Heb je een waardig leven geleid als je alleen maar aan jezelf denkt en niks bijdraagt aan de maatschappij?

Voor de persoon an sich wel.

En zolang we ons niet druk maken of en ander iets uit zijn leven maakt: Tuurlijk. Zolang deze persoon niet voor zijn levensonderhoudt afhankelijk is van andere, moet hij/zij het invullen zoals hem goed dunkt

iedereen draagt mee aan de maatschappij
al zijn het maar kleine dingen ik vind daarom niet dat iemand afgespiegeld kan worden als een niksnut
een waardig leven moet je er zelf van maken

In mijn ogen niet, maar ik kan me wel voorstellen dat die persoon dat zelf wel vindt, anders had 'ie het wel anders gedaan lijkt me.

Wie weet? Stell voor dat je bent een ontzetend talentvol uitvinder, je bent alleen geintereseerd om dingen uit te vinden om geld te verdienen die je alleen aan jezelf wilt uitgeven. En dan vind je uit iets dat de leven van duizende mensen redt.

Als een persoon dag in, dag uit naar zijn werk gaat, 's avonds voetbal kijkt en al zijn aandacht besteedt aan het sleutelen aan zijn auto, maar aan het eind van de maand wel zijn salaris inlevert zodat zijn vrouw en kinderen kunnen leven, eten en studeren, heeft hij dan iets bijgedragen?
Als een kunstenaar die als kluizenaar leeft en gedurende zijn leven met niemand praat en zich aan niemand hecht, maar na zijn dood prachtige kunstwerken achterlaat die mensen ontroeren, heeft hij dan iets bijgedragen?
Als een vrouw nooit een dag heeft gewerkt en nooit een cent aan goede doelen heeft gegeven, maar wel drie kinderen met veel liefde heeft grootgebracht, heeft zij dan iets bijgedragen?
Van een afstandje kun je denken dat iemand egoïstisch leeft, maar als je dichterbij kijkt zul je zien dat iedereen onverwachte gulle kanten heeft.

Je zult eerst moeten defineren wat je ziet als een 'waardig leven'.

Volgens de van dale:
waar·dig bn, bw 1 ernstig, eerbied wekkend: zich ~ gedragen 2 passend bij de rang of betekenis: dat is een staatshoofd ~

Je kunt best alleen aan jezelf denken en toch ernstig of eerbied wekkend zijn.

En ben je een niksnut als je je hele leven lang hard werkt, voor jezelf? Elke dag 10 uur werken zodat je zelf rijk word? Volgens mij ben je dan geen niksnut.

De vraag is wat JIJ vind dat een waardig leven is. En uit je vraag te lezen zie jij dat als iemand die aan andere denkt ipv aan zichzelf.

Wat voor jou een waardig leven is ,kan voor een ander persoon weer heel anders zijn.jij en ik en iedereen kan niet voor iemand anders bepalen of hij/zij een waardig leven leeft.
Iedereen leeft zijn eigen leven ,jij het jouwe en ik de mijne.
kijk niet naar anderen maar kijk naar jezelf ,streef je eigen geluk na ,en als dat betekend dat jij je nuttig wilt maken voor de samenleving dan is dat heel mooi voor jou.
wilt iemand zich niet nuttig maken voor de samenleving dan voelt die persoon zich daar het beste bij en is dan goed voor hem/haar.

Nooit over iemand een oordeel vellen voor je zijn leven in zijn mocassins gelopen hebt.(oud Indiaans gezegde)

De maatschappij... dat ben jij?
..schiet nu ineens door mijn hoofd.

Maareuh.. tegenwoordig zijn we toch al een tijdje afhankeijk van elkaar geworden. de bakker bakt mijn brood en ik leer zijn kinderen wat op school, enz.
Als je echt alleen aan jezelf wilt denken moet je al onafhankelijk zijn van anderen.

Als je echt onafhankelijk bent van anderen zul je je eigen brood moeten bakken, je eigen varken moeten slachten enz. Ik kan me zo voorstellen dat je dan heel hard moet werken. Om zo iemand nou een niksnut te noemen zou ik niet waardig vinden. Het is slechts een keuze om alleen te zijn met je zelf en niemand verder in de weg te lopen.

Als iemand wel het brood van de bakker eet en gebruik maakt van openbaar vervoer (betaald van een uitkering ofzo) en verder niets inruilt vind ik de naam niksnut terecht. Zeker als zijn inkomsten discutabel zijn. Dan zou ik hem zelfs crimineel noemen.

Ik denk dat als je in de eerste plaats goed voor je zelf zorgt, (en daarmee bedoel ik met respect voor je eigen welzijn) je automatisch waardevol wordt voor anderen en de maatschappij. Als je echt goed voor je zelf zorgt dan krijg je positieve energie. Positieve energie straal je uit en biedt ook weer ruimte om aan anderen te geven.

Dus ja het begint bij jezelf. Echter sommige mensen lijken te denken dat 'goed voor jezelf zorgen' vooral inhoudt dat je probeert alles voor jezelf te krijgen en te houden, zonder iets zelf te geven. Ik geloof niet dat dat gelukkig maakt en dat je daarmee hard wordt naar anderen.

Soms is de strijd om het naakte bestaan zo allesomvattend, dat er helemaal niets overschiet om rekening met anderen te houden. Iemand die een handicap heeft, ernstig verwaarloosd is als kind, autistisch of depressief is , verdient eigenlijk al zoveel waardering, als hij zich zonder hulp van buitenaf staande houdt, dat ik niet van een niksnut wil spreken.
In andere gevallen heb je natuurlijk ook egoisten, die zich alleen om hun eigen welzijn bekommeren. Ik ken er niet veel, maar ze zijn er.
Nee, erg waardig is dat volgens mij niet. Althans, in onze samenleving wordt zulk gedrag niet gewaardeerd. In sommige samenlevingen (bijvoorbeeld met kasten ) kan dit anders liggen.

het hangt ervan af wat je levensdoel is natuurlijk
ik denk dat je sowieso wel een bijdrage levert aan de maatschappij, de maatschappij dat zijn jij en ik, elk ding dat je doet of zegt kan een invloed hebben op mensen uit je omgeving, kan hen mee vormen,op die manier lever je ook een bijdrage he

Je moet er heel voorzichtig mee zijn om iemand een nietsnut te noemen. Misschien is hij wel psychiatrisch patient en kost het hem de grootste moeite zich staande te houden. Andere mensen lijken heel druk bezig, maar met wat? Iedereen moet voor zichzelf bepalen hoe hij wil leven en als hij zich niet aan de wet houdt slaan we hem in de boeien.