Wat is het verschil tussen mishandeling en openlijke geweldpleging?

Art 141 wetboek van strafrecht handelt over openlijke geweldpleging. In dit artikel staat het als volgt beschreven onder lid 1:
zij die openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen of goederen, ....

Art 300 wetboek van strafrecht handelt over mishandeling.
In dit artikel wordt niet gesproken over openlijk en in vereniging en tevens niet over geweld tegen goederen.

Openlijke geweldpleging kan tegen personen of goederen zijn. Daarbij is dreigen en schreeuwen ook geweld.

Mishandeling is alleen op mensen en dieren gericht, dus niet op goederen. Bovendien hoeft het niet in het openbaar te gebeuren.

Openlijke geweldpleging heeft betrekking op geweld tegen personen of vernieling van goederen die openlijk (dus op publieke plaatsen) en tevens in vereniging zijn gepleegd. (art. 141 Sr)

Mishandeling heeft geen (bijzondere) betrekking op het feit dat het openlijk is gepleegd en het basisfeit ‘eenvoudige mishandeling’ is ook niet in vereniging gepleegd. (art. 300 Sr).

Mishandeling vereist daarnaast letsel en/of het ondervinden van pijn door het slachtoffer. Dat is voor openlijke geweldpleging niet noodzakelijk.

Openlijke geweldpleging wordt met een hogere strafmaar bedreigd dan eenvoudige mishandeling.

Als er geweld wordt gebruikt kan dat in een één-op-één gevecht, maar ook in groepsverband. Soms staan de groepsleden bij elkaar en nemen zij niet actief deel aan het geweld maar het kan ook zijn dat ieder een gelijkwaardige rol heeft. Maar zelfs als je als individu niets doet en alleen deel uitmaakt van de groep waarin één of meer geweldplegers zitten, maak je je schuldig aan openlijke geweldpleging.

http://achtergronden.district8.net/openlijke-geweldpleging.html

Mishandeling is het toebrengen van verwondingen of pijn of andere schade tegen het lichaam van een persoon gericht.
Geestelijke mishandeling, door iemand geestelijk te kwellen, angst aan te jagen of te vernederen, wordt beschouwd als een afzonderlijke vorm van mishandeling.
Naast het algemene begrip mishandeling kent men enkele bijzondere vormen van mishandeling:

Mishandeling is het toebrengen van verwondingen of pijn of andere schade tegen het lichaam van een persoon gericht.
Geestelijke mishandeling, door iemand geestelijk te kwellen, angst aan te jagen of te vernederen, wordt beschouwd als een afzonderlijke vorm van mishandeling.
Naast het algemene begrip mishandeling kent men enkele bijzondere vormen van mishandeling:
Seksuele mishandeling
Kindermishandeling
Dierenmishandeling
Ouderenmishandeling
Wettelijke situatie in Nederland
In het Nederlandse Wetboek van Strafrecht wordt mishandeling strafbaar gesteld in de artikelen 300-306.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen 'gewone' mishandeling en zware mishandeling. Als iemands handeling erop gericht was om iemand een zwaar lichamelijk letsel toe te brengen, is er sprake van zware mishandeling. Anders is het 'gewone' mishandeling. Zwaar lichamelijk letsel is bijvoorbeeld een gebroken neus of een blijvend letsel.

Openlijke geweldpleging of gezamenlijke openlijke geweldpleging is het openlijk in vereniging plegen van geweld tegen personen of goederen. Het zelf plegen van geweld is sinds 2000 geen vereiste meer voor openlijke geweldpleging. Een individu dat niets doet maar slechts deel uitmaakt van de groep waarin één of meer geweldplegers zitten, maakt zich ook schuldig aan openlijke geweldpleging.
In lid 3 van de delictsomschrijving is bepaald dat artikel 81 buiten toepassing blijft. Artikel 81 van het Wetboek van Strafrecht: "Met het plegen van geweld wordt gelijkgesteld het brengen in een staat van bewusteloosheid of onmacht.”
Dit strafbare feit is een misdrijf, want het is geregeld in het tweede boek van het Wetboek van Strafrecht. De strafbepaling is opgenomen in artikel 141. Dit artikel trad op 1 september 1886 in werking en werd gewijzigd in 1984 en 2000.