Waarom krijgt een telefonische benadering altijd voorrang?

Question

Ik bedoel dus niet dat je hem altijd aanneemt, omdat je niet weet of het belangrijk is. Zelfs in de tijd dat er nog geen mobieltjes waren (er is echt ooit zo'n tijd geweest) kon je al telefonisch inbreken in een gesprek, terwijl je dat fysiek niet hoefde te proberen. En ook nu nog laat je een redelijk belangrijk face-to-face-gesprek onderbreken om de telefonische "inbreker" van antwoord te voorzien.

 · Accepted Answer

Voor mij geldt het niet en ik erger me er bij anderen dan ook regelmatig mateloos aan., MIisschien is het nog een overblijfsel uit de begindagen van de telefoon, toen in principe ieder telefoontje belangrijk was of kon zijn.

In de jaren 70 vond de PTT dat we blijkbaar nog veel te weinig belden en startte de campagne 'laat eens wat van je horen', waarin mensen werden aangemoedigd om voor elk wissewasje te bellen, 's avonds en in het weekend zelfs voor half geld '!!

Maar tegenwoordig, en al helemáál sinds de uitvinding van het mobieltje belt men zich de hele dag ongans over de meest onnozele onderwerpen, overleggen telefonisch elke beslissing die we vroeger zelf namen of waar niks van afhangt (welke boter moet ik meenemen ?) en dat is allemala hun goed recht natuurlijk, maar intussen heeft de telefoon de státus van belangrijk gehouden. Terwijl het zo ongeveer het minst belangrijke voorwerp is dat ik me maar kan voorstellen.

Dus wordt niet alleen in huis naar elk belletje gerend (zou niet weten waarom, we hebben toch voicemail ?) maar ook het mobieltje wordt steevast midden in een gesprek opgenomen. Het is feitelijk aso-gedrag nummer 1 geworden.

Als ik met iemand in een gesprek verwikkeld ben, kunnen er nauwelijks vijf minuten voorbij gaan of het is piep piep hallo, en de laatste zin zeg je tegen de lucht, waarop je ook nog eens aangekeken wordt alsof JIJ degene bent die stoort.....grrrrr. En nee, het onderhavige telefoontje gaat in de regel echt helemaal nergens over.

 · Answer

Dat zal afhankelijk zijn van de persoon lijkt me.
Als ik in een goed, redelijk belangrijk face-to-face gesprek zit, dan druk ik mijn mobieltje weg. Ik heb toch niet voor niets voice-mail op dat ding zitten.

 · Answer

Klopt, dat is wel zo hinderlijk... Het is gewoon voorschieten en dan de tijd dat zo´n voordringgesprek krijgt ook nog...  Ik ben dan bijna in staat om die telefoon zelf te pakken en de persoon te woord te staan...

 · Answer

Yep, je hebt ergenis nummer 1 te pakken en die is volledig terecht. Waarom de telefoon altijd voorrang krijgt is in verband met de valse hoop die de mens heeft om toch nog onder je uit te kunnen komen.

 · Answer

Ik vind het erg als je in een drukke winkel staat te wachten bij de kassa en de telefoon gaat...
Wordt 'ie nog opgenomen ook... En ik was vóór!

AWM · Answer

Ja! Zeer ergerlijk. Als je staat te praten met een verkoper in een winkel, en die gaat uitgebreid een telefoontje zitten beantwoorden. Ik ben in staat om de winkel uit te lopen.

 · Answer

Dit heeft volgens mij voor een deel te maken met dat je niet weet hoe belangrijk het is - en dat de beller óók niet weet in wat voor gesprek je zit. Aan de andere kant zou iemand het een welkome onderbreking kunnen vinden van een zwaar gesprek... inderdaad, vluchtgedrag.
Tijdens een gesprek zelf vind ik het niet heel hinderlijk, zie ik het vooral als een moment waarop ik zelf ook even mijn gedachten op een rijtje kan zetten. Tenminste, als het om eens een enkel telefoontje gaat - als dat ding onophoudelijk afgaat én wordt beantwoord vind ik het wel vervelend. En ook als ik ergens sta te wachten op iemand voor *een antwoord, bestelling of iets anders*, ik sta al een half uur in de rij, ben ik eindelijk aan de beurt gaat de telefoon. En de beller hoeft totaal niet te wachten voor zijn *antwoord, bestelling of iets anders*.

 · Answer

Los van het feit dat het een hinderlijk verschijnsel is, vermoed ik dat het een aangeleerde Pavlovreaktie is die wij hebben ontwikkeld dankzij de wekker. Wij MOETEN de wekker aandacht geven, zo is ons jaren lang, iedere ochtend weer geleerd... Die telefoon doet exact hetzelfde met ons... Hij rinkelt en wij reageren er direct op.

 · Answer

mijn tel. gaat niet vaak, en als die gaat neem ik hem wel op.
als het niet belangrijk blijkt te wezen of dat ik weet dat het wat langer als 30 sec. dan zeg ik gewoon dat ik later terugbel omdat ik met iemand in gesprek ben.
zodat diegene met wie ik gesprek ben duidelijk kan horen dat ik hem of haar wel belangrijk vind.

 · Answer

Ik werk elke dag bij klanten en als ik wordt gebeld zijn het andere klanten. Toch neem ik in een gesprek nooit op en zet de telefoon meestal op trillen. Ik probeer ze later op de dag terug te bellen en daar hoor ik nooit problemen over. Je zou het ook in je voicemail kunnen inspreken: "Ik ben er even niet of in gesprek. Als u na de piep een bericht inspreekt bel ik u straks even terug".

Je vraag was echter niet hoe je er ook mee om kunt gaan, maar waarom de telefoon door veel mensen wordt opgenomen. Het is een soort reactie die wordt aangeleerd en die indirect ook beloont. Je hebt dan twee gesprekken in één en hoeft later niet terug te bellen. Om zo'n vastgeroest patroon te doorbreken moet je van goede huize komen.

 · Answer

haha ik vind het wel een gv.

ik vind een deel van de samenleving verpest door de mobiele telefoon. 
of idd dat je met iemand in gesprek ben en die telefoon gaat de hele tijd. ik denk zelf dat het komt door de beltoon, die alarmeerd je op te nemen, ook al sta je met de koningin te praten, zelf mensen op tv in een intervieuw als per ongeluk dat ding gaat zag ik iemand hem van de week nog opnemen ook. de studio lag in een deuk maar ik zat me te ergeren.

 · Answer

Simpel, als je hem wegduwt, dan is hij ook weg. Een persoon die je face-to-face ziet, kan wel even wachten. Je kunt altijd netjes zeggen: Ogenblik alstublieft.

Nog een reden die ik kan verzinnen: soms heb je geen beltegoed. Dus je kunt niet even snel terugbellen (zal niet vaak voor komen)

Bij echte belangrijke gesprekken druk ik de persoon ook weg hoor, daar niet van.

Toegevoegd op 12-06-2009 01:59:05
ps. Sommige mensen zijn hier wel echt aso in. Niet eens even, telefoon zeggen maar gewoon direct opnemen.

 · Answer

Dit is een aangeleerde reflex uit het verleden toen de telefoon uitsluitend werd gebruikt voor zeer belangrijke mededelingen.Op die momenten leer je mensen onderscheiden met opvoeding en zonder. "Met" zullen ,ofwel de tel negeren of snel beantwoorden en tergelijkertijd zich excuseren bij hun gesprekspartner en het korter houden dan 15 seconden.De anderen zijn de ongelikte beren die er dapper op los lullen terwijl jij daar staat te wachten.Nu ken ik mensen die hem gewoon afzetten of overschakelen op de voice mail als ze in een face2face zitten, wat niet meer dan normaal is.

Waarom krijgt een telefonische benadering altijd voorrang?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (12)

Weet jij het beter..?