Is het gevaarlijk dat mijn kind te laat zijn entingen krijgt?

neem contact op met de huisarts of consultatie buro om het preciese antwoord.
Die weten beter hoeveel gevaar een baby loopt op ziektes

Lijkt me duidelijk dat het gevaarlijker is om je zoontje in te enten als hij ziek is, dan heeft hij namelijk een verlaagd immuum systeem en kan hij bij de enting niet optimaal anti-stoffen aanmaken!

Er zit dus niets anders op dan wachten tot hij beter is!

Nee, integendeel. Er zijn zelfs mogelijkheden om gespreid te laten enten. Dan begin je pas met de eerste enting als het kind 1 jaar is. Kinderen die borstvoeding krijgen hebben voor het eerste jaar voldoende antistoffen. Bovendien is de weerstand van een baby het eerste jaar nog niet optimaal. Je kunt ook kiezen voor iedere keer één entstof i.p.v. de cocktails.

Als een kind ziek is, kan een enting gevaarlijk zijn. Het is beter te wachten tot hij weer helemaal gezond is en dan pas laten enten. Hij loopt nu geen extra risico.

Nee hoor is niet gevaarlijk en laat je niet bang maken... Ik heb bijna geen inenting gehad mijn hele leven niet en ik heb geen enkele kinderziekte gehad...

En een paar maandjes te laat is totaal geen probleem...

Als een kind TE LAAT zijn inentingen krijgt is dat gevaarlijk.
Maar wanneer is er sprake van te laat.
Wij hebben bewust een ander inentingschema aangehouden, waardoor de reacties en terugval door inentingen bij mijn kinderen achterwege bleef.
Daardoor hadden ze in vele opzichten een voorsprong op leeftijdgenoten en waren (en zijn ) ze kerngezond.
Wel moet je bij later inenten risicovermijdend optreden en dat vereist wat extra maatregelen, zo hadden we de luxe , de kinderen niet in een creche te hoeven doen
en mijn vrouw kon (en dat wilde ze ook graag) zelf de eerste vier jaar voor onze mannekes zorgen.
Mede door haar pedagogische gaven en haar liefde en inzet is alles goed gegaan.
Toch zijn de inentingen er niet voor niets, in de buurt is een kindje oveleden aan meningococcen, de ene dag nog speled op straat, de voldlgende dag in het ziekenhuis en daags daarna overleden, een nachtmerrie die je niemand gunt.
Risico lopen doe je altijd en niet alles laat zich inschatten.
Met angst voor ziekte van je kinderen leven is echter ook
zeer slecht voor jezelf, je kinderen en je relatie.
Als flinke risicofactor moet ik toch tetanus aanwijzen.
Is er een diep wondje ontstaan wat niet erg (schoon)bloedt, haal dan de DKTP toch zo snel mogelijk.
Daarom is het geoefend oog van een betrokken ouder
een heel belangrijk veiligheidselement.

Inenten is een mooi ding, en daarmee hebben we er al veel ziektes mee onder gekregen, maar er kleven natuurlijk ook altijd nog wel wat bezwaren aan inentingen. Daarom wordt een kind dat ziek is, niet of niet meteen ingeënt.

Het grote voordeel van een inentingsprogramma is daarbij, dat de meeste kinderen om hem heen WEL gewoon ingeënt zijn, waardoor ziektes als dyphterie, tetanus, polio, kinkhoest en dergelijke ook maar zelden meer voorkomen, waardoor de kans op besmetting in een goed ingeënte omgeving natuurlijk al minimaal is.
In dit geval worden dus de belangen van het enten afgewogen tegen de belangen van het kind, en slaat de balans door naar de tweede. Om de land-dekkende immuniteit voor dergelijke ziektes wel zo veel mogelijk te garanderen, wordt hij later alsnog ingeënt, maar hij loopt geen idioot hoog risico op dergelijke ziektes in de periode daartussen. Zelfs als het een jaar zou duren, of als hij helemaal niet zou worden ingeënt, is het risico alleszins te overzien.

Dat zou een ander verhaal zijn als er in de hele omgeving (te) weinig wordt ingeënt, zoals incidenteel te zien is bij uitbraken van polio op de Veluwe, die NOG STEEDS incidenteel de kop opsteken. Maar dat zijn echt uitzonderingen.

Gewoon even het consultatie buro bellen, je bent vast niet de enige die dit overkomt, daar weten ze het antwoord zeker.
Beter later dan nooit lijkt mij, maar ik ben ook maar een leek.