Zijn Nederlanders tegenwoordig meer Nederlander, Europeaan of wereldburger?

Dat hangt van de persoon af natuurlijk, maar ik denk dat die globalisering in NL nog redelijk meevalt. Er is namelijk niet veel emigratie vanuit Nederland, vergeleken met andere landen. Ik denk dat mensen Nederland nog steeds wel als hun veilige haard beschouwen, maar ook graag andere landen zien. Echter die stap om ergens anders te gaan wonen komt minder voor dan lijkt. Een beetje Europeaan maar vooral Nederlander, denk ik.

Ik voel mij steeds meer Nederlander en keer me dan ok steeds meer af tegen Europa en de rest v/d wereld.

Ik denk Nederlander nu nog meer dan vroeger want men denk nu meer in wij en zij

Ik voel me zelf nog het meest wereldburger. Ik heb weinig met Nederland. Echter denk ik dat veel Nederlanders een beetje van alles zijn. Regionale gevoelens zijn/waren in opkomst. Regiosoaps, praten in dialect enz. zijn de laatste jaren bezig met een opmars. Ook is het Nederlandse levenslied nu meer te horen dan 10 jaar geleden. Aan de andere kant zijn Nederlanders ook erg bezig met de wereld om hun heen. Ik denk dat het een beetje van alles is. Tegenwoordig zijn mensen, zeker hier in Nederland, steeds minder gebonden aan een streek. Mensen verhuizen meer en verder weg. Doordat men makkelijker kan communiceren over grote afstanden is plaats steeds minder belangrijk.

In de 1e plaats voel ik me mens en daarna wereldburger alle soorten nationalisme zijn me vreemd. Maar gezien het aantal nationalistisch getinte stemmen,die de heer Wilders verzamelde ,likt het me dat de nederlanders erg xenofoob,dus nationalistisch,dus Nederlander zijn. Ik ben trouwens deze vraag ook al ergens anders tegen gekomen.

Ik voel me wel iets meer Europeaan. Komt ook door de Euro en de vrije vestiging in Europese landen. Maar het Wilhelmus in den vreemde doet bij mij wel tranen stromen.

Dit hangt natuurlijk heel erg af van de persoon en de opvoeding. Sommige zullen zich als eerst een wereldburger voelen, dan Europeaan en dan Nederlander. En sommige waaronder ik voelen zich toch echt eerst Nederlander dan Europeaan - als het echt moet - en pas op het aller laatst wereldburger.

Ik kan uiteraard niet voor iedereen spreken maar voor mij geldt; ik voel mij Nederlander. Ik identificeer mijzelf het meest met Nederland. Maar heb wel kennis van, en voel me betrokken bij, wat er buiten Nederland gebeurt. Ik heb een poos in een aziatisch land gewoond. En met name in die periode voelde ik me in de eerste plaats Nederlander, dan Europeaan en pas daarna wereldburger.

Ik denk dat de meeste mensen zich in de eerste plaats Nederlander voelen, zeker als je kijkt naar de huidige peilingen waarin het nationalistische gedachtegoed veel steun krijgt. Daarnaast zijn mensen, zoals je zelf zegt, van ouds erg gehecht aan de plaats/streek en de daarbij behorende gemeenschap waarin ze leven. De mensen die zich echt Europeaan of wereldburger voelen zijn er veel minder hoewel dit wel meer zal zijn als in het verleden het geval is geweest. Mensen identificiren zich met de groep waarin ze participeren, dus Nederland als geheel en de streek/plaats zullen voorop stellen boven Europa of de hele wereld.

Ik voel mij absoluut wereldburger, de wereld is van ons allemaal en in mijn hoofd bestaan er geen grenzen. Helaas is dit in de realiteit anders en merk ik ook wel dat als ik in het buitenland ben ik toch bepaalde dingen mis, en als ik dan weer op schiphol kom en ik zie hoe alles geregeld is, moet ik toch altijd weer even een spreekwoordelijk traantje wegpinken.