Hoe kom ik bij mijn vader te wonen?

De vraag is Wat wil JIJ?
Als jij er geen problemen mee hebt dat je vader fulltime en full continue werkt en je voelt je daar prettiger dan kan je de keus maken om bij je vader te gaan wonen.

Maar waarom wil je dan weg bij je moeder en haar nieuwe man? Vindt je het daar niet leuk?

Hebben je ouders nog goed contact met elkaar? Het lijkt mij namelijk het beste om dit gewoon rustig in een gesprek met elkaar te bespreken. Schrijf voor jezelf de redenen eens op waarom je bij je vader wil wonen, en vraag of je eens met zijn drieën ( of eventueel 6-en met partners ) kan praten. Dan kan je de situatie bespreken.

Ik kan me overigens best voorstellen dat als je een gedeelte van je jeugd voornamelijk bij je moeder woont, je ook een gedeelte voornamelijk bij je vader wilt doorbrengen. Maar als uit het gesprek komt dat je beide ouders het beter vinden om het zo te houden is het ook iets om te accepteren. Belangrijkste is om er goed met elkaar over te praten.

Je gaat binnenkort naar de middelbare school en neem maar van mij als moeder aan dat kinderen tussen de 12 en 18 hun ouders het hardst nodig hebben. In de pubertijd is het juist prettig dat je bij de ouder woont die het meeste thuis is. Ik denk dat in jouw geval dat jouw moeder is.

Het is niet prettig voor een puber om vaak alleen te zijn. Je bent al in verwarring door een nieuwe school, lichamelijke veranderingen enz. en dan is het niet fijn als je dat niet dagelijks met iemand kunt delen.

Denk nog goed na en bespreek het ook open en eerlijk met allebei je ouders. Al pratende komen jullie er wel uit.

Het werk van je vader mag en kan nooit een rede zijn dat je er niet gaat wonen. Daar komt altijd wel een oplossing voor en er zijn ook altijd nog naschoolse opvangmogelijkheden. Hier word veel gebruik van gemaakt, dus heel raar is dat tegenwoordig niet meer. En als jij je verder gewoon lekkerder voelt bij je vader ondanks dat ie er weinig is, is dat in mijn ogen nog meer reden om bij je papa te gaan wonen.

Nu ga ik je even iets persoonlijks vertellen, over mijn dochter. Mijn oudste dochter is 12 en woont nu sinds 2 maanden bij haar papa. Die woont 25 km hier vandaan. Ik ga niet heel ver in over hoe onze relatie (mijn dochter en ik ) in elkaar steekt hoor. Ik heb haar laten gaan, want soms moet je als moeder je kind laten gaan om het te "houden" maar wel vond ik het belangrijk dat ze wel haar basisschool hier afmaakte. Omdat nu van school wisselen geen optie meer is, en het belangrijk is dat ze het goed en samen met de klas afsluit. Dus mijn dochter reist nu veel op en neer, maar dat is een keerzijde van HAAR keus.
De officiele kant loopt via de rechtbank. Dit omdat er zo duidelijke afspraken op papier komen. Ze moet zelf 1 keer bij de rechter komen voor een gesprekje van 10 a 15 min er wordt haar om haar mening over het ouderlijk gezag gevraagd. Of zijzelf aanleiding ziet om mij als ouder dat niet langer te willen laten hebben. Er komt geen omgangsregeling meer vast te staan. De rechter acht mijn dochter verstandig en oud genoeg dit zelf met mij te kunnen regelen. Ik voel me wel alleen soms, en vraag me wel af of het mijn schuld is dat ze liever bij haar vader en zijn vrouw wil wonen, maar ik ben niet gekwetst. Zij heeft er niet voor gekozen om als gescheiden gezin te leven, die keuze maakte wij toen en het gevolg van onze keus toen is dat er altijd 1 ouder het hoofdverblijf voor onze dochter zal zijn. En de ander dus niet.
Ik ben inmiddels al weer 10 jaar gelukkig getrouwd en heb nog 2 dochters met mijn nieuwe man gekregen en ook mijn ex is weer getrouwd en heeft nu een zoontje van 3. Mijn jongste dochter heeft een beperking die erg veel energie kost soms en ikzelf heb add, dus het is hier soms erg hectisch en mijn oudste dochter is heeeeeel rustig en gauw geprikkeld/overprikkeld en bij mijn ex gaat alles heel relaxt dus eigenlijk is haar keus best logisch voor mij…...

Je lijkt me een verstandige en redelijke jongen. Als ik je moeder was, zou ik je keuze respecteren. Mijn deur blijft altijd open mocht je van gedachten veranderen ivm je vaders werk.

Succes!

herstel... jij hebt niet zelf de keuze maar je mag door de rechter gehoord worden wat je motivatie is.

de uiteindelijke beslissing ligt dus niet bij jou, niet bij je moeder, niet bij je vader, maar bij de rechter.

om zijn de rechter te komen heb je een advocaat nodig.
dit zou ik even bespreken als ik jou was. het kan namelijk zo zijn dat hier (hoge) kosten aan zijn verbonden als je ouders geen toevoeging hebben. (er dus zelf voor op moeten draaien)

als de rechter er van op de hoogte is dat je vader onregelmatig werkt, of op andere tijden slaapt en jij dus wakker bent geef ik je niet veel kans, tenzij er aangetoont kan worden dat er iemand is die er voor je is als je uit school komt.

zelf weet je ook dat de situatie niet optimaal is als je bij je vader woont. ik snap dat je op je leeftijd aan kan geven wat je voorkeur is (beslissen mag je dus niet zelf) maar is dit de reden om hier ook gebruik van te maken?

waarom laat je het niet zoals het nu is. je kan er vaker heen gaf je al aan. en misschien kan je met je ouders rond de tafel zitten om te vragen of co ouderschap een optie kan zijn op de dagen dat je vader wat schappelijkere uren draait. dit lijkt mij persoonlijk een goede middenweg zonder echt knopen door te hakken en de boel om te gooien.

succes!

Ik denk dat het belangrijk is dat je in een gezin woont. Heeft je vader een vriendin, of woont hij alleen. Wil hij graag dat je bij hem komt en hoe denkt zijn eventuele vriendin er over. Vaak wordt de keuze van kinderen zwaar beïnvloed door de ouders die elkaar willen kwetsen.

Ik heb meegemaakt dat de vader een kind had bewerkt om bij hem te komen wonen. Het kind wilde het ook en de moeder niet. Wekenlang ruzie tussen kind en moeder. Toen puntje bij paaltje kwam. zei de vader dat het misschien toch niet zo'n goed idee was.