Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe kan ik ervoor zorgen dat me moeder me los laat..?!?!?!

Hoi hoi,

Mijn moeder kan mij niet los laten maar ik ben 23 jaar en wil dolgraag op me eigen benen staan, me eigen beslissingen nemen, en wat voor mij het belangrijkste is, ik wil me vrijheid hebben... Vrienden lopen het al jaren te zeggen hoe dat mijn moeder me leven regeert, beheert en alles regelt en beslist voor me... Sinds kort zijn mijn ogen open gegaan en zie ik hoe mijn moeder doet en hoe ze is... Ze beheert me hele leven, ik mag niet weg, ik mag niet weg met vriendinnen, zij maak alle beslissingen voor me, zelf mag ik helemaal niks doen, ik moet alles in het huishouden doen, ze commandeert me, ze vernederd me... Het verstikt me... Ik snap dat het voor moeders moeilijk is om haar kind los te laten, maar dit is gewoon verstikkend... Ik mag zelf niks doen... Ik mag niet eens naar me vriend gaan:(... Ik en me vriend moeten constant smoesjes verzinnen tegen zijn familie waarom ik niet mag komen... Ik wil gewoon los gelaten worden en op me eigen benen staan en naar me vriend toe kunnen gaan en gewoon leuke dingen doen, met hem en zijn familie en met zijn en mijn vrienden...

Hoop op goed advies, want dit hou ik zelf niet lang meer vol...

Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
6.5K
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Heb je dat haar al verteld?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Het wordt tijd om een eigen woning(kje) te vinden en uit huis gaan. Je moeder is kennelijk diegene die de broek aan heeft thuis (dominant). Je vader is wellicht iemand die de vrede bewaard. Sta je al ingeschreven voor een huurwoning. Ga daar dan eens actief aan werken. Je moet gewoon het huis uit. Je bent er oud genoeg voor. En je zegt het zelf al, het is niet meer houdbaar.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Mijn ouders zijn gescheiden, en met me vader heb ik geen contact meer.... En zou niks liever willen dan een eigen huis maar de financiën laten het niet toe
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dan moet je gaan werken en geld gaan verdienen.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Geef haar het boek: Loslaten kun je leren.
http://www.bol.com/nl/p/loslaten-kun-je-leren/1001004011724456/?Referrer=ADVNLBGE0020081001004011724456-6

Neem eens een avondje of middag rustig de tijd voor je moeder, ga dan het gesprek met haar aan, vertel haar wat dit met jou doet, hoe jij je voelt, waarom jij dit zo vervelend en beknellend vindt, wat jij graag anders zou willen zien.
Wees heel duidelijk en eerlijk.
Vraag haar waarom ze die dwang heeft, of ze niet gelukkiger zou zijn zonder deze last, hoe ze denkt dit te kunnen stoppen.

Probeer begrip van haar te krijgen, maar ook begrip voor haar te krijgen, iedere moeder wil (als het goed is) het beste voor haar kind, wil dat hun kind gelukkig wordt, maar maakt hier ook verkeerde beslissingen in.

Wat jij haar vooral moet proberen duidelijk te maken is, dat dit jou niet gelukkiger maakt, dat jij graag zelf liever fouten maakt en daarvan leert, dat jij niet afhankelijk meer van haar bent, dat jij volwassen bent en graag zo behandeld wil worden. Maar ook dat jij enorm veel van haar houdt.

Blijf rustig tijdens dit gesprek, maak duidelijk dat dit jouw probleem is, laat haar uitpraten en zorg ervoor dat ook jij uit kan praten.
Geef haar wat tijd en ruimte, te begrijpen wat jij bedoeld en haar gedrag te veranderen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik ben van plan om vanavond met me moeder te gaan praten, maar probleem is ik weet nooit hoe ik moet beginnen... Ik heb ook wel begrip voor haar, ben zelf op jonge leeftijd 4 kinderen verloren, dus weet hoe moeilijk het kan zijn... Dat klopt ik ben niet gelukkig zoals ik moet leven...
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Serieus???? Je bent 23 en je hebt al vier kinderen verloren?????
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Nee, dan heb jij het niet gemakkelijk gehad. Ga naar je moeder toe en zeg: Mam we moeten, of ik wil eens met je/u praten, heb je (of heeft u) vanavond tijd? Als jullie zitten, dan steek je gelijk van wal, zeg haar dat je graag wat zelfstandiger wil zijn, je eigen keuzes wil maken...
Als dit je lukt, dan is de kans groot dat jullie daar beiden gelukkiger van worden.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Maar goed. Ik denk dat het van groot belang is dat je eerst eens werk gaat zoeken. Dat geeft al een stuk zelfstandigheid en onafhankelijkheid.
SimonV
10 jaar geleden
Print de antwoorden en reacties van GV en laat haar dat lezen. Dan hoef je zelf weinig te vertellen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ja Anna1963 ik ben al 4 kinderen verloren, en helaas kan ik momenteel niet werken ben afgekeurd.... Nee klopt heb het ook niet gemakkelijk gehad.... Dank je wel crea ga ik zeker doen, en dank je wel voor je goeie adviezen...
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dat is nog veel kwetsender dan nodig is voor moeder, als het probleem eerst aan anderen wordt voorgelegd. Als je een probleem hebt, met of door iemand, dan moet je dat recht in het gezicht zelf vertellen, dat is de enige manier om het op te lossen. Leg het probleem bij jezelf, in dit geval: ik voel het zo, ik wil dit anders, dan heb je de minste kans op ruzie en de grootste kans op een goed gesprek.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dank je wel crea jou adviezen helpen me zeker op weg... En ik ga vanavond dan ook echt met me moeder praten, en hoop op een goede uitkomst.... Ik zal je het laten weten...
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Succes, zet hem op!
SimonV
10 jaar geleden
@Crea: je hebt gelijk. @Tattoogirl: Sterkte en Succes vanavond!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dank je wel, en succes zal ik zeker nodig hebben
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik snap er niks van dat je op je 23e vier kinderen bent verloren. En al helemaal niet als je moeder, zoals je zegt, jouw leven bepaalt. Kun je misschien een kleine toelichting geven, want dit roept bij mij en misschien ook bij anderen veel vragen op. Het maakt het moeilijk om een inschatting te maken van jouw situatie.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
@crea het gesprek is goed verlopen, ik weet wat me moeder dwars zit en ik heb haar alles verteld wat ik wou zeggen.... en het goede nieuws is ik mag en kan gewoon naar me vriend toe gaan.... Heel erg bedankt voor je advies het heeft zeker geholpen
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Nu ik alles nog eens overdenk, lijkt het me dat je moeder zich misschien juist nog meer verantwoordelijk voor je voelt en je wil beschermen juist doordat je op zo jonge leeftijd een aantal kinderen hebt verloren. Misschien denkt ze dat zij jou onvoldoende heeft beschermd tegen bepaalde zaken.
Fijn dat het gesprek goed verlopen is!! Dat zal jullie beiden vast goeddoen! Heel veel succes met alles!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Crea haar advies heeft me heel erg geholpen

Andere antwoorden (4)

Je bent 23 en wil op je eigen benen staan...wel doe het dan,zoek een eigen woning en trek er in...en trek je niets van je moeder aan,hoe langer je wacht hoe moeilijker ,en meer persoonlijke problemen...dus schiet in actie
(Lees meer...)
fremar
10 jaar geleden
Ga naar je huisarts en leg het probleem voor ,hij of zei kan je verwijzen naar een psycholoog dan kun je anoniem lekker van je af praten
Hoe zit je leven nu in elkaar ,studer je nog of heb je inmiddels een redelijk betaalde baan en denk je dat je hiermee voldoende verdiend om bijvoorbeeld op jezelf te gaan wonen
En hoe moeilijk het ook is vertel je moeder hoe jeje voelt en dat jou dit geestelijk veel pijn doet
Hoe serieus ben je met je vriend jullie zouden ook kunnen samenwonen
Wees ook eerlijk tegenover zijn familie wellicht hebben zij ook goede ideeen
Sterkte en kop op je bent een volwassene ik denk dat jij wel weet wat je wilt je moet alleen de goede weg nog vinden om het waar te maken
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Je bent juridisch meerderjarig vanaf je 18e. Dus kan je per nu beslissen hoe je je leven gaat inrichten. Zorg voor eigen inkomen en onderkomen en leer NEE zeggen. Blijf niet bij je moeder plakken en maak dat je weg komt. Kan je dat nog niet, dan naar de huisarts en dan verder naar een psycholoog of cursus om wel voor je zelf leren op te komen. Je kunt ook duidelijk zijn tegen je moeder en haar zeggen dat je nu verder op eigen benen wilt staan. Dat vindt ze niet leuk, maar opvoeden is leren los laten. Kom voor je zelf op. Je moeder heeft denkelijk heel eerbare en toe te juichen argumenten maar ze vergeet dat je geen onderdeel van haar bent maar een uniek persoon die zijn eigen weg moet vinden.
En vanaf vanavond ga je uit met je vriend en als je moeder dat niet goed vindt ga je toch en blijf je bij je vriend slapen, al was het in het kippenhok. Kom op, word volwassen en neem je eigen lot in handen. Je leert het meest van je eigen fouten dus: aan de slag!!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik ga er van uit dat de situatie zo gegroeid is in een periode dat jij labiel was en veel hulp nodig had. Je moeder durft je niet meer los te laten.

Het wordt tijd om de rollen om te draaien: Laat je moeder los. Behandel jezelf als een volwassene, dan zal ze jou ook als een volwassene behandelen. Sta niet toe dat ze je betuttelt. Zeg, op een beleefde manier, wat je hebt besloten en handel daar naar ('Ik ga vanavond naar mijn vriend, morgenavond kook ik voor ons tweeën, dag mam!).

Zo doen volwassenen dat. En als het dan ruzie wordt, dan was het kennelijk tijd dat het een keertje ruzie werd. Als ze gaat pruilen of dreigen kun je ook gewoon zeggen dat ze zich als een kleutertje gedraagt, en dat je daar niet meer op in gaat. Dat je alleen nog gesprekken wil voeren als volwassen medemens, en niet als kleuters onder elkaar.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding
+