kan je een tweeling uit elkaar houden als je ze goed kent

Als papa er op gespitst was geweest, had hij de verwisseling vast opgemerkt. Echter hij had het waarschijnlijk even niet verwacht, was moe na een hele week werken, nog niet helemaal uitgeslapen en misschien had hij ook nog geen koffie gehad. Tja, dan wil iets je nog wel eens ontglippen. Zelfs als papa.

Als je de meisjes goed kent zie je echt wel de verschillen, want die zijn er altijd.
Toen ik nog op de lagere school zat hadden wij ook een eeneiïge tweeling in de klas en de klasgenoten konden ze goed uit elkaar houden, alleen ieder jaar hadden de nieuwe leerkrachten er een tijdje moeite mee.
Van de papa begrijp ik het niet helemaal. Hij zou ze toch echt uit elkaar moeten kunnen houden, maar misschien was hij nog niet helemaal wakker?

Niet alleen in dit geval, maar bij eigenlijk alles, zien mensen wat ze verwachten te zien. Je vertrouwt je medemens en je vertrouwt jouw eigen ogen. Als een ander daar "misbruik" van maakt, wordt je voor de gek gehouden. Dat "misbruik" kan bewust en onbewust.

Ik weet uit mijn leven veel situaties waarin je verwacht iets te zien en dat dan ook ziet. Bijvoorbeeld: mijn zus en ik waren 4 en 5 jaar, twee tantes speelden bij ons Sint en Piet. Wij zaten te bibberen op de bank: "Ja tante Jo, nee tante Bets." Die tantes en mijn ouders waren ervan overtuigd dat we van ons geloof afgevallen waren. Zelf hadden we niks in de gaten. Voor ons idee zaten daar Sint en Piet, zelfs toen we de verkeerde naam gebruikten. Waarom? Omdat wij wilden geloven dat het Sint en Piet waren, terwijl we eigenlijk goed wisten dat het onze tantes waren.

Ander voorbeeld. Toen ik de eerste keer de film "The Crying Game" zag, werd ik volkomen verrast door het feit dat een meisje uit de film opeens een jongen bleek te zijn. Toen ik de film voor de tweede keer zag, snapte ik niet dat het jongen/meisje verhaal me de eerste keer niet was opgevallen. Het was zó duidelijk! Maar de eerste keer geloofde ik gewoon het verhaal dat het over een meisje ging, dus zag ik een meisje.

En zo zal het altijd gaan in de wereld. Jouw dochters kunnen dus heel wat geintjes uithalen. Het enige advies dat ik kan geven: blijf alert. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Als je weet dat ze dit vaker doen, ga je op den duur vanzelf anders naar ze kijken. Dat ga je automatisch eerst de herkenningspunten checken.

Veel succes en ook veel plezier met twee zulke kinderen!

Ik denk dat papa's gewoon iets minder instinct hebben dan wij. Wij herkenen onze kinderen alleen al door geur, ik zag een een programma van 10 baby'tje en 10 mama's met blinddoeken om die roken aan de baby's. 100% wist zijn eigen eruit te halen! Ook als joun kind bv in een bomvolle ballorig achterin staat te huilen, horen wij dit boven al het lawaai uit. Of als ons kind zich niet zo lekker voelt, zien we dit ook gelijk, of plassen moet. Wij zijn onbewust steeds signalen aan het opvangen van onze kinderen dus alles wat anders is valt ons meteen op. Dus zelfs het subtielste signaal vangen wij als moeder op, daardoor is het contrast groter ten opzichte van de vaders die dat gewoon iets minder hebben. En dus zijn die makkelijker te neppen.
Ik vind het wel humor van je meiden trouwens!

Ik sluit me helemaal aan bij wiccalife.

Zelf moeder van een stel eeneiïge tweelingzoons die de nodige streken hebben uitgehaald, begrijp ik je verwarring ook. Mijn jongens probeerden het ook altijd, maar nu ze volwassen zijn is de lol er een beetje af. Vooral wanneer de nieuwe vriendin van de ene opeens broerlief een kus geeft...

Ouders hebben een soort van ingebouwde radar voor het identificeren van hun kinderen, hoezeer ze ook op elkaar mogen lijken, en die is doorgaans bij moeders wat strakker afgesteld dan bij vaders. Misschien heeft dat te maken met de hoeveelheid tijd die moeders meer doorbrengen met de kinders dan de vaders doen.