Hoe zit het nu met wettige betaalmiddelen? zie uitleg.

Dat heeft te maken met het feit dat iedereen bang is om een vals biljet in te nemen. Als je personeel in dienst hebt, en je kan zelf als verantwoordelijk winkel eigenaar, het biljet niet controleren, kan je maar beter zeggen dat het niet geaccepteerd. Het risico is groot dat iemand een rol snoep komt halen en met een groot biljet betaald, er met jou echt wisselgeld van door gaat. Er zijn overigens best auto dealers die cash geld accepteren. Maar ook zij hebben het risico dat er valse briefjes tussen zitten. Dus hebben ze liever dat je met pin betaalt. Ook hebben ze bij contant transacties de verplichting om boven € 15000,00 cash de transactie te melden als evt verdachte transactie. Ter voorkoming van witwasserij..

Het zijn twee vragen eigenlijk.
Vroeger moest een winkelier een wettig betaalmiddel accepteren, zolang de coupure maar in verhouding stond met het te betalen bedrag. Dus als je iets kocht van 50 cent, kon je niet meet een briefje van honderd betalen.
Tegenwoordig hoeft men niet meer ieder wettig betaalmiddel te accepteren, bijvoorbeeld winkeliers mogen de een en twee cent munten weigeren, of grote coupures. Zolang de winkelier maar van te voren aangeeft dit niet te accepteren. De regel is dus, je moet wettige betaalmiddelen accepteren, tenzij je van te voren aangeeft dat je sommige, en welke, je niet accepteert.

Voor de autodealers ligt het iets anders. Een autodealer is er niet op ingericht om grote hoeveelheden kasgeld in huis te hebben. Het hebben van van die grote hoeveelheden geld, geeft de dealer een extra risico. Dat hoeft hij niet te nemen.
Overigens heb ik de laatste keer dat ik een auto kocht, deze wel kas betaald. Was ook geen duizenden euro's, maar het gebeurt wel.

Briefjes van 100 en 200 en 500 euro zijn de meest favoriete briefjes die vervalst worden. Het aannemen van deze briefjes is het grootste risico. Tegenwoordig zijn er apparaten waarmee je de echtheid kan controleren dus dat probleem is uit de weg en zou een autodealer deze briefjes kunnen aannemen omdat hun enkel alleen producten en diensten verlenen die boven die bedragen liggen en vaak nog op de centen en euro's zijn afgerond in de meeste gevallen. Het teruggeven van geld is in zo'n geval zelden een probleem als het de veiligheid van het personeel niet in gevaar kan brengen. Door het aannemen van zoveel contant geld een aantal keren per dag heeft de winkel veel en veel te veel contant geld in de zaak wat een groot risico is voor het personeel maar ook de verzekering. De verzekering wil dat een winkel zoveel mogelijk voorzorgsmaatregelen zelf neemt om de minste risico's te lopen. Het niet meer accepteren van contant geld als autodealer is er eentje van, bij overvallen kan er geen geld verloren gaan.

Bij een supermarkt is het ook vrij logisch dat deze briefjes niet kunnen worden aangenomen. Het kan immers niet gebruikt worden om terug te geven aan de klant als wisselgeld aangezien de boodschappen vaak niet boven de 150 euro uitkomen voor een doorsnee gezin. Bovendien als 100 klanten per dag allemaal betalen met briefgeld van 200 euro zijn de kassieres snel door hun wisselgeld heen. Om een aantal keer per dag briefjes bij de bank te wisselen voor muntgeld kost de winkel ook geld....dat gaat ten koste van de winst. Bovendien geldt hier het zelfde wat betreft veiligheid, pinnen is meer gewenst om de kassiere met zo min mogelijk geld in de kassa te laten zitten.