door een gebaar te koppelen aan een bepaald voorwerp, persoon, land, emotie etc.
omdat ook een dove kan leren schrijven is het logisch dat in gebarentaal woorden te spellen zijn (letter en getekend gebaar erbij)
bovendien wordt er bij gebaren ook de klanken/woord aangeleerd (trilling in keel kan je voelen, vorm van de mond, gebruik van tong kan je zien)
dit is ook de reden dat sommige doven overdreven articuleren, zonder dit te doen leren ze niet goed iets uit te spreken.
bij gebaren is er niet altijd sprake van een hele zin.
bv ik ga even de hond uitlaten,
maar is het met gebaren: ik hond uitlaten
dit wil echter niet zeggen dat een dove niet weet hoe hij dezelfde kloppende zin moet opschrijven (met de ogen en het verstand is er immers niets mis!)