Voor mij geldt het niet en ik erger me er bij anderen dan ook regelmatig mateloos aan., MIisschien is het nog een overblijfsel uit de begindagen van de telefoon, toen in principe ieder telefoontje belangrijk was of kon zijn.
In de jaren 70 vond de PTT dat we blijkbaar nog veel te weinig belden en startte de campagne 'laat eens wat van je horen', waarin mensen werden aangemoedigd om voor elk wissewasje te bellen, 's avonds en in het weekend zelfs voor half geld '!!
Maar tegenwoordig, en al helemáál sinds de uitvinding van het mobieltje belt men zich de hele dag ongans over de meest onnozele onderwerpen, overleggen telefonisch elke beslissing die we vroeger zelf namen of waar niks van afhangt (welke boter moet ik meenemen ?) en dat is allemala hun goed recht natuurlijk, maar intussen heeft de telefoon de státus van belangrijk gehouden. Terwijl het zo ongeveer het minst belangrijke voorwerp is dat ik me maar kan voorstellen.
Dus wordt niet alleen in huis naar elk belletje gerend (zou niet weten waarom, we hebben toch voicemail ?) maar ook het mobieltje wordt steevast midden in een gesprek opgenomen. Het is feitelijk aso-gedrag nummer 1 geworden.
Als ik met iemand in een gesprek verwikkeld ben, kunnen er nauwelijks vijf minuten voorbij gaan of het is piep piep hallo, en de laatste zin zeg je tegen de lucht, waarop je ook nog eens aangekeken wordt alsof JIJ degene bent die stoort.....grrrrr. En nee, het onderhavige telefoontje gaat in de regel echt helemaal nergens over.