Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

wat moet ik doen als alleenstaande vrouw met een dochter van 20 waarvoor ik moet knielen? ze profiteert door gebrek aan financiele middelen dat ik heb

Toegevoegd na 6 minuten:
Doordat ik de financiele middelen niet heb ( heb het minimumloon , kan ik mijn dochter de les niet spellen , ik hang namelijk af mede van haar kindervergoeding en kinderalimentatie , ik vind dit niet normaal , zij speelt gewoon hier in huis de baas , want zet ik ze op straat dan zit ik zelf op straat , is dit normaal ?

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
708
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Zoek professionele hulp voor je financiële zaken, van een minimum loon moet je als alleenstaande kunnen leven. Realiseer je wel dat als je dochter uit huis is, jij ook minder kosten hebt.
want dit moet je niet accepteren.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Nee, niet normaal. Je zou kunnen verwachten dat je jezelf kunt bedruipen met je salaris, ook als je minimumloon verdient. Ga na waar het mis gaat (huishoudboekje bijhouden!) en los dat op.
De relatie met je dochter is nu op heel gespannen voet, vermoedelijk is het tijd dat zij het huis uit gaat zodat jullie elkaar wat meer ruimte kunnen geven. Hopelijk kunnen jullie daarna weer een goede relatie opbouwen, succes.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (6)

Nee. Dit is niet normaal. Maar jou gedrag ook niet. Het is nagenoeg te laat voor jou en je dochter. Kies voor jezelf. Donder die snotneus onmidddelijk op straat. Je hebt haar vergoedigen niet nodig om te blijven wonen waar je woont. Tenzij je van haar geld je eigen rekeningen betaalt!
Je zogt het minimumloon te verdienen. Daar heeft iedereen op zijn minst een dak van boven het hoofd.
Leer jezelf respecteren dan doen anderen dit ook. Jouw verhaal wekt bij mij weinig sympathie op. Alleen de gedachten dat jij maar weinig karakter toont. "ik moet buigen voor mijn dochter". Daar heb je een ruggengraat voor nodig. Toon die!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
+1
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
+1
Ze is hooguit het product van je eigen opvoeding. En minimumloon, daar leven zovéél gezinnen van, ook met meer kinderen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
+3
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
+5
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
+6, je hoeft inderdaad niet in een kartonnen doos te wonen met een minimum loon
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik vind dit antwoord erg kort door de bocht. Deze vrouw heeft duidelijk een probleem en die wordt hier nogal snel veroordeeld zonder enige inzage in de mentale toestand van de vrouw, die gezien de vraagstelling duidelijk beschadigd is. Ze heeft dan ook meer aan een respectvol advies dan een zwart wit reactie die haar eigen waarde nog meer omlaag haalt. Ik zeg niet dat ik jouw emotie in je antwoord niet begrijp,maar ik denk dat die impulsief was en je reageerde vanuit het eerste gevoel wat de vraag bij je opwekte.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat was inderdaad zo. Maar ik ben nog steeds van dezelfde mening. Ik respecteer wel jouw mening hierover en begrijp je boodschap naar mij toe hierover.
Mvg..
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Deze vrouw is duidelijk als ze om hulp vroeg met fluwelen handschoentjes aangepakt. Ik wil haar problemen absoluut niet teniet doen, maar wel een DUIDELIJKE spiegel voorhouden.
Dit is soms de meest duidelijke taal. Bron: eigen ervaring!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat ben ik ook met je eens. Al durf ik niet te zeggen dat ze met fluwelen handschoentjes is aangepakt. Het kan ook zijn dat ze niet gehoord wordt of niet eerder de vraag durfde te stellen. Jouw antwoord kan werken bij mensen die in een slachtofferrol zitten en kan averechts werken als iemand psychische problemen heeft. Zodoende wilde ik alle opties open houden en denk ik dat we net iets meer moeten weten van haar voor we echt een passend antwoord kunnen geven. Bedankt voor je reactie :)
Het is tijd om aan je zelf te denken inderdaad. Daar is NIETS mis mee. Je dochter is oud genoeg (lees:volwassen) en ze zal er aan moeten geloven. Je hebt al een minimumloon zeg je, daarmee kan je perfect voor je zelf zorgen/rondkomen. Zo niet, vraag je hier en daar extra subsidie aan. Maar je dochter moet weg. Niet omdat je nirt van haar houdt of wat dan ook, maar zodat jullie allebei (en vooral jij) eindelijk een normaal leven kunnen leiden, zonder dat de spanningen oorzaak worden van dominantie van t ene partij over t andere..
Kom voor je zelf op en wind er gewn doekjes omheen. Regel alvast je zaken, maak planningen en berekeningen of je rond kunt komen met je huidige loon, desnoods vraag je om opslag of subsidies, of een ander baan. Als punje by paaltje komt, zeg je 'sorry, maar houdoe!' tegen haar.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Beste Drent,

Wat ik mij afvraag is het volgende; betaalt uw dochter wel kost en inwoning? Als uw inkomen zo laag is, is het natuurlijk wel zo netjes dat zij meebetaalt. Bovendien is ze daar oud genoeg voor. Wanneer alle financiële kosten op uw schouders terechtkomen nu, is het niet zo gek dat u moeite heeft met rondkomen en afhankelijk bent van de kindervergoeding- en alimentatie. Ik adviseer u om een eerlijk bedrag van deze inkomsten voor u zelf te houden, zolang u er woont. Wanneer zij vertrekt zult u deze inkomsten wellicht niet meer nodig hebben.

Daarnaast is het belangrijk dat uw dochter en u goed gaan communiceren met elkaar en dat vooral uw dochter zich aan uw grenzen houdt; zij is immers oud genoeg om op zichzelf te gaan wonen als die beperkingen haar niet bevallen.

Het is denk ik beter voor u en voor de relatie tussen uw dochter en u om (letterlijk) afstand van elkaar te nemen. Overweeg toch eens om met haar te gaan praten en haar te verzoeken binnen een x aantal maanden een eigen plekje te hebben.

Het is niet goed om financieel afhankelijk van uw dochter te zijn. Hoe komt dit, vraag ik mij af. Betaalt u te veel huur? Schort er nog wat aan uw uitgavenpatroon? Of gaat veel geld gewoon op aan uw dochter? U kunt altijd kijken of een professional u wat handvaten kan geven om met uw financiële situatie om te gaan.

Succes
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
De kinderalimentatie en vergoeding zijn van haar en niet van jou. Zij hoort jou te betalen daarvan voor haar kost en inwoning. Verder kun je een baan zoeken waardoor je meer inkomen kunt krijgen.
(Lees meer...)
ronron1212
12 jaar geleden
Kindervergoeding kinderalimentatie?? Ze is 20!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Even analyseren:
- Jij hebt een minimumloon en om de één of andere reden volstaat dit niet om de kosten te dekken. Misschien heb je schulden die je moet afbetalen of heb je teveel kosten.
- Je bent gescheiden, en de zorg voor je dochter is aan jou toevertrouwd. Een deel van je alimentatie en kindervergoeding kan je gebruiken voor andere dingen dan de kosten die aan die zorg vasthangen.
- Je dochter heeft geen eigen inkomen (gezien het gegeven dat je nog kindervergoeding en alimentatie krijgt) en kan dus niet zelfstandig wonen (tenzij ze werk vindt).
- Je hecht buitensporig veel belang aan het gedrag van je dochter, gaat er erg onder gebukt, het bepaalt je leven.
Als deze analyse min of meer klopt, ben je op dit moment te afhankelijk, zowel op materieel als op emotioneel vlak. Tijd om er iets aan te doen dus!
- Materiele afhankelijkheid : bekijk je uitgavenposten en schrap de dingen die je niet ABSOLUUT nodig hebt. Als je teveel schulden of noodzakelijke kosten hebt, laat je dan eventueel begeleiden door een professional om je financiele situatie te verbeteren (ik bedoel hiermee een maatschappelijk assistent of dergelijke, geen leningkantoor).
- Emotionele afhankelijkheid : volgens mij zit hier het fundamentele probleem en speelt dit niet alleen bij je dochter. Zorg dat je minder kwetsbaar wordt voor het gedrag van anderen. Lees boeken, volg een praatgroep/therapie etc.. alles wat je hierin kan helpen. Goede boeken hiervoor zijn bv. Je kan je leven helen (L. Hay), Niet morgen maar Nu (W. Dyer) etc...
- Ga dingen doen die je leuk vindt en die je uit je thuissituatie halen. Even je hoofd op iets anders kunnen zetten, plaatst dingen in een ander perspectief en maakt je minder afhankelijk.
- Stop nu meteen met jezelf als slachtoffer te beschouwen. Het ontstaan van deze situatie komt door jullie beiden. Haar kan je niet veranderen, dus begin bij jezelf.
- Je dochter is geen puber meer. Je kan normaal gezien gewoon een gesprek met haar aangaan. Achter haar gedrag schuilt heel wat boosheid (misschien voor dingen die vroeger gebeurd zijn), waarschijnlijk ook een resem andere emoties. Heb ook daar aandacht voor, praat erover, probeer haar te begrijpen en focus niet enkel op jezelf. Dit zal niet makkelijk zijn : het vertrouwen is aan beide zijden geschonden. Maar het is het proberen waard.
- Het is ook belangrijk haar emotioneel los te laten zodat ze haar eigen weg kan vinden (ook al ben je hiermee niet akkoord)!
Succes!
(Lees meer...)
12 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding