jezelf niet verwijten dat je je van hem hebt afgekeerd en geen kans hebt gegeven. Hij weet nu ook dat hij er met leugens niet meer zo gemakkelijk vanaf komt.