wat is nostalgie voor jou? En kun je daar ook een voorbeeld van noemen bv uit je jeugd?

Nostalgie is voor mij gezellig met het hele gezin aan tafel eten en flink lang natafelen met zussen en ouders. :) Echt de ouderwetse gezelligheid nog.

S,avonds met een glas wijn,een LP opzetten ,en de tv gewoon uitlaten.

Zo'n gevoel heb ik op de zaterdagavond; als kind na een hele dag buiten in het bos te hebben gespeeld of kastanjes te hebben gezocht in bad en dan in pyama bij de open haard, hoe kan het anders, stamppot eten.
Of met de kerst de film van Olie beer Bommel kijken, die met Zwelgje :)

Nostalgie haal ik vaak uit muziek van uit mijn tiener tijd.Ik kan geen afstand doen van singels en lp's.Ik draai ze nog regelmatig .Ik heb ook nog wat prullen die ik vroeger op mijn kamer had staan.Als ik ernaar kijk krijg ik een nostalgisch gevoel .En zo'n situatie van de kermis kan ik mij goed voortstellen dan krijg je weer even het kindergevoel .Ik ervaar dat als ik in een speeltuin ben mmm heerlijk is dat.

Ha, die Naatje;

Pinda's pellen geeft mij zo'n echt net-als-vroeger gevoel. Oude krant eronder, grote bak pinda's op tafel en iedereen eromheen; pellen en keuvelen. En dan natuurlijk alle schillen gewoon weer terug in de bak gooien, zodat het steeds moeilijker zoeken wordt naar de ingepelde pinda's.

Nostalgie is voor mij: Op kerstnacht ontdekken dat het sneeuwt en dan door een dik pak, maagdelijke sneeuw wandelen, terwijl alles stil is. Ik woon vlak aan zee, dus het is heeeeel lang geleden, dat ik dit mocht meemaken.
Nostalgie is voor mij de herinnering aan voetbal kijken op tv. met alleen een grote zak uitgestorte pinda`s in de dop op tafel en iedereen maar pellen,eten en juichen of (wat vaker voorkwam;"oeoeoeoh,jammer".

De geur van de herfst, als je door een bos loopt, in deze tijd van het jaar. Mijn lagere school stond aan de rand van een bos, dus ik moest altijd een stukje door het bos, onderweg naar school - natte bladeren, aarde, paddestoelen, een zweempje steenkoolrook, omdat niet iedereen centrale verwarming had.....
En de sint- en kerstversierselen uit mijn kindertijd, die mijn moeder, toen ze nog leefde, ieder jaar in het rond zette, oude vriendjes, deels zelfgemaakt op de kleuterschool.....sinds haar overlijden heb ik ze niet meer gezien, zullen wel ergens op zolder staan, want de vriendin van mijn vader houdt niet van feestdagen.

Als ik verder mijmer, kom ik erachter, dat het vooral geuren zijn, die onlosmakelijk verbonden zijn met nostalgie. Juist de geuren, die je zelden meer ruikt - een koeien-of paardenstal, houtvuren, versgemaaid gras, hooi, gepofte kastanjes (Salzburg), glühwein (skivakanties)....Als je het ooit ruikt, ben je pats-boem terug in je verleden, al kan je het niet benoemen of omschrijven. Omdat het puur om jouw persoonlijke verleden gaat - zelfs mensen die in hetzelfde gezin opgegroeid zijn, zullen hun eigen geurpalet voor nostalgie hebben.

7 jaar was ik, en voor het eerst met mijn vader naar de kermis.
Het was al najaar en vroeg donker, mijn vader kwam om 6 uur thuis en dan eerst eten.
Dat eten schoot maar niet op, ik was zo opgewonden voor het eerst naar een echte kermis te gaan.
Er was nog geen t.v. dus kon je er geen voorstelling van geven wat een kermis dan wel niet was.
Al voor het eten klaar was stond ik al met mijn jas klaar om weg te gaan, het schoot maar niet op!!
Ik ga vast, riep ik naar mijn vader.
Ik holde de trap af naar beneden, we woonden toen nog in Amsterdam op 1 hoog.
Veel te hard liep ik de trap af en miste de laatste treden.
Gleed weg over een matje en viel keihard tegen de voordeur.
Mijn rechter pols knakte om en een scherpe pijnscheut ging door mijn pols.
Wat doe je nou, riep mijn vader van boven af?
Oh, niets hoor ik glee weg!
Ik dacht maar aan een ding, de kermis zien!!
En vooral niets zeggen over mijn pols!
En daar gingen we, maar mijn pols deed zo'n pijn dat ik niet veel gezien heb die avond.
Het was wel mijn eerste kermis en nog steeds als ik op een kermis kom denk ik weer even aan mijn pols.
Kermis is dus voor mij pure nostalgie.
Dat hoort bij , vader, donker en pols.

Rond de tafel spelletjes spelen.
Op tv gezellige kinderprogramma's als de Berenboot, Bolke de Beer, Smurfen (hoewel die sporadisch ook nu nog wel op tv te vinden zijn).
In ieder geval geen Power Rangers, Gele sponzen of Tering tubbies.

Toevallig, net voor ik de computer startte, heb ik met mijn man de foto's van mijn jeugd doorgekeken. Wat een herinneringen komen er dan boven! Nostalgie is voor mij ook als ik teunisbloemen langs de weg zie. Dan denk ik aan de vele wandelingen die ik met mijn vader maakte waarop hij me de planten aanwees en me de namen trachtte bij te brengen. Helaas ben ik er vele vergeten maar de teunisbloem ken ik nog goed. Gek genoeg ruiken ze helemaal niet meer terwijl ze in mijn jeugd een heerlijke geur hadden. Nostalgie is het fluiten van treinen in de nacht; wij woonden dicht bij een spoorlijn. Nostalgie is de lucht van brandend hout; iedereen in het gehucht waar ik ben opgegroeid stookte op hout.

Nostalgie heeft te maken met iets wat eerder gebeurd is en waar je goede herinneringen aan hebt. Het is iets wat voorbij is.
Vaak associeer je dat met bepaalde geuren. Een geur heeft verbind je vaak aan een bepaalde gebeurtenis.

Voor mij de keukengeur bij mijn oma. Een oude keuken in een oud grachtenpand in Delft. Het was altijd zo gezellig in die keuken. Een oud petroleumstel waar soep op stond te trekken.
Soms ruik ik wel eens zo'n luchtje en direct zie ik die gezellige keuken van mijn oma voor mij.

ik was laatst toevallig weer eens op het volkstuincomplex waar ik heel veel heerlijke zomers heb doorgebracht, en toen voelde ik me echt nostalgisch.
mijn ouders en mijn grootouders hadden daar een huisje, naast elkaar.
aardappels rooien met m'n opa, indiaantje met pijl en boog spelen, vissen in de stinksloot, de verwondering over het zachte velletje van een dode mol, de mooie herinneringen overspoelden me.

Nostalgie is het enige wat overblijft na een lang en gezegend leven. Je moet alleen zorgen dat melancholie maar niet de overhand krijgt.
Voorbeelden: naar het oude Indie, naar mijn examenjaar op de HBS, mijn vriendjes en vriendinnetjes van toen, het feit dat je jong en lenig was.

Logeren bij oma en opa...
-Terwijl het al zo'n 25 jaar geleden is dat ik een opa en een oma had...-
Als ik aan oma en opa denk, de logeerpartijen en de verwennerijen, dan zie ik oma voor me, dan ruik ik het petroleumstel in de keuken, dan zie ik het logeerkamertje voor me, dan proef ik de dik besmeerde witte boterhammen.
En dan mis ik die twee mensen gewoon!
Soms droom ik er nog wel eens van...
Lieve oma en opa...

Op zondagmiddag luisteren naar de radio naar het programma Muzikaal Onthaal met Herman Emmink gevolgd door Mr. G.B.J. Hilterman met zijn praatje in De Toestand In De Wereld.

Vroeger met mijn pa na zwemles op zaterdagmorgen naar de bakker! Vers tijgerbrood en een heerlijke slagroomhoorn!

Mijn ouders wonen vlakbij het bos,tussen hun huis en het bos lag vroeger een stuk akkerland.Toen ik een klein meisje was werd het akkerland opgehoogd om er natuurgebied van te maken.Bergen zand en leem lagen er zover ik kon kijken.Ik heb daar heerlijk kunnen spelen.Van de bergen zand afgegleden,de leembergen bedwongen en me voorgesteld dat ik een avonturierster was.

Nu is er bedacht dat er een moerasgebied moet komen,alles wat destijds opgehoogd is,word nu weer afgegraven.Weer liggen er bergen zand en leem.
Ik ging er kijken met mijn zoontje van 7,en hij ging glijden van de bergen zand en bedwong de bergen leem.
En ik was helemaal terug in de tijd,kijkend naar en genietend van hem was ik zelf weer het meisje van 7.

De laatste tijd ben ik daar meer mee bezig: op internet stukjes film/televisieserie opzoeken waar ik als kind gek op was.
Maar ook, zoals eerder genoemd, inderdaad de 'cliché' witte kerst- en sinterklaasfeesten.

Altijd als ik voorbij vers geteerd houtwerk kom ben ik in no-time weer terug op de scheepswerf van mijn opa, ook als ik een amarilsteen zie staan zoals waar hij zijn beitels op sleep en ik mijn zakmesje op mocht slijpen. Maar de geur geeft altijd een sterkere reactie. Ook als ik door een stukje duin loop wat ongeveer het karakter heeft van de duinen waar we bij een oom weekenden en vakanties doorbrachten kan mij soms weer terugbrengen in de tijd.
Soms ook de zwoele saxofoonklanken zoals je die in de jaren vijftig uit de jukebox kon horen schallen.

Zondagochtend brunch met mijn ouders. Een heerlijk veilig gevoel.

Tsja, nostalgie is voor mij ook niet meer wat het geweest is....

Nee dan vroeger, toen had je er tenminste nog wat aan.

Arabisch brood. Ik hoef 't maar te zien en proef 't al! Da's échte nostalgie voor mij.
Dat niet alleen hoor, ook bepaalde muziek, geuren en bezigheden (bijvoorbeeld garnalen vangen in de Noordzee)

Dat is een goed Belgisch radiostation die nostalgische muziek speelt. Ik heb iedere "jeugdige" fase doorgemaakt met muziek. Ieder jaar, ieder genre. Ik ben dertig jaar oud. Nostalgie is kippevel. Dat ik maar rap zestig ben.

Toegevoegd na 1 minuut:
Het verleden is altijd een thuiskomst, zolang je toekomst er onbezorgd uitziet.