Mijn vader heeft vroeger kwetsende dingen gezegd, hoe verder?

Ik zou met je vader gaan praten en hem vertellen wat je dwarszit.Hij zal je precies kunnen vertellen wat hij op dat moment doormaakte en waarom hij zoiets zei.{natuurlijk nooit goed te praten maar miscchien wel begrijpbaar}
Misschien als je vader zijn excuus er voor aanbiedt dat jij daar wel mee kunt leven.
veel suc6

Weet je, iedereen zegt wel es iets kwetsend, al of niet bewust en al of niet ECHT gemeend.
Ik raad je aan er met je vader over te praten, hoe moeilijk dat misschien voor je is.
Geobsedeerd ermee bezig zijn, een vorm van piekeren, dat is ook moeilijk, niet gezond voor je en bovendien lost het niks op.
Heel veel sterkte en suk7, met wat je ook beslist om eraan te gaan doen.

Het ligt aan de persoon, als je goed met hem kan, kan je het gesprek met hem aan gaan.

Mijn stiefvader had ook vaak van dit soort uitspraken als hij onder invloed was. Over zijn echte kinderen, over de kinderen die bij zijn nieuwe vrouw horen. Wij dus.
Maar ook, wat mij echt is bijgebleven, over mijn puistjes toen ik 14 was. (slaat nergens op dat zoiets me bij blijft)

Maar zo onstaat er toch een beeld van zo'n man.
En helaas valt er met mijn stiefvader niet echt te praten, want hij ontkent alles.

Enna zet er een streep onder, laat het verleden verder rusten.
Gedane zaken nemen geen keer.
Schenk vergiffenis, al of niet met een gesprek met hem.

Ga ook geen zware dialogen meer aan en fladder als een vlinder van de ene nieuwe kans naar de ander in het leven.

Met vergiffenis schenken kan jij ook weer verder met jouw leven. Zoek zonodig een eigen woonruimte.

Hoe moeilijk het ook is : ik zou er over praten met je vader
Vertel precies in wat voor staat hij was en hoe je nu voelt en over denkt .
En vanuit dat antwoord kun je met de verwerking beginnen .

Mijn vader heeft dat soort dingen ook gedaan en dat is ons (zijn kinderen) niet in de koude kleren gaan zitten.
Maar er komt een moment dat je je lot in eigen handen moet nemen, zien dat je niet samenvalt met je verleden.
De energie die je steekt in je obsessie met het verleden kun je ook gebruiken voor het hier en nu.

En ik kreeg in de gaten hoe zeer mijn vader zelf een gekwetst kind (gebleven) was. Dat pleit hem niet vrij van zijn gedrag, maar maakte het met terugwerkende kracht wel minder bedreigend.
Zoiets zou ook kunnen gelden voor jouw vader en zijn vermoedelijke alcoholproblematiek.

Zolang jij er op deze manier mee bezig bent, heeft dit jou in zijn greep.
Het heeft geen enkele zin om er over te blijven piekeren, sterker, dat vergiftigt je.
Hij zou het nu nooit meer zeggen stel je, dus kennelijk is er iets veranderd.
Accepteer dat hij je destijds pijn gedaan heeft, zie in dat hij het destijds waarschijnlijk vanuit machteloosheid heeft gezegd, en pak je leven weer op.

In een dronken bui wordt veel gezegd...
Maar woorden die uitgesproken zijn, in welke toestand dan ook, kunnen een behoorlijke impact hebben. Dat zie je maar weer bij jou nu.

Je loopt hier al heel lang mee.Tijd om dat af te sluiten.

Een gesprek hierover kan knap pijnlijk zijn. Je pa zegt zulke dingen niet meer nu en hij wil mogelijk ook niet herinnerd worden aan die tijd van veel alcohol.

Wat ik zelf zou doen in zo'n situatie is hem een brief schrijven. Het gaat er immers om dat JIJ het kwijt bent!
Dan schrijf je dat je je dat nog herinnert en dat je daar eigenlijk al die jaren mee hebt gelopen. Dat het niet je bedoeling is daar een enorme ruzie over te maken, maar dat je het voor jezelf wilt afsluiten nu. Het hoeft geen welles-nietes strijd te worden, want hij zal waarschijnlijk ontkennen. Maar je sluit af dat het gewoon belangrijk is voor jou dat jij die vervelende gedachten en herinering nu kwijt wilt. Punt.

Het voordeel van een brief schrijven, of een mail, is dat de ontvanger er even over kan nadenken. Als je zo'n onderwerp in een gesprek doet dan laaien de emoties vaak op.
Succes ermee...

erg moeilijk natuurlijk.. want meestal zeg je de waarheid als je echt dronken bent. maar of dat nou bij iedereen is dat weet je natuurlijk niet. ik heb ook wel zoiets.. alleen dan metmijn moeder. die had ook vroeger dingen gezegt waar ik nu nog mee zit. ik heb toen met haar gepraat over alles en gezegt dat ik me toch niet helemaal op mijn gemak voel omdat ze die dingen heeft gezegt. ik denk toch dat je het beste kunt gaan praten met je vader en zeggen hou jij je er nog over voelt.

ik hoop dat het je lukt! :)

Dat kinderen en dronken mensen de waarheid spreken is een achterhaald spreekwoord.
Je vader heeft waarschijnlijk een kwade dronk.
Tijdens deze fase geeft je vader een vertekend beeld weer, wellicht gelardeerd met zijn eigen jeugdervaring.
Het kan dus heel goed een projectie van zijn eigen leed (afwijzing en verwerping ) zijn die hij op jou heeft geprojecteerd.
Hecht er dus niet veel waarde aan en geloof hem als hij zegt dat hij van je houdt, dat is zeer waarschijnlijk de echte waarheid.
Hopelijk lukt het je zijn dronken uitspattingen te reduceren tot dronkenmanspraat van een verwarde geest die heden en verleden door elkaar heeft geklutst.
Ik kan me voorstellen dat het pijn doet, het zou echter jammer zijn als er nog meer pijn uit ontstaat, zeker als dat onnodig is.
Ik wens je een warme en hartelijke band met je vader toe.

Dat was vroeger.

Vroeger is verleden tijd. Geweest. Achter de rug.
Jaren geleden. Ooit.

Het NU is op dit moment.
Nu zou hij dat nooit meer zeggen. Dat zeg je zelf.
Waarom dan in het verleden blijven hangen?
Dat is zo jammer.
Leef NU.

Sommige mensen hebben een zogenaamde 'kwaaie dronk' over zich.

Dan voelen zij boos zonder dat zij weten waarom en op wie.

Feit is echter dat zij zich heel boos voelen..en daardoor anderen diep willen kwetsen.

Ik vermoed dat dit bij jouw vader ook het geval was.. destijds.

Als er op zo'n ogenblik kinderen voor zijn voeten liepen ervoer hij dat als hinderlijk en deed als gevolg daarvan lelijke uitspraken, puur en alleen maar om die kinderen te kwetsen.

Dat hij dat destijds niet echt meende blijkt wel uit het feit dat hij iets dergelijks thans nooit meer zou zeggen..zoals je hierboven zelf aangeeft..

Omdat mensen niet wezenlijk veranderen gedurende hun leven..was hij destijds dus ook niet zo.

Vergeef hem maar innerlijk..in je hart dus.. en probeer maar van hem te houden..want alleen kun je zo die bittere nasmaak van vroeger uit je hart weg krijgen.

Groet,

Ton