waaruit bestaat de parlementaire geschiedenis van een wetsartikel ?

Een wet wordt in de regel opgesteld door een ministerie, en dan aangeboden aan de Tweede en (daarna) Eerste Kamer ter vaststelling. Kamerleden kunnen vragen hebben over een wetsartikel, waar de minister dan antwoord op geeft. N.a.v. deze vragen of kritische opmerkingen kunnen de minister en/of de Tweede Kamer besluiten het artikel aan te passen. De Eerste kamer kan dat niet, die keurt een wet goed of af. Maar zij kunnen wel met de minister in discussie over wat hij precies bedoelt, of hoe hij dat wetsartikel in de praktijk zal toepassen. Als je alles wat er in dat traject over een wetsartikel is gezegd en geschreven achter elkaar zet heb je de parlementaire geschiedenis.

Nadat de secretaris-generaal van een ministerie zijn goedkeuring aan een wetsvoorstel heeft gegeven wordt het voorstel neergelegd in de ministerraad.

Bij een positieve beoordeling gaat het stuk door naar de Raad van State om het te laten toetsen aan de bestaande wetgeving met de hoofdleidraad de Nederlandse Grondwet.

Indien gerechtelijk gezien de wetgeving in orde is gaat een stuk met een advies van de Raad naar de tweede kamer, deze kan in een debat met de minister nog wijzigingen aanbrengen in het voorstel.

Indien er geen wijzigingen zijn aangebracht gaat het stuk rechtstreeks door naar de eerste kamer, zijn er wijzigingen aangebracht dient de Raad van State haar advies uit te brengen over de wijzigingen, indien de Raad geen akkoord kan geven dient het wetsvoorstel weer in zijn geheel door de tweede kamer behandelt te worden.

Na goedkeuring gaat het stuk naar de eerste kamer.

De eerste kamer kan enkel de wet op inhoud goed of afkeuren, er mogen door de eerste kamer geen wijzigingen in het wetsvoorstel aangebracht worden.

Na goedkeuring gaat het terug naar de ministerraad en wordt de wet gepubliceerd in de Staatscourant, op de dag van publicatie treed de wet in werking.