Waarom wordt de generatie van net na de oorlog gezien als de generatie die nederland opbouwde?

In nederland bestond na de oorlog geen goede infrastructuur meer. Bruggen en wegen lagen in puin en een deel van de steden ook. Half nederland was net aan een hongersnood ontkomen (Met alsnog tienduizenden doden) en een deel van de bevolking gedeporteerd.

De economie van voor de oorlog bestond neit meer. Handel was vrijwel afwezig. Oftewel: Er was vrijwel niets meer. Daarom wordt over de wederopbouw gesproken.

Het slopen en vervangen van gebouwen is niet te vergelijken met het opnieuw bouwen van steden zo groot als Rotterdam en Enschede, welke wel voor meer dan de helft plat lagen na de oorlog. En stel je even nederland zonder bruggen voor...

Echt wat een BS, ik kan er niks anders van maken. Misschien moet, bijvoorbeeld, de geschiedenis van Rotterdam eens lezen, voordat dit soort onzin het internet op knalt.

Heb je al gezien hoe steden als Rotterdam, Arnhem en Nijmegen eruit zagen na WOII? Ons hele land lag letterlijk en figuurlijk in puin na de oorlog. De mensen die in die tijd leefden hebben ons complete land weer moeten opbouwen.

Alles, maar dan ook alles moest weer worden hersteld, en niet alleen in letterlijke zin, maar ook in figuurlijke zin. Het vertrouwen in de mensheid was naar de knoppen, hele families hadden trauma's van de verschrikkingen die in de oorlog voorkwamen.

Nederland moest gewoon helemaal weer worden opgebouwd. Dorpen en steden, de economie, de welvaart, de politieke structuur... alles!

Voor een hele grote groep mensen was het niet mogelijk om de opleiding/het beroep te doen die ze wilden : je moest het doen met wat je kon krijgen...Ook letterlijk : mijn ouders zijn in 1948, na jarenlang wachten, getrouwd, in gaan wonen bij mijn grootouders, en zijn hun gezamelijke leven begonnen met "krijgertjes", en huisraad, dat op de bon was, en je moest maar nemen wat je toevallig kon krijgen of ruilen. (Mijn moeder heeft ooit eens een koektrommeltje, wat ze zó verschrikkelijk mooi vond, maar niet kon betalen, geruild tegen pakken koffie - koffie kreeg ze op de bon, en dan maar géén koffie....) Mijn vader kwam, totaal berooid, uit het Jappenkamp, had de middelbare school niet af kunnen maken, en kon aardig tekenen, dus zo heeft hij zich de reklame-wereld ingetekend, en eindeloos cursussen gevolgd - ik zat al op de middelbare school, toen mijn vader nog steeds examens moest doen.
Al de dromen, al de toekomstplannen zijn deze mensen ontnomen. Ze hebben, waar geen toekomst meer leek, een toekomst bevochten.

'Nederland weer opbouwen' moet je niet te letterlijk nemen. Natuurlijk werd er veel (op)gebouwd, maar er werd ook gewoon hard gewerkt - de vrije zaterdag bestond nog niet. De lonen waren laag, zo kwam er veel geld beschikbaar voor de wederopbouw. Er bestond een soort poldermodel avant la lettre waarin regering, vakbonden en werkgevers gezamenlijk optrokken.
Pas vanaf midden jaren zestig begon de generatie van na de oorlog iets te merken van een toenemende welvaart. Vandaar dat deze generatie (1945-1965) vaak wordt geprezen als zijnde de generatie die ons land weer heeft 'opgebouwd'.

(tp)

Wat heeft het met de oorlog te maken eigenlijk ?
je noemt goede zorg nodig maar dat verdiend iedereen die ze hele leven heeft gewerkt.

En de mensen die het hebben opgebouwd hebben ook de oorlog meegemaakt.
ze hebben alles tot de grond zijn vallen & meegevochten.
en daarna weer opgebouwd.


Ben je jaloers dat ze respect krijgen ?
- ze hebben vast meer dan gedaan.

Een oude man was zelf jaloers op me , dat we het nu zo goed hadden vroeger was alles slechter.

Doordenker, je hebt niet echt doorgedacht!
Ondanks de vele antwoorden kan ik het niet laten nog even te reageren.
De generatie na de oorlog heeft niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk ons land opgebouwd.
Daar zijn heel veel offers voor gebracht door iedereen, want een land wat letterlijk en figuurlijk helemaal is vernield ondanks de dappere hulp-acties van velen, dat vraagt veel om dat weer opnieuw in orde te krijgen.
Koop een boek of zoek het op op internet en verdiep je er in, voordat je je aan zulk soort vragen waagt!
En vooral, denk iets langer na, want het is jammer dat je met deze vraag blijkt geeft van ondoordachtheid en niet van door of- nadenken.

Strikt genomen is de generatie van NA de tweede wereldoorlog,niet de generatie die heeft gezorgd voor de Wederopbouw van Nederland, maar de generatie van de Babyboomers.
De mensen van de Wederopbouw zijn zij die net na de oorlog de beroepsbevolking grofweg uitmaakten, dus de mensen die voor circa 1930 geboren zijn ; de huidige minimaal 70-plussers. En inderdaad heb je, alle felle reacties ten spijt, natuurlijk echt wel ten dele gelijk dat niet heel Nederland kapot was (maar wel veel, en ook veel dat er voor de oorlog gewoon nog niet wás komt uit die tijd), ook generaties daarvoor en daarna hebben veel opgebouwd, en aan de felle reacties hier zie je ook wel dat het nog altijd een gevoelig onderwerp is, zelfs bij mensen van wie zelfs de ouders van 'na de oorlog' zijn. Lang niet iedere Nederlander heeft zijn ziel en zaligheid gestopt in de Wederopbouw, net zo goed al lang niet elke Nederlander in het verzet zat, maar als je de verhalen moet geloven ; bijna allemáál.

Vooral van de huidige generatie Babyboomers (die vlak na de oorlog zijn geboren en in de jaren '60-'70 aan hun eigen leven begonnen te bouwen, die eigenlijk bijna alleen maar vooruitgang en voorspoed gekend hebben en van de wieg tot het graf verzorgd worden door het sociale stelsel in Nederland) kan ik me voorstellen dat het niet altijd even sympathiek overkomt als ze zich daarop doen voorstaan.

Mijn vader bijvoorbeeld, 1944, een jongetje van het platteland in het Oosten van Nederland, kan zich er echt niet op voorstaan (en doet dat ook niet) te hebben meegedaan aan de Wederopbouw. Mijn schoonvader zelfs eigenlijk ook nauwelijks, al was hij aan het eind van de oorlog wel 21, maar zijn bijdrage aan de 'wederopbouw' behelsde ook weinig meer dan de opbouw van zijn eigen carriere. Wel hard werken hoor, veel in het buitenland, maar niet per se concreet aan 'de' Wederopbouw. Wel natuurlijk, zoals al zijn generatiegenoten aan DE opbouw van het Nederland zoals we dat nu kennen, met al haar voor- EN nadelen.

De generatie van de Wederopbouw is niets anders of beter dan 'de rest', in die zin dat elke generatie die in die tijd had geleefd hetzelfde had gedaan, en dat elke generatie verdient ook op haar oude dag goed verzorgd te zijn. En oude mensen die jaloers zijn op wie nu jong is, hebben ook geen flauw idee hoeveel er vandáág de dag komt kijken bij het runnen van een gezin. Materieel wellicht een stuk makkelijker, maar op heel veel punten ook heel wat moeilijker dan vroeger.