Hoe om te gaan met een baldadig kind?

Alleen straffen zal inderdaad niet werken. Een combinatie van straffen en belonen en dat consequent toepassen zal het meeste resultaat hebben: koop een stoeltje, poef o.i.d. en zet die op de gang of op een andere plek waar het kind niet langere tijd wil zijn. In elk geval niet midden in de woonkamer. Geef van tevoren aan wat er gebeurt als het kind niet luistert: dan moet je 5 minuten op de stoel. En ook echt doen dus, niet dingen zeggen die je niet waar gaat maken!

Houdt hij die 5 minuten vol, dan moet je hem ook verbaal belonen: 'goed gedaan, je mag er weer vanaf' o.i.d..

Geef daarnaast een beloning voor een hele dag en een hele week goed gedrag. Dat kan zo simpel zijn als een stickerboekje: heeft het kind de hele dag niet op de stoel gehoeven, dan krijgt hij een sticker. Heeft hij 7 stickers? Dan ga je samen wat leuks doen of krijgt hij wat lekkers bijvoorbeeld.

Baldadig gedrag is vaak een roep om aandacht. Probeer meer leuke dingen samen te doen, en geef het kind meer persoonlijke aandacht. Doe bijvoorbeeld samen spelletjes of ga een dagje uit.

Met deze tips zal het bij de meeste kinderen lukken. Veel succes!

Liefde geven en veel geduld hebben.

Ik sluit me aan bij Wout, met deze toevoeging: houd er rekening mee dat een kind van 3,5 een heel kort geheugen heeft voor oorzaak en gevolg, dus als het mis gaat moet je meteen ingrijpen en er niet 5 minuten later pas op terug komen. Dan is het moment voorbij en snapt je peuter niet waarom hij op z'n donder krijgt. "Wacht maar tot papa/mama straks thuis is"werkt absoluut niet.

Verder moet je heel duidelijk zeggen wat je niet wil zien en wat je wel wil zien, dus eerst zorgen dat je de aandacht hebt en dan bijvoorbeeld "Ik wil dat je nu stopt met gooien met je autos en dat je met de garage gaat spelen." Je kunt ook even z'n hand vastpakken om te laten merken dat het menens is.

En maak de tijd op het stoeltje niet te lang. 5 minuten is een eeuwigheid voor een peuter.

zijn slechte gedrag negeren en vooral wat hij goed doet veel belonen en ook uitleggen waarom iets verkeerd is en waarom iets goed is...

Kinderen die dingen stukmaken of gooien met voorwerpen, zoeken in de regel aandacht van hun ouders. Bij jonge kinderen die ongewenst gedrag vertonen is het heel belangrijk om positief te blijven (vertel mij wat het is hardstikke moeilijk, ik heb er twee in de koppigheidsfase). Kinderen hebben meer baat bij het belonen van gewenst gedrag dan straffen of mopperen bij ongewenst gedrag. Als je zoontje ergens mee gooit of iets kapot maakt, leg hem dan uit waarom hij dit niet mag doen en geef hem daarna een time-out op de trap bijvoorbeeld. Laat hem daar een paar minuutjes zitten en haal hem vervolgens van de gang, ruim samen de rommel op en ga dan even rustig samen aan tafel zitten, waarna je het voorval nog even bespreekt in alle rust. Ga daanrna samen iets doen, maak bijvoorbeeld een puzzeltje of doe een spelletje (hoeft maar 5 min. te duren, zo haal je het kind namelijk uit de negatieve sfeer) en zeg hem daarna weer zelf te gaan spelen. Als hij gewenst gedrag vertoont, beloon dit dan ook door dit te zeggen. Jonge kinderen helpen hun ouders graag, laat hem bijvoorbeeld helpen met poetsen of geef hem een stoeltje en laat hem zelf plastic bordjes afwassen. Je zult zien dat hij trots op zichzelf is, als jij hem laat merken dat je trots op hem bent. Het gevolg is gewenst gedrag. Peuters moeten om leren gaan met hun frustraties, aangezien kinderen van deze leeftijd het heel moeilijk vinden om woorden te geven aan hun gevoelens, vertonen ze soms baldadig gedrag. Bij de een uit zich dit en huilen, de ander gilt en schreeuwt en weer een ander gooit met spullen of verbouwt het interrieur. Boos worden heeft geen zin, maar keur het gedrag wel af en probeer er achter te komen waarom het kind zo gefrustreerd is. Geef hem de ruimte om uit te leggen waarom hij zo reageert en help hem vervolgens een manier te vinden waarop hij zich wél kan uiten, dus dat hij z'n frustratie kwijt kan zonder dat er dingen sneuvelen. Spreek iets met hem af, bijv. als je vandaag nergens mee gooit, dan mag je voor het slapen gaan een stickertje plakken, bij 5 stickertjes ga je iets leuks doen (samen zwemmen, koekjes bakken, naar de kinderboerderij etc..). Het kost veel energie, maar het werkt echt, mits je consequent bent en je geduld bewaart. Blijf je er ook bewust van, dat hij het niet doet om jou te pesten, hij weet op het moment even niet hoe hij zich anders kan uiten en jij bent degene die hem daarmee kan helpen!

Steeds blijven zeggen dat hij dat niet mag doen. Streng toespreken. Belonen als hij het een tijd niet doet.

Veel meer aandacht geven dan dat je nu doet. En dan heb ik het uiteraard over positieve aandacht.
Nu geef je hem ook aandacht, maar negatief. Voor het jong is deze ook goed uiteindelijk. En dat heeft hij nu voor elkaar. Dat hij aandacht krijgt.

Dit is een symptoom voor het gegeven dat je hem niet genoeg aandacht geeft. Liefdevolle aandacht.

Nu zie je hem niet als een leuke zoon die je zou willen hebben. Je ziet hem als vervelend die continu in de gaten gehouden moet worden.
Dit is je uitstraling naar hem toe, en hij pikt dit ook op. Als je naar hem kijkt, dan staat je blik niet op liefde, maar op politieman.
Kijk eens met echte liefde naar hem. Je zult hem ter plekke zien veranderen. Probeer het maar eens.

Ik ben het eens met de aanpak van Floorz en stippel.
Echter Harry1980, wanneer deze aanpak niet werkt dan zou ik het gedrag totaal negeren. Negeren is een hele erge straf voor kinderen.
Wanneer je zoontje in zijn broek plast om aandacht te krijgen zou ik dat gewoon even helemaal negeren. Aandacht is wat hij op dat moment wil, door het niet te geven straf je hem daarmee.
Wanneer hij op het stoutplekje moet zitten en hij loopt weg gaat het er maar om wie de langste adem heeft.
Je moet hem iedere keer weer terug zetten. De eerste 3 keer kort vertellen dat hij daar moet blijven zitten totdat jij hebt gezegt dat hij eraf mag. Na die 3 keer niks meer zeggen alleen maar terug zetten en het gedrag verder negeren door je mond te houden, laat niet zien dat je boos word.
Degene die dit het langste volhoud heeft de strijd gewonnen, volhouden dus. Er zijn kinderen die het heel erg lang kunnen volhouden.
Ik gaf een knikker bij goed gedrag. Goed gedrag betekende een pot vol glanzende knikkers (kan natuurlijk ook iets anders zijn). Bij stout gedrag gaat er een knikker uit de pot en dat vonden mijn kinderen altijd heel erg.
Succes, het gaat je best lukken.

Kijk ook eens op onderstaande website, bijvoorbeeld de vraagbaak.
Verder zijn er veel boeken over opvoeding van (kleine) kinderen, zie voor titels bijvoorbeeld de tweede link. Te leen in de bibliotheek. Je kunt ook naar de bibliotheek toe gaan om ze in te zien. Daarvoor hoef je geen lid te zijn, dat kost niks

(td)

Dit is altijd een lastig probleem. Het kost enige tijd en veel geduld voor dit probleem is opgelost.

Een kind van drie kan enorme driftbuien krijgen. Deze kun je het beste negeren, maar zodra het kind in zijn drift ook van alles gaat vernielen, kan dat niet meer.
Een kind van drie kan wel al prima van alles verwoorden en dus vertellen waarom het zo boos is, maar dan moet het eerst rustig zijn.

Als het kind een driftaanval krijg, pak je het beet, zegt dat je niet boos ben en naar hem wil luisteren, maar dat hij dan eerst zo rustig moet zijn dat hij kan praten. Zet hem bijv. op de bank of een andere plek waar hij kan kalmeren en zeg hem dat je naar hem luistert zodra hij rustig is. Dit vereist wel consequentie. Je herhaalt steeds dat je niet boos bent en naar hem zal luisteren zodra hij rustig is.

Zodra hij rustig is, vraag je hem waarom hij zo boos is geworden. Je bekijkt de aanleiding en zoekt samen een oplossing. Hij wilde bijv. een snoepje. Je legt uit waarom hij dat niet kreeg, maar dat je wel even een boekje met hem kan gaan lezen of een spelletje met hem kan gaan doen (= positieve aandacht), maar dat je nu eerst even samen de rommel die hij heeft gemaakt moet opruimen.
Dit doe je allemaal rustig en kalm. Zo laat je merken dat jij de leiding hebt en dat hij eigenlijk niets opschiet met zijn driftbui.

Zo leert hij door ervaring dat hij niets opschiet met een driftbui. Hij moet leren dat hij beter kan vragen, en dat jullie dan samen naar een oplossing kunnen zoeken.

Wel moet je tijd inruimen om leuke dingen samen te doen. Dan kun je je kind ook naar dat tijdstip verwijzen: "Nee nu kan het even niet, maar straks heb ik wel tijd voor je en dan kunnen we iets leuks doen". Maak hem ook complimentjes als hij zich goed gedraagt. Dan leert hij ook dat hij niet alleen maar aandacht krijgt als hij zich slecht gedraagt.

Het is wel een kwestie van geduld en doorzetten, maar je zult merken dat dit op den duur goede resultaten heeft, zonder dat je je kind straf hoeft te geven.

Probeer je zoontje eens af te leiden hij heeft gegooid en geef hem eens opdrachtjes . Bijvoorbeeld je geeft hem een stuk papier en je zegt dat hij het in de prullenbak kan doen. Zodra hij dat gedaan heeft prijs hem prijs hem. Herhaal dit een aanta keren. Probeer allerlei kleine opdrachtjes te geven, zo luister hij naar jou en is hij geconsentreed en gevoelig voor jou complimentjes. Ik zette wel eens een emmer water in de badkamer en een spons en mijn zoon maakte op zijn manier de tegels schoon in de badkamer. Prijs hem. Ik maakte brooddeeg en mijn zoon bleef kneden, hup in de oven en wat kwam eruit ooooo een brood ! Prijs hem. Het gaat om de opdrachtjes die je hem geeft. Probeer op deze manier de nagatieve aandacht die hij kennelijk vraagt om te zetten in positieve aandaccht en probeer hem voor te zijn. Door hem niet de kans te geven te gooien en moedwillig dingen kapot te maken. Ik wens je veel succes.

De beste oplossing is de volgende: Spreek de baldadige ouder aan...

Straffen helpt inderdaad niet...