Je kent het misschien wel; fietser voelt zich erg ongemakkelijk omdat jij precies dezelfde snelheid hebt en de hele tijd erachteraan rijdt.

Haha, ik ben vrouw, ik heb die problemen dat mensen zich door mij bedreigd voelen niet zo :)

Maar goed, ik heb dan weer last van lichtelijke competitiedrang, kan er niet tegen dat iemand een meter of 5 voor me fietst in hetzelfde tempo en ik er telkens achter hang, dus dan zet ik toch even enkele minuutjes een paar tandjes bij, haal de persoon in, zorg voor iets meer afstand en ga dan weer door met het "eigen tempo".

lopend heb ik dat ook wel.
als ik voorop loop ga ik niet harder of zachter lopen, maar als ik achter iemand loop die zich daar duidelijk ongemakkelijk onder voelt (snel even achterom kijken), dan ga ik een tandje harder om die persoon in te halen.

Ik fiets zelden, maar ik ik zou niet weten waarom ik harder moet gaan fietsen?

Ik ga er voor bij.. vind het vervelend als anderen zich vervelend voelen door mijn aanwezigheid achter hen..
Enne: ik heb een electrische fiets dus kan veel harder!
:-)

ik denk niet dat iemand zich zorgen maakt als ik achter iemand aan fiets..ben vrouw,niet zo groot.maar als mijn voorgangster een vrouw is die niet kan zien wie ik ben,en ik merk ongemakkelijkheid,dan fiets ik zeker voorbij ..

Ik ga er voorbij. Ik kan me namelijk behoorlijk dood ergeren als iemand zo dicht achter me aan fiets. Ik ga dan inhouden, of zeg dat hij/ zij wel even voorbij mag.

Wat maakt dat nou uit. Het is toch veel te druk in Nederland om op die manier rekening met elkaar te hoeven houden? Als die persoon zich al vervelend voelt doordat er iemand vlak achter hem/haar fietst dan heeft ie vrees ik mooi pech.

Bovendien, in de drukste stukken van NL, wat zou je daar voor rare verkeerssituaties krijgen als mensen zouden denken "achgut die jongen voor me voelt zich vast ongemakkelijk doordat ik steeds achter hem fiets, laat ik hem maar voorbij crossen"?

Ik doe tegenwoordig niets meer aan mijn snelheid. Het is maar al te vaak zo dat ik dan denk dat die ander zich wel ongemakkelijk zal voelen. In feite leg ik die ander dan gedachten in het hoofd die die ander waarschijnlijk helemaal niet heeft.

Er wordt al veel te veel misgecommuniceerd omdat A niet reageert op B, maar op wat A denkt dat B wel van A zou kunnen denken.

Ik fiets nooit heel vlak achter iemand aan. Dat is vooral heel vervelend als die ander plotseling remt. Bij een drukke rotonde fiets ik wel even dicht achter die ander. De ervaring leert dat afslaande automobilisten keurig wachten tot "die fietser" voorbij is, maar dan alléén die ene fietser in de gaten houden, en niet zien dat er nóg een fietser aankomt.

Als echt duidelijk is dat die ander zich ongemakkelijk voelt, en die ander slaat dan maar eerder af - maar precies daar waar ik ook afsla - wordt het een ander verhaal. Vaak doet dan een simpel woordje al wonderen. Iets als "Ja, als u dezelfde kant op fietst als ik, en als u dan míjn favoriete snelheid aanhoudt, dan kan ik er ook niks aan doen dat ik de hele tijd achter u aan blijf fietsen.". Dan zie je de ontspanning, zeker als ik dan vraag of hij/zij het prettiger vindt als ík voorop ga fietsen.