Waar eindig 'ik'?

Ik eindig nergens, ik ben oneindig...

Ik ben sgrijvvaud. Als buiten sgrijvvaud is weer een andere ik. Ik kan wel weer andere beinvloeden en sgrijvvaud wordt ook weer beinvloed door andere ik's. Maar sgrijvvaud stopt bij sgrijvvaud.

Nee,dat zou jammer zijn.Je moet ten allen tijde je eigen identiteit zien te bewaren.Er is geen mens gelijk op deze aarde,zelfs een-eiíge tweelingen zijn niet identiek.

We zijn onderdeel van een groter geheel. Dat groter geheel kan alleen maar bestaan omdat jij er bent. Jij doet ertoe! Het groter geheel is oneindig, dus jij ook.

Een ik eindigt bij de dood.

'U' eindigt nergens, zelfs na relaties met omgeving blijft u, uw oneindige zelf. Maar er zijn mensen die heel erg beïnvloedbaar zijn door anderen, een gedeelte van hun eindigt daar, maar toch gaat een deel oneindig door tot zij weer compleet zijn...
Ik ben ik, ben ik altijd geweest en zal ik altijd zijn, oneindig. Maar ik hoop ooit netjes en met waardigheid te eindigen (overlijden) en het liefst in de armen van diegene die mij helpt 'ik' te zijn en te blijven, mijn geliefde.

Ik ben ik.
Ik maak verschil tussen 'ik' de mens Berth, en 'ik' wie ik in essentie ben, als deel van het grote geheel en onsterfelijk.

Vwb de mens 'ik' is het belangrijk mijn eigen 'ik' te blijven en niet overgaan in de nader. Iedere 'ik' heeft zijn les en dient deze 'te volgen' omwille voor de lering van onze werkelijke 'ik', onze essentie.

Toegevoegd na 1 minuut:
2e alinea m/z ...niet overgaan in de ander.

Waar eindig ik
Wat een mooie vraag. Er zijn vele dingen die eindigen doordat ze stuk gaan. Een huwelijk of liefde kun je eindigen, een verbouwing, een opleiding, een nare periode ga zo maar door. Alles is verbonden met de tijd waarin we leven. Bladzijden vol kun je hiermee vullen. Maar waar eindig jij en ik. Je kunt bijvoorbeeld wel zeggen dat je in een kist eindigd en dat kun je zelfs vastleggen. Sommigen eindigen zichzelf, maar hun zieleleven gaat gewoon door. Eindig jij en ik wees dan ervan overtuigd dat wij door gaan. De dood is ons aller einde van het leven, maar tevens een nieuw begin. De hemel in ons diepste eigen wezen is niet hoog in de lucht maar diep binnen in onszelf. Ga je dood dan eindig je niet, jouw lamp, jouw hemel, jouw geloof, jouw ongeloof die verbonden is uit het niets maakt iets bij jou, nl. de innerlijke liefde en die neemt je verder mee. Ons leven is voorbestemd, ons pad is er èèn zoals de jouwe als leerweg en groei in eigen zijn. Soms zijn er meerdere levens nodig om te groeien. Maar jou eindigen is eindeloos mooi. Hier is geen tijd, zelfs meer dan eeuwigheid. Vaak denk ik na over de eindeloosheid van het einde, het is net als de zee je ziet het einder maar je ziet niets dan water. Zelf ben ik ernstig ziek en wordt niet meer beter, ik nader mijn einde, en toch ben ik niet bang. Ik ben niet bang voor de dood en en ook niet voor het leven. Mijn einde begint opnieuw net als de jouwe. Jouw weg door het leven is nooit dezelfde als die van de ander of mij, genietend van het leven met alle ups en downs brengt het ons innerlijke groei en innerlijke liefde voor ons zelf. Die liefde kan je delen want geluk geef je door, alles voor dit leven. Het leven voorbij is eindeloos en mooi transparant want jouw hemelse liefde, jouw ik gaat door. Leef bewust elke dag opnieuw want elke dag doet er toe kijk niet om naar wat geweest is kijk niet naar morgen die nog zo ver is, maak van elke dag je lievelings dag tot dat jij jouw lichaam van het leven neerlegt, naar jouw ziel blijft verbonden in eindeloze liefde en eeuwigheid. Addy

Je kunt je wel vormen door relaties en positieve eigenschappen leren ,ervaringen op doen. Tenslotte moeten relaties en omgeving iets toevoegen in je leven. Ergens eindigen denk ik aan de dood. De bedoeling is zolang je leeft moet je blijven leren en groeien. Blijven kijken om je heen waar jij je prettig voelt. Keuzes maken ten goede voor je zelf .Optimistisch staan in je leven.
Succes!