Persoonlijk heb ik me er nog nooit druk over gemaakt, en ken ik ook niemand die zich er echt druk om maakt, dus de vraag is niet helemaal juist gesteld.
Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus is een erg leuk gevonden metafoor van de schrijver John Gray, waarbij hij dankbaar gebruik maakte van de vooroordelen en stereotypen over deze beide - uiteraard onbewoonde- planeten en de verschillen tussen mannen en vrouwen - die er inderdaad zijn, altijd zijn geweest en altijd zullen blijven. Het boek uit 1999, dat bedoeld was als soort therapeutisch zelfhulpboek om je relatie te verbeteren door je wederhelft 'beter te begrijpen' bleek een commerciële schot in de roos, (waar natuurlijk de aandacht van Oprah Winfrey wel enige invloed op heeft gehad) , waardoor er vele vervolgen kwamen en het boek onverminderd populair bleef ; zo ongeveer elke nieuwe generatie jonge vrouwen loopt er mee weg.
Blijkbaar blijven sexeverschillen ons bezighouden. Varierend van acceptatie door kennis en begrip tot misplaatst feminisme van mensen (vrouwen) die vinden dat mannen en vrouwen gelijk (moeten) zijn en daardoor hun eigen sexe en haar fortees verloochenen. Persoonlijk zie ik meer in gelijkwaardigheid met behoud van de verschillen. Zolang die gelijkwaardigheid er niet is, en vrouwendingen nog wereldwijd (!) en zelfs door vrouwen (!) als minderwaardig of ondergeschikt worden beschouwd, van glazen plafonds tot en met vrouwenonderdrukking, zal het een actuel vraagfstuk blijven en zullen mensen zich er in blijven interesseren. Inclusief grappigemaar toch wat discutabele boekwerkjes als Mars en Venus. Een titel als 'Mannen komen van de Aarde, Vrouwen Ook' spreekt blijkbaar minder aan.