In de gemeente waar ik woon is een hondenbeleid van kracht. Waar mag de gemeente wel en waar niet bekeuren?

De onderscheiden zijn de volgende definities van het begrip “weg”:
a. de “(Openbare) weg” in de zin van de Wegenwet: een begrip dat de wetgever heeft gecreëerd
in verband met de verkeersbehoefte. Een van de grondbeginselen van de Wegenwet is dat het
verkeer op wegen die openbaar zijn in de zin van deze wet, het onbetwistbaar recht van vrij gebruik
heeft (behoudens bepaalde beperkingen; zie hierna);
b. de “weg” in de zin van de Wegenverkeerswet 1994 (WVW 1994), te weten de voor het openbaar
verkeer openstaande weg: een begrip ontstaan als gevolg van de noodzaak om met betrekking tot
de verkeersveiligheid en het in stand houden van de weg in te grijpen:
c. de voor het publiek toegankelijke open plaatsen: een begrip dat - onder uiteenlopende
formuleringen - voorkomt in verschillende artikelen van het Wetboek van Strafrecht en in
de algemene plaatselijke verordeningen. De volgorde is die van eng naar ruim: “openbare wegen”
zijn ook “wegen die voor het openbaar verkeer open staan”, maar niet alle voor het openbaar
verkeer openstaande wegen zijn openbaar. Tot de “voor het publiek toegankelijke plaatsen”
kunnen de “openbare wegen” en de overige “voor het openbaar verkeer openstaande wegen”
gerekend worden, maar het begrip is daarmee niet uitgeput.

In de meeste gemeenteverordeningen staat aangegeven, waar hondeneigenaren hun hond los van de lijn mogen laten spelen of ontlasten.

Op alle andere openbare ruimten zijn hondeneigenaren verplicht hun hond aangelijnd te voeren.
Doe je dat niet, dan heb je kans dat er een boete tegenover staat. Het woord "weg" kan je dus rustig beschouwen als openbaar gebied, waar de hond niet los mag.