Wat te doen?

Tja wat kan je doen inderdaad.. als hij niet meedoet tijdens feestjes en niet reageert op jouw pogingen tot kontakt zoeken dan zou ik zeggen: laat hem lekker. Ik snap dat je je zorgen maakt om hem en graag zou zien dat hij ook vrienden heeft. Maar dat is niet jouw verantwoording. Het kan zijn dat hij autistisch is. Kijkt hij wel mensen aan? snapt hij het als mensen boos worden of hem uitlachen? autisten beleven de wereld om hun heen heel anders.
Wel lief van je hoor dat je je om hem bekommert!!

Als hij jou negeert moet je hem ook negeren waarom zou je tijd verspillen aan iemand die jou toch negeert

wil je hem oprecht helpen? Ik hoop het van harte, want het lijkt me alsof je in hetzelfde groepje zit als de pesters?

In dat geval is het erg logisch dat hij je negeert. Het ene moment sta je bij de pesters, en als je alleen bent doe je even aardig? Als ik hem was zou ik dat ook niet vertrouwen en je negeren.

Wil je hem echt helpen doe dan oprecht en altijd aardig, geef niet zomaar op en nodig hem eens uit voor naar de film of iets anders. Wie weet kunnen jullie goede vrienden worden, en een echte vriend die voor je door het vuur gaat daar heb je je hele leven wat aan.

Maar eerst zal je zijn vertrouwen daarin moeten winnen, en dus ook voor hem opkomen als hij gepest wordt in jouw bijzijn.

Pest hem niet. En doe wat aan dat gepest. Dat helpt. Zo luisterd hij nooit naar jullie omdat jullie hem eerst uitlachen en vervolgens helpen. Komop dat zou je zelf ook zo doen als het andersom was.

Het enige wat je kan doen is proberen gesprekken aan te gaan (met één gesprekje gaat het niet lukken),en verschillende vragen te stellen.
Zo kan je polsen naar zijn interesses en kan je te weten komen wat er in hem leeft.

Het is heel aardig van je dat je deze persoon wilt helpen, maar sommige mensen zijn gewoon erg op zichzelf en hebben helemaal geen behoefte aan sociaal verkeer. Je kunt proberen het onderwerp bij hem aan te snijden, maar de kans is groot dat hij hierop negatief reageert. In dat geval is het het verstandigste het te laten rusten. En mocht hij toch positief reageren, dan kun je voorstellen een keer samen op stap te gaan.

Het is lief van je dat je je over hem bekommerd, maar als je alles al hebt geprobeerd, is het lastig om nog meer te bedenken. Er is een kans dat hij autistisch is. Mijn broer is ook autistisch. Snapt hij het als je contact zoekt ,en snapt hij het als hij wordt uitgelachen? Weet je of hij misschien met zijn handen wappert als hij blij is? Dat is een erkennings-teken voor autisme. Als hij dat doet en je wilt echt iets voor hem betekenen, ga dan een keer met hem praten na de les. Of een keer als het rustig is. Ik ga er van uit dat je op de middelbare zit. Ga anders een keer met je mentor praten of als het echt erg wordt misschien met zijn ouders. Misschien vindt je dit overdreven, maarik wens je veel succes!

Er zijn jongens die liever alleen zijn dan met meerderen.
Die jongens moet je gewoon met rust laten.
Het is altijd heel goed bedoeld , maar ze zijn gewoon liever alleen.

ik denk dat deze jongen in eerste instantie al moeite had met contact maken. dat is natuurlijk al geen beste binnenkomer en het maakt je een makkelijk doelwit voor anderen.

daarbij heeft deze jongen al zoveel negatieve ervaring opgedaan dat ie zich liever terugtrekt dan weer op zijn snotter gaat.

een paar dingen vallen me op zoals jij ze schrijft.
-geen vrienden
-voor zijn leeftijd erg 'kinderachtig'
-vanaf het begin negeerde hij jullie
-alleen spelen met blikjes

wat ik hier persoonlijk uit vermoedt is een (vorm van) contact stoornis.

-hij weet niet hoe hij op jullie moet reageren en doet dit ook niet
-er zijn andere dingen waar hij volledig in op gaat (de blikjes, kinderachtig gedrag)
-hij weet niet hoe hij contact moet maken, doet dit ook niet, en negeert jou als jij contact met hem wil maken.

ik weet niet of je aan achtergrond info kan komen (ouders, leerkracht of iemand anders) maar deze kunnen je het beste vertellen hoe je er mee om moet gaan.

wat je het beste kan doen om deze persoon te bereiken is spontaan zijn (zeg gedag, leuk dat je er ook bent) maar verwacht geen lang gesprek of uitgebreide reacties.

zit hij weer met zijn blikjes toon hier wat interesse in. (wat ben je aan het doen, goh dat is leuk zeg!)
dus alles positief, maar hou het kort.

op die manier voelt ie zich niet afgewezen, maar ook niet verplicht tot het 'meedoen'. laat hem dus ook zijn zoals ie is, ook al komt het raar of kinderachtig over.
ik weet zeker dat er een hele logische reden is voor zijn gedrag.


vind het wel helemaal super dat je er zo bij stil staat en wat voor deze jongen wil doen op deze manier. hij waardeert het zeker, ook al laat ie het niet blijken naar je :))