Huilt een schrijver zelf ook wel eens tijdens het schrijven van zijn boek ?

Zou heel goed kunnen. Bijvoorbeeld bij een autobiografie. Dat is dan een stukje verwerking. Emoties tonen mag. De schrijver is ook maar een mens.

Soms komen de dingen heel dichtbij die je schrijft, omdat je de gebeurtenis vanuit je gevoel schrijft, dan kan het inderdaad gebeuren dat je huilt. Daarom werkt schrijven vaak helend.

Volgens mij kan je niet goed schrijven als je geëmotioneerd bent. Juist als je de lezer wilt raken moet je afstand nemen van je eigen emoties; je moet ze eerst verwerkt hebben.
Als je toch geëmotioneerd raakt kun je het later waarschijnlijk beter overschrijven.

Toegevoegd na 11 uur:
Om echt goed te kunnen schrijven moet je je in de lezer kunnen verplaatsen; je kunt niet en sterke emoties hebben en tegelijk jezelf concentreren. Als je sterk geëmotioneerd bent schrijf je broddelwerk.

Nee hoor.Je kan pas over iets schrijven als je goed weet waar je naartoe wil , je bent bezig met allerlei dingen: de plot, het aantal hoofdstukken, het aantal regels per bladzijde, de interlinie,je let ook goed op dat de emoties die je beschrijft geloofwaardig zijn, terwijl je schrijft ben je niet met je eigen emoties bezig.

Om een goed boek te schrijven ben je vooral bezig met de werkwijze. Het plot bedenken, hoe de personages er moeten uitzien en hun karaktereigenschappen, zorgen dat het boeiend blijft, dat je niet te langdradig wordt enz.
Emoties, zoals huilen, zijn voor een schrijver niet mogelijk als je met die dingen bezig moet zijn.
Het komt er vooral op aan om emoties over te brengen bij de lezer.

Vast wel. Schrijvers zijn immers ook mensen.

Of het geschreven stuk dan van dusdanige kwaliteit is dat het in een uiteindelijke versie van een verhaal of boek terecht komt, is een heel andere vraag. Best kans dat ze zo'n stuk moeten herschrijven.

Als je onder schrijvers ook dichters rekent, kan ik je zeggen dat een dichter weleens tranen in zijn ogen heeft tijdens het schrijven van een gedicht.

Ik ben namelijk zelf dichter..en een groot aantal van mijn gedichten zijn voortgekomen uit een grote bewogenheid met anderen.

Automutilatie (het zichzelf verwonden) van jongeren is één van de vele onderwerpen waar ik over schrijf.

Het antwoord is dus: Ja, dat komt weleens voor..

Groet,

Ton