Is het niet enorm krom dat je ervoor kan kiezen, wel een orgaan te ontvangen terwijl je aangeeft geen orgaandonor te willen zijn?

+ Met dit ingediende
Voorstel van wet van het lid Pia Dijkstra tot wijziging van de Wet op de orgaandonatie in verband met het opnemen van een actief donorregistratiesysteem
gaat de Nederlandse wetgeving zich op een hellend vlak bevinden.
Onderschat de kracht van de donor-marketing niet, precies zoals er nu ook al een euthanasie-marketing is via celebrity endorsement

Als je die twee koppelt aan elkaar, wordt het trouwens héél eng(!) Ik snap niet hoe een partij die het steeds heeft over 'zelfbeschikkingsrecht' met dit gedrocht kon komen. Bij geboorte zijn je organen van de maatschappij, tenzij je bezwaar maakt. En hoe zit het eigenlijk met kinderen? Wat als je nog geen tijd hebt gehad om bezwaar te maken voor je baby? Dat geldt dan voor alle kindjes op de neonatologie, want hun ouders zitten dag en nacht in het ziekenhuis of reizen dagelijks op en neer, en zijn veel te druk met zorgen over hun kindje. Bij online bestellingen is het niet eens toegestaan dat een hokje met 'mijn mailadres mag gebruikt worden voor het sturen van aanbiedingen' standaard staat aangevinkt omdat we dat 'misleidend' vinden, maar met een onderwerp zó gevoelig en intiem als wat er met onze organen gebeurt na onze dood, heiligt het doel ineens de middelen? Bizar! En dat staat trouwens los van mijn mening over orgaandonatie an sich. Nou ja, behalve dan mijn mening dat het een precair onderwerp is waar we heel zuiver mee om moeten gaan en waarbij elke vorm van dwang of zelfs schijnbare dwang vermeden moet worden. Dat 'voor wat, hoort wat'- principe, dat vind ik ook gevaarlijk. Want waar is het wezenlijke verschil met -bijvoorbeeld- het onthouden van zorg aan ernstig gehandicapten die 'nog nooit iets hebben bijgedragen' aan de maatschappij? Ik erger me er aan in de discussie hierover dat mensen die geen donor willen zijn vaak worden weggezet als egoïst, in het kader van deze vraag dan een egoïst die zelf dan ook geen donororgaan 'verdient'. Waar is dan het 'vrijmoedig geven', als je alleen wilt geven aan mensen die óók donor zijn? Ik kan ook wel zeggen dat ik wil dat mijn organen alleen gaan naar iemand die echt iets zinvols doet, zoals een arts die tijd doneert aan projecten in ontwikkelingslanden, of iemand die werkt met kinderen in achterstandswijken. Niet naar een boekhouder of een autoverkoper hoor, en zeker gaan politicus. Moet dat dan ook kunnen? Donor zijn moet écht een vrije keuze zijn, iets wat iemand zélf wil. Als iemand dat niet wil, om wát voor reden dan ook, dan is dat zijn of haar goed recht. Daar heeft de overheid niets mee te maken. En er zijn trouwens genoeg alternatieven om ervoor te zorgen dat meer mensen hun keuze laten registreren. En dan moet het niet de overheid zijn die pleit voor donorschap, dat mogen patiëntenorganisaties en zorgverleners doen. De overheid moet slechts wijzen op het belang van registratie van de KEUZE.

M.i. is het nog maar de vraag of de nu aangenomen wet wel grondwettelijk is. Godzijdank (en dat bedoel ik letterlijk) hebben we de eerste kamer nog. Laten we hopen dat de senatoren wijzer zijn.

Je pakt steeds een vreemde invalshoek. Als je iets niet kan donoren vanwege medische redenen, dan zeg je dan doe je een opt-in. Je zegt dan ik wil geven. Dat je niet kan geven is een afweging die medici maken, daardoor val je niet af voor ontvangst. Dan kom je aanzetten met een aantal voorbeelden die geen steek houden, omdat het geen afgedwongen keuzes zijn, zoals het donorschap dat straks wel is. Je kiest straks ontzettend bewust "Nee"(als je dat kiest) en als je dan ooit orgaanontvanger bent kan je daarnaast ook heel bewust voor ja ik ontvang kiezen.

"Als je tijdens je zwangerschap niet hebt meegedaan aan moeders voor moeders" Nooit van gehoord, dus een totaal irrelavant argument. Echter als dit een verplichte keuze wordt voor vrouwen dan lijkt me ook, opt-out=ook niet ontvangen. Waarom wel? Dan het argument over verzekeringen welke ik totaal niet snap, je neemt een verzekering en draagt bij en ontvangt dekking zolang de polis dit voorschrijft. Ik kan ook niet bij een verzekering aankloppen voor dekking als ik niet verzekerd ben. Als je niet doneert aan het KWF, mag je dan wel behandeld worden voor kanker als je dat krijgt? Natuurlijk, weer zo'n onjuist vergelijk. Geld doneren is nou echt iets wat mensen soms niet kunnen. Opt-innen voor orgaandonatie kan altijd. "Want waar is het wezenlijke verschil met -bijvoorbeeld- het onthouden van zorg aan ernstig gehandicapten die ‘nog nooit iets hebben bijgedragen’ aan de maatschappij?" Uitermate duidelijk verschil. Ernstig gehandicapten kunnen vaak niet bijdragen, iedereen kan opt-innen.

"Ik kan ook wel zeggen dat ik wil dat mijn organen alleen gaan naar iemand die echt iets zinvols doet, zoals een arts die tijd doneert aan projecten in ontwikkelingslanden, of iemand die werkt met kinderen in achterstandswijken. Niet naar een boekhouder of een autoverkoper hoor, en zeker gaan politicus. Moet dat dan ook kunnen?" Nee, dat zou de hele boel enorm tegenwerken. Enorm bizar voorstel in het geheel, en ontzettend onpraktisch. "Ik erger me er aan in de discussie hierover dat mensen die geen donor willen zijn vaak worden weggezet als egoïst, in het kader van deze vraag dan een egoïst die zelf dan ook geen donororgaan ‘verdient’. Waar is dan het ‘vrijmoedig geven’, als je alleen wilt geven aan mensen die óók donor zijn?" In mijn ogen zijn ze dat ook, ik snap niet waarom je iemand niet als een egoïst kan zien als deze bewust de keuze ik WIL niet geven, maar met ontvangen heb ik geen probleem. Hoe ben je dan geen egoïst? Dus ik heb het over willen, niet over kunnen.

"En hoe ga je het controleren? Hoe weet je zo zeker dat iemand die een ziekte heeft die hem ongeschikt maakt als donor geen bezwaar heeft gemaakt omdat hij geen bezwaar heeft, of omdat hij weet dat zijn organen toch niet gebruikt gaan worden?" Op zo'n enorme uitzondering kan je niet een regel baseren. "En iemand die zich registreert/zijn bezwaar intrekt nadat hij heeft gehoord zélf een orgaan nodig te hebben, mag die op de wachtlijst, of is hij daar te egoïstisch voor?" Er zelfs nog een mooiere. Je staat opt out. Zodra je hoort een orgaan nodig te hebben, opt je in, en zodra je het orgaan hebt opt je weer vrolijk out. Nou dat hoeft dus niet eens met het huidige systeem, je kan vrolijk opt-out blijven staan terwijl je ontvangt. In mijn ogen is en blijft dat krom. "En iemand die geen bezwaar maakt, maar bekend staat als een enorme klootzak?" Die snap ik niet. Het gaat er niet om dat je aan kan tonen dat iemand een klootzak of egoïst is, het gaat erom dat met de huidige situatie je nu een enorme dickmove kan maken. Dat lijkt me een soort gegeven, ik vind het bijzonder dat iemand dat anders kan zien. In mijn ogen is het gewoon een dikke middelvinger. Opt-out en wel ontvangen.

En iemand die zich registreert/zijn bezwaar intrekt nadat hij heeft gehoord zélf een orgaan nodig te hebben, mag die op de wachtlijst, of is hij daar te egoïstisch voor? Eh ja, ik zou zeggen van wel, wat vind jij dan van die persoon? Dat is toch de ultieme vorm van, oh nu komt het MIJ goed uit om van mening te veranderen, dus doe ik het. Ik heb het dus over het aankomende systeem, niet over het huidige waarbij je bijvoorbeeld uit luiigheid/onverschilligheid/niet kunnen kiezen nog geen keuze hebt maakt.

"En hoe zit het eigenlijk met kinderen?" Ouders beslissen altijd tot volwassenheid, kinderen kunnen wel al een keuze maken als ze willen.