Is het echt onbeleefd een oud(er) iemand zijn/haar leeftijd te vragen? En waarom dan?

Ik vind dat je best iemand kan vragen hoe jong hij is. Zijn maar weinig mensen, die hier geen antwoord op willen geven. Is echt niet onbeleefd, om die vraag te stellen.

Dat is iets wat niet in de etiquette staat als onbeleefd. Vragen staat je toch vrij? Dat sommige mensen het niet fijn vinden om er antwoord op te geven kan, dan kunnen ze dat aangeven.

Het word inderdaad gezien als onbeleefd, zeker bij mensen die je niet goed kent. Dit omdat veel mensen niet beoordeeld wil worden op hun leeftijd, en om vervelende situaties te voorkomen(oh, ik dacht dat u veel ouder was e.d.).
Daarnaast is leeftijd maar een nummer, dus hoort het niet uit te maken.
Als je mensen beter kent, kan je het wel vragen, maar niet iedereen wil het.

Dat vind ik niet.Men kan altijd antwoorden dat men het liever niet zegt maar vragen staat vrij.

Dat was vroeger ook zo, dat men dat vond. Maar tegenwoordig kan je gerust vragen: als u het niet vervelend om het te zeggen, mag ik weten hoe oud u bent.
Er zullen weinig mensen meer bezwaar tegen hebben.
Waarom ook?

Dit is helemaal niet onbeleefd, soms zijn ouderen trots
op hun leeftijd.

Dat schijnt tegenover vrouwen meer onbeleefd dan tegenover mannen. En zeker boven de 30 jaar.
Dat komt omdat vooral vrouwen door de rare huidige normen nog steeds vooral zo jong mogelijk moeten overkomen.
En dus vaak niet willen weten dat ze echt wel een jaartje of wat ouder worden.

Ik vind van niet.

Trouwens ik vind dat je alles moet kunnen vragen. Maar niet alle vragen hoeven beantwoord te worden. Deze keuze ligt toch echt bij de ander. Ook daar moet je rekening mee houden.

Maar sommige mensen vinden dat elke vraag een antwoord moet krijgen. En dan krijg je soms wel de indruk dat het onbeleefd is.

Onbeleefd is het niet maar het wel zo dat je moet vragen hoe jong bent u maar meestal hoeft dat niet omdat oudere mensen meestal wel hun leeftijd uit zichzelf vertellen .

Het is maar hoe je zelf in het leven staat. Ik ben opgevoed met de normen en waarden van vroeger en heb getracht dat ook op mijn kinderen over te brengen.
Onbeleefd? Nee! Maar besef wel wie je tegenover je hebt en in welke situatie.

Nee hoor, totaal niet... Maar de etiquette verbiedt het wel... Daarmee is het nog niet onbeleefd...