Is het landschap een collectief goed?

Ik bedoel het niet in juridische zin.
vergelijk het met een weg, die moet verbreed worden. Dat doet de overheid, omdat we dat als een collectief probleem zien.
Maar de overheid zou ook kunnen zeggen, dat het de autogebruikers zijn die een probleem hebben, "moeten ze maar met de bus of trein, of op een andere tijd"
Dus een weg is nu een collectief goed, maar dat hoeft niet. Overigens zijn uitzicht op en het landschap redelijk verweven, want we rijden en fietsen er als mens doorheen en wonen er soms ook vaak midden in. Ik heb het niet over snelweg panorama's, die zijn afgeschaft. Door het landschap als collectief goed te zien, is er een goede reden dat de overheid zelf de verantwoordelijkheid heeft om onvermijdelijke windmolens op een aanvaardbare manier in het landschap te ontwerpen, net zo zorgvuldig als een nieuwe weg.

Wees gerust, windmolens zijn de goedkoopste manier om duurzame energie op te wekken. Daar gaat mijn vraag niet over.
Juist omdat we in een zeer neoliberaal geregeerd land leven, denken bestuurders en politici dat ze ondernemers de vrije hand moeten geven in het landschap. Ondernemers en grondeigenaren bepalen meestal waar windmolens in het landschap komen, of het nu op een lelijke of mooie manier gebeurd, daar bemoeit de politiek (het algemeen belang) zich niet mee. Maar
- windparken kunnen wel degelijk op een mooie manier in het landschap ontworpen worden. In regio's met meer ervaring met windmolens gebeurt dat tegenwoordig ook.
- als er ergens een risicovol bedrijf komt dat de omwonenden echt schade en risico oplevert, dan kraait er geen haan naar.
Maar als iets opvallends in het landschap wordt aangekondigd, dan springt een deel van de bevolking op.
"hun" horizon wordt vervuild.
Daarom vraag ik me af of we niet moeten verklaren dat "het landschap"een collectief goed is.
Om zo de minder ervaren wind gemeentes te helpen met het mooi in het landschap krijgen van windmolens. In een paar gemeentes, met ervaring met windmolens, neemt de gemeente wel de leiding om het landschap mooi te houden als er meer windmolens komen.
Bijv Wieringermeer, Haarlemmermeer en Zeewolde. Maar de meeste gemeentes lopen achter ondernemers aan, die het landschap zo economisch mogelijk vullen met windmolens.
N33 valt nog best mee, het is een enkele rij, dat is een mooi windpark.
Borger Odoorn, Windpark Drentse Monden, moet echt lelijk worden, volgens de ondernemers, dat levert ze het meeste geld op.

Sorry, dat ben ik dan niet met je eens.
Als een ondernemer c.q. grondeigenaar een windmolen neer wil zetten en omliggende bewoners dienen bezwaarschriften in zal het die ondernemer niet lukken.
Ik heb het hier van nabij meegemaakt.

Dat is tegenwoordig anders, voor grote windparken geldt de Crisis en Herstelwet en de Rijkscoördinatie Regeling.
Hiermee wordt de macht van gemeente en provincie omzeild, en die zijn het meest betrokken bij de bevolking.
De gemeenteraad is meestal het probleem, en die wordt hiermee uitgeschakeld.
Vervelend is wel dat het rijk streeft naar lelijke windparken.
Maar steeds meer lokale overheden beseffen dat ze toch zelf proactief, mooie windparken moeten ontwerpen, en zo ondernemers op het goede spoor zetten.
De gemeentes die dat doen, erkennen zo impliciet dat het landschap aandacht verdient en dat dat een gemeenschappelijk belang is.
In Groningen verklaarde de PvdA zelf dat die windparken een gemeenschaps belang zijn. Ik vind dat dat al aardig dicht komt bij "collectief goed"