onze zoon is bang voor alle dieren en insecten

Ook een heel goed antwoord, ook +1.

+1

+1

Paranormalen vertellen je alles wat je maar wilt horen. Daar heb je in de praktijk helemaal niets aan. Behalve natuurlijk dat het fijn voelt, als je een "goede" paranormale treft. Een "goede" paranormale voelt namelijk aan wat de ouders (als het kind jong is) graag willen horen, en vertelt precies dat. Dan voelt het goed, en als je jezelf als centrum neemt om de werkelijkheid te duiden, denk je dat het "dus" ook goed "is".

Is dit jouw ERVARING?

Nee. De ervaring is dat het zo goed voelt. Dat is waar je het bij laat als je uitgaat van jezelf als centrum van de wereld. Feit is dat het zo goed voelt omdat de paranormale afstemt op wat jij graag wil horen. Ook dat kun je ervaren, maar dan moet je heel breed kijken, en meerdere paranormale sessies objectief bekijken. Zodra je niet uitgaat van jezelf, maar van de werkelijke gebeurtenissen als centrum van de wereld, krijg je opeens een heel ander perspectief.

Dus dit is theoretisch wat je zegt?

Nee, juist niet! Uitgaan van jezelf, en je beperken tot je directe ervaringen, is veel theoretischer dan uitgaan van de echte wereld, en je ervaringen verrijken met andere ervaringen. Zie het zo: sommigen gaan uit van hun eigen ervaringen, en stoppen dan. Die mensen *beperken* zich dus tot alleen de directe ervaringen. Anderen nemen die directe ervaringen ook mee, maar als *onderdeel* van een groter geheel. Die zien dus alles wat de eerste groep ziet, maar daarnaast nog een hoop meer.

Hmm, ik zie mezelf als het laatste wat je schrijft. Terug op het paranormale. Een "goede" paranormaal iemand zegt wat hij binnenkrijgt. Hij gaat de connectie aan met de persoon. En krijgt informatie van het onbewuste over de persoon.
Een "slechte" paranormaal iemand zegt wat goed is voor zijn business. Dus wat de persoon zelf wil horen. Het is niet voor niets dat mensen beginnen te huilen als een paranormaal iemand iets gezegd heeft. Hij durft juist dingen te zeggen, die een normaal iemand niet durft te zeggen, omdat die pijn en verdriet zo diep zitten dat de persoon het zelf niet meer wist en verdrukt is/was.
Juist doordat dit vertelt wordt krijgt de persoon het gevoel van bevrijding, opluchting. Eindelijk mag het los komen.

Als dat waar is, zou je heel makkelijk een paranormaal van een bedrieger moeten kunnen onderscheiden. Dat kan echter niet. Er zijn diverse mensen die, bij wijze van show, doen alsof ze paranormaal zijn. Helaas werkt dat alleen zolang ze onbekend zijn, want zodra het publiek weet dat het een show is, werkt het niet meer. Deze mensen doen uitspraken over de persoon. Ze kunnen mensen aan het huilen krijgen, ze kunnen heftige emoties losmaken, en de persoon een gevoel van opluchting geven. Er zijn zelfs mensen die naar zo'n show gingen, heel emotioneel werden, en na afloop niet wilden geloven dat alles nep was. Voor hen is het emotioneel niet acceptabel dat hun gevoelens werden opgewekt middels cold reading, gecombineerd met uitspraken die voor iedereen waar zijn.

Als dat waar is, zou je heel makkelijk een paranormaal van een bedrieger moeten kunnen onderscheiden. Hoe kan je dan een echte van een bedrieger onderscheiden? Waar een vorige discussie met jouw eindigde en waar ik nog geen antwoord op heb gekregen:
Het zesde zintuig is een programma die volgens jouw bewijsmethode werkt.
Kijk jij naar de verschillen die "de paranormalen" zeggen of kijk jij naar de overeenkomsten?

Tja, ik was nog een reactie aan het typen bij die vorige discussie, maar toen ik op de knop "Reactie plaatsen" klikte, was de vraag gesloten. De reactie is dus verloren gegaan. Het is de taak van de paranormalen om te laten zien dat ze echt kunnen wat ze zeggen te kunnen. Zij beweren over gaven te beschikken, dus zij moeten laten zien dat ze die gaven werkelijk hebben. Jouw laatste vraag, over de verschillen of de overeenkomsten, begrijp ik niet. Kun je uitleggen wat je bedoelt?

Dat doen paranormalen ook. Op hun manier.
Ik zat zelf ook te denken, als ik het jouw moet laten zien.
Ik zou meeschrijven, zodat ik kan opschrijven wat ik zie en voordat jij het zegt.
Dan met beeldopname en audio. Een paranormaal probeert het dus ook te laten zien. Maar de ander (stel dat ben jij) moet ook wel een deurtje open hebben staan om dit te zien.
Sommigen blijven inderdaad zo vasthouden dat het niet bestaat, dat als ze het zelf meemaken, het zelfs dan afdoen als bijvoorbeeld "cold reading" Een verhaaltje:
In amerika staat indianen op het strand. Aan de horizon zijn heel in de verte boten te zien. Een hele vloot. De indianen zien niets. Helemaal niets. Totdat de boten zo dichtbij zijn gekomen dat de indianen schrikken.
Hoe komt dit, de indianen hadden nog nooit een boot gezien. Ze wisten niet van het bestaan. Ze zagen de boten ook werkelijk niet.
De hersenen hadden de vloot niet geregistreerd. Ik bedoel met het zesde zintuig. Als jij naar de kandidaten kijken en aanhoort wat ze zeggen. Dan zeggen zij dingen die ook werkelijk gebeurt zijn, maar ze zeggen ook dingen die niet gebeurt zijn.
Ben jij iemand die zegt: zie je dat is niet gebeurt, ze zijn niet paranormaal.
Of zeg je: goh, hoe kan hij dat weten, en die anderen ook. Bestaat paranormaal dan misschien toch?
Kijken jij naar de fouten dingen of kijk jij naar de dingen die goed zijn gezegd?

Er is geen "op hun manier". Dat komt neer op "vertrouw er maar op dat ze de waarheid spreken. Als je dat maar doet, dan zul je zien dat ze de waarheid spreken.". Tja. Het enige dat ik vraag, is een verschil laten zien. Iets dat verschilt tussen een paranormaal en een gewoon mens. Bijvoorbeeld voorspellen of ik kop of munt gooi. Of iets anders. Verzin het, maakt niet uit, als je maar iets laat zien dat niet-paranormalen niet kunnen. Meestal trekken de paranormalen zich terug voor deze uitdaging. Ze laten zich niet testen, of ze hebben geen bewijs nodig, of de geesten laten zich niet sturen. Maakt niet uit wat, zolang ze maar niets hoeven te laten zien. Het verhaal van de Indianen doet de ronde, maar is nergens op gebaseerd. Het enige verifieerbare verhaal geldt slechts voor bepaalde stammen. Die stammen geloofden in een profetie die voorzag dat er ooit een heiland over de oceaan zou komen - iets dat voor de Indianen onmogelijk was voor gewone stervelingen. Toen de Europeanen dat gebied bereikten, werden ze dan ook als goden onthaald. Die Indianen konden hen en hun schepen dus maar al te goed zien. Bij het beoordelen van een paranormaal moet je bij voorkeur niet laten raden naar de werkelijkheid van een persoon. Dan ben je in feite de capaciteit tot cold reading aan het testen. Bij cold reading hoort een mengeling van goede en verkeerde gokken. De goede cold reader zal elke foute gok ombuigen naar "het is nog wazig maar ik zit in de buurt", en door wat raden het gewenste antwoord vinden. Daar komt dan uiteindelijk natuurlijk een goed antwoord uit, en dat wordt dan als enige antwoord van de sessie in het zonnetje gezet. "Zie je wel dat het werkt". Je moet je dus niet concentreren op de foute dingen of de dingen die goed worden gezegd. Je moet de samenhang zien, de relatie, de volgorde. Dan blijkt dat er geen verschil is tussen een zogezegde paranormaal en een simpele cold reader.

Zucht, ik stop hiermee.
Dit is precies waarom niemand zich laat testen. Deze test moeten zij niet 1x doen, nee ontelbare keren, voor al die individuen, die niet willen zien. Net zoals jullie niet weten hoe placebo werkt, zullen jullie dit ook niet weten. Je hebt gewonnen. Het bestaat gewoon niet.

Jammer dat het steeds weer uitdraait op terugtrekken. Hoe kom je erbij dat zo'n test steeds moet worden herhaald? Eén keer is voldoende. Daarna wellicht een ander die op een ander tijdstip, met een andere methode, door een ander persoon wordt getest - en je bent grotendeels klaar. Zo gaat het namelijk met alles wat wordt onderzocht. Met alle nieuwe verschijnselen die kort daarvoor nog onbekend waren. Hoe kom je erbij dat het met dit onbekende verschijnsel anders zou zijn? Nu leg je de onderzoekers dingen in de mond die ze nooit hebben beweerd. Da's niet netjes. Verder gebruik je een drogreden. Je zegt dat niet bekend is hoe een placebo werkt. Daar gaat het niet om. Je valt weer terug op het verwarring zaaien tussen bewijs en verklaring. Hoe een placebo werkt is deels onbekend. Dat betekent dat er geen verklaring is. Maar DAT een placebo werkt, is bekend en geaccepteerd. Met paranormaliteit geldt dus hetzelfde. Laat eerst maar eens zien DAT het bestaat. Daarna kunnen we ons eventueel zorgen gaan maken over HOE het dan zou werken. Maar eerst laten zien DAT het bestaat. Waarom verdoezel je steeds opnieuw het verschil tussen bewijs en verklaring? Ik wil graag zien. Maar ik kan niet zien. Niet omdat mijn zicht beperkt is, maar omdat er niets is.

Hallo, Onze zoon is 8 jaar, Wij zijn allebei niet bang voor dieren. En tijdens de zwangerschap is er ook niets gebeurt. Ja hij is Dysmatuur.prematuur geb. Onze zoon is al vanaf de geb. bang voor dieren. Daarom dacht ik aan een vorig leven. En We hebben dat soort dingen al geprobeert zoals je zei met dat konijntje, kinderboerderij etc. En we maken hem ook duidelijk om echt naar de dieren te kijken en dan moet hij kijken wat ze echt doen en laten zien dat die dieren niet met hem bezig zijn en hij mag/moet dan zeggen hoe hij zich voelt.
Maar ja wij weten het nioet meer. Dank voor dit advies warme groet Annegreet

Wat interessant zou zijn: is je zoon ook bang van andere kinderen? Van baby's? Van peuters? Is hij bang van brommers? Van druk verkeer? Is hij (behalve dan de ADHD) sociaal vaardig?

nee hij is totaal niet bang vor mensen, brommers en dergelijke. Hij is zeer sociaal vaardig

Hallo, Wij zijn helemaal niet zo, dat we dieren weg houden van hem, en juist naar dieren/kinder boerderijen gaan. En rustig vertellen dat hij naar de dieren moet kijken en zelf zien wat ze doen, Zo als laatst waren we in een kinderboerederij Nils (onze zoon) stond op een verhoging en er stonden allemaal kipjes om hem heen. Nou totaal paniek! Dus wij vragen hem te kijken naar de kipjes en echt kijken wat ze doen hebben ze jouw in de picture? Nee ze zoeken of eten voer. Maar helpt dus niets. Hoop dat je begrijpt wat ik type
Warme groet Annegreet

Hallo Onze zoon is totaal niet bag voor mensen integendeel. En hij vind de wereld niet eng hij mag graag wat ondernemen maar alleen niet qua dieren. Maar ik dank je hartelijk voor je wel gemeende advies. Warme groetjes Annegreet