Je maakt iets mee, leest iets, denkt ergens over na en beseft opeens dat je ook op een heel andere manier ergens tegenaan kunt kijken, of dat dingen heel anders zijn dan je altijd hebt gedacht.
Een inzicht dat ik zelf door schade en schande heb verkregen: Hulpverleners kunnen allemaal het beste voor hebben met mijn kind, maar IK ben degene die hem het ALLERBESTE ken en dus het allerbeste kan beoordelen of een voorgestelde aanpak enige kans van slagen heeft.
Of: ik kan wel denken dat ik iets duidelijk vraag, maar voor mijn kind moet ik het dan nog NET wat letterlijker zeggen, anders praat ik voor hem wartaal.
Inzichten bij kinderen zijn vaak heel aandoenlijk, zo zei mijn dochter (die tot haar vijfde in de tropen heeft gewoond) na 2 dagen school in Nederland tegen mij: 'Mam, al die kinderen wonen gewoon bij ons in het dorp! En er zijn hier overal speeltuintjes!'
Soms zie je die ogen opeens gaan glimmen en dan hebben ze weer ergens een kinderwereldschokkend verband gelegd dat hun hele wereldje verandert.