Niet beledigd?

Nee, want die persoon laat zich niet beledigen!
Dat getuigd van wijsheid.

In jouw ogen wel, in zijn ogen niet.
Een belediging kan van persoon tot persoon verschillen de ene is eerder beledigt dan de ander.

Iets is pas beledigend als het als zodanig wordt ervaren, eerder niet....

Ik denk dat die persoon gevoel voor humor en het misschien niet als 'een steek onder water' heeft opgevat, en positief is ingesteld. Benijdenswaardig hoor;-)!

het gaat om de intentie van de opmerking die bepaald of het een belediging is of niet.

zo werkt t in mijn wereld iig

nee, want die persoon is er niet door geraakt.

Als jij het als een belediging bedoelt, is het wel degelijk een belediging. De persoon die de belediging ontvangt, is óf heel wijs dat hij het niet als een belediging wil beschouwen (en dan ben je 'powned' zoals mijn kinderen zouden zeggen en is de belediging ontkracht), óf mist bepaalde kennis om de belediging te begrijpen.

Dit kan wat genuanceerder liggen. Misschien vat de persoon tegen wie het gericht is het niet zo op. Maar een omstander kan zich er wel vervelend door voelen. En het kan ook zijn dat de persoon tegen wie de opmerking was gericht er later wel last van krijgt. Dit zijn dingen die je wel tegenkomt in de discussies over "ongewenst gedrag".

Toegevoegd na 2 minuten:
En als de persoon die de opmerking maakt echt de bedoeling had de ander te beledigen, dan is het zonder meer een belediging.
Als je iets van iemand steelt, en de bestolene merkt het niet, of zegt later dat het hem niet zoveel kan schelen, dan is het toch nog steeds diefstal.

Dat is een hele goeie vraag en tegelijk ook een hele wijze constatering.
Iemand anders kan jou niet beledigen ... men kan alleen zichzelf beledigen.

Als je iemand een trap wilt geven en je trapt mis, was het dan geen trap?

Dus ja het was een belediging, alleen was je niet in staat de persoon te raken.

Toegevoegd na 1 minuut:
je hebt dan dus een belediging geuit, je hebt niet iemand beledigd.

Beleedigen — beschimpen — bespotten — hoonen — krenken — kwetsen — smaden — smalen — verguizen. Iemand iets aandoen in woord of daad, waarbij HIJ LEED GEVOELT en in zijn gevoel van eigenwaarde of eer wordt aangetast. Beleedigen zegt dit in het algemeen, terwijl de andere woorden de wijze, waarop de beleediging plaats grijpt, nader omschrijven. Bij beschimpen en bespotten staat het denkbeeld van spot, bij hoonen dat van vernedering en schande, bij smaden dat van verachting op den voorgrond, en deze verschillende denkbeelden zijn in verguizen, dat verreweg het sterkst is, vereenigd. Krenken, eigenlijk iets krank maken, duidt behalve de daad van benadeelen, ook de aantasting der eer aan, die het gevolg der krenking is. Kwetsen ziet meer op de beleodiging van het gevoel. Smalen kan men zoowel op een voorwerp als op oen persoon. Het beteekent, uit nijd iemand of iets als gering of nietswaardig voorstellen.

Als de beleedigde dit niet zo aanvoelt is er geen sprake van beleedigen.

Nee, dat is een mislukte poging tot belediging.

Als je de intentie hebt om te beledigen,maar de ander begrijpt/beseft het niet,blijft het toch een belediging.

Het is pas een belediging als iemand dat er van maakt. Als de ontvanger zich niet beledigt voelt, dan is dat geen belediging. Ik kan me niet voorstellen dat je iemand bewust wilt beledigen dus als je luistert naar de inhoud (wat) en niet naar de vorm (hoe) van een boodschap, zal iemand zich minder snel beledigd voelen.

Beledigen

Uitspraak: bəˈledəxə(n) (beledigde, heeft beledigd) Werkwoord iets zeggen waardoor je iemands gevoelens pijn doet.
Synoniem: krenken

`zich diep beledigd voelen`

Als de ander het niet opvat al een belediging dan heb je zijn/haar gevoelens ook geen pijn gedaan, dus is het ook geen belediging.

Volgens jurisprudentie is iets belediging als het doel beledigen was. De zaak staat sterker als iemand zich ook in zijn goede naam of eer geschonden voelt, maar het oogmerk iemand te beledigen en in zijn goede naam of eer te beschadigen, is genoeg voor een veroordeling.

Belediging zoals het in Nederland strafbaar is gesteld:

Wetboek van Strafrecht
art. 266
1
Elke opzettelijke belediging die niet het karakter van smaad of smaadschrift draagt, hetzij in het openbaar mondeling of bij geschrift of afbeelding, hetzij iemand, in zijn tegenwoordigheid mondeling of door feitelijkheden, hetzij door een toegezonden of aangeboden geschrift of afbeelding, aangedaan, wordt, als eenvoudige belediging, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste 3 maanden of geldboete van de tweede categorie.
2
Niet als eenvoudige belediging strafbaar zijn gedragingen die ertoe strekken een oordeel te geven over de behartiging van openbare belangen, en die er niet op zijn gericht ook in ander opzicht of zwaarder te grieven dan uit die strekking voortvloeit.

Wel dat heb ik nu vandaag op het werk meegemaakt.Een collega van mij komt me zoeken en begint een scheldtirade af te steken omdat ik een extra taak had tussengelast (alleen voor mezelf) en ze dacht dat we dan in tijdnood gingen komen.Maar ze was echt ongelooflijk grof.Verschillende mensen hoorden het.
Ik bleef heel kalm en moest inwendig erg lachen omdat ze zo'n opgewonden standje is.Ik verzekerde haar dat we absoluut niet in tijdnood gingen komen en ze werd meteen weer heel vriendelijk en spraakzaam.Wij waren een kwartier voor tijd klaar.
Ik dacht aan het spreekwoord:Men vangt meer vliegen met siroop en met azijn. En beledigd was ik niet,zoveel betekent ze niet.

Als je de intentie hebt om iemand te beledigen dan is het een belediging uit jouw mond, ongeacht hoe de ander daarover denkt.
Jij had namelijk bepaalde gevoelens bij het uiten van die belediging, en die verdwijnen niet zomaar.

Ik heb enorme bewondering voor mensen die op een goede, positieve manier voorbij kunnen gaan aan een belediging. Die het niet opvatten als belediging, of althans doen alsof. Daarmee zetten ze degene die de belediging uit in hun hemd, en die persoon leert dan eerst naar zichzelf te kijken voor hij dat naar een ander doet.

Wat de een als bijzonder beledigend kan ervaren, is voor een ander een onzinopmerking.
Bijv. vragen naar iemands leeftijd.

Als iemand de bedoeling heeft een ander neer te halen, expres te kwetsen, te minachten en dat te uiten, dan is diegene een beledigende hufter.

In openbare functies, bijv. als politieagent, leer je heel goed om met beledigende opmerkingen om te gaan.
Maar voelen doen ze het wel.

Nee, dan kan het zelfs een compliment zijn!

ja, iemand heeft de ander beledigd.
Ik zou er niet van overtuigd zijn dat de ander het niet heeft meegekregen.
Hij/zij zou niet de eerste zijn die wijselijk stoicijns blijft!
Er IS iets veranderd, let maar op!

Ja, als de intentie is om iemand te beledigen is het mijns inziens een belediging. Niet het vermogen van de ander om het als zulks te zien. Ergo, heel veel antwoorden die verhalen van 'geen belediging omdat anderen het als zodanig niet opvatten als belediging' snijden geen hout als diegene die je beledigt een persoon is die bijvoorbeeld het Syndroom van Down heeft, of dement is of noem maar meer van dat soort excessen.
Beledigen van iemand wordt met een bepaalde intentie gedaan door diegene die beledigt, met als oogmerk iemand te krenken.

volgens mij valt dit onder semantiek, oftewel de leer die zich bezig houdt met het uitleggen van symbolen, tekens en woorden.
Het gaat er volgens mij om wat je intentie is, en of die intentie wel of niet behaald is.

Ik heb eens een vraag zien staan: 'als ik wil falen en ik faal, heb ik dan gefaald?'
In dit voorbeeld is het eerste falen gericht op je intentie, het tweede op de uitvoering en het laatste falen op het resultaat. Als falen de intentie is en de uitvoering daarvan slaagt, dan ben je dus geslaagd wanneer je faalt.

Terug op jouw voorbeeld dus:
De intentie is om te beledigen, de uitvoering faalt. Het resultaat is dus je gefaald hebt om te beledigen.

Omstanders zullen hier misschien anders over denken maar technisch gezien is het geen beledigen.

Toegevoegd na 1 dag:
sorry ik heb je vraag verkeerd gelezen.

De vraag of het een belediging is, is iets anders dan de vraag of je aan het beledigen bent.
De eerste vraag betreft het perspectief van degene die de opmerking maakt (zoals hierboven), maar de laatste vraag (jouw vraag) betreft het perspectief van de ontvanger.
In dit geval geldt dat het altijd afhangt van hoe deze de opmerking ontvangt: Is hij beledigd door de opmerking dan is het een belediging; is hij niet beledigd door de opmerking (ook al bedoelde jij het zo) dan is het geen belediging.

Dit laatste kan je ook laten zien door het omgekeerde voor te stellen:
Stel jij maakt een opmerking die je niet beledigend bedoelt, maar die door de ontvanger wel zo wordt opgevat dan kan het niet anders dan dat het een belediging is.

Het is wel degelijk een belediging, zo had je het toch bedoeld? Je hebt alleen maar een berg geluk als degene die je beledigt zo ruimdenkend is dat hij erboven staat.
Dat is dus een persoon die het waard is gekoesterd te worden.

Met wat je vraagt bewijs je dat je NOOIT iemand kunt beledigen, maar dat altijd die ander het als wel of niet belediging opneemt...

Beledigen kun je een ander nooit, die ander bepaalt of die zich beledigd voelt, zelfs als je die hebt geholpen, kan die zich beledigd voelen...

Is er een geval waarbij iemand zich beledigd voelt en jij had die intentie niet, dan wordt het of kan het worden getoetst in een civielrechterlijke zaak, dan wordt alles tegen een norm gehouden en de rechter doet dan uitspraak...