Hoe wist men vroeger of het gehele land veroverd was?

Dat wist men niet. Maar dat was dan ook volstrekt onbelangrijk. Als je de havens, het regeringsgebouw en de grondstoffen in bezit had genomen dan was het land van jou. Als je vernam dat er ergens een opstandje was, moest je wel even de brand gaan blussen.

Tot in de jaren 80 van de vorige eeuw doken er op de Filippijnen nog regelmatig Japanse soldaten uit de Tweede Wereldoorlog op die nog niet wisten dat de oorlog afgelopen was. Dus moet het antwoord zijn op jouw vraag. "Men wist het omdat het aan hen verteld was èn omdat men daarin berustte."

Dat wist men niet, als je maar de grote plaatsen en andere belangrijke zaken in bezit had in een gebied. Bij een eiland lag het dus simpeler dan een stuk grond op het vaste land. Zolang de bevolking dit min of meer accepteerde was je klaar. Verder waren de grenzen niet altijd zo scherp bepaald als nu. Een land met centrale overheid was er iha niet. In Duitsland had - nadat Bismarck er zo ongeveer een land van had gemaakt -bv. Beieren nog jarenlang eigen ministeries en een eigen diplomatieke dienst, tot in de 20e eeuw toe. Bijna heel Nederlands Limburg was van 1839 tot 1866 ook lid van de Duitse bond en moest desgevraagd dan ook militairen leveren. Men stuurde vanuit Limburg vertegenwoordigers naar Den Haag.
Er waren geregeld grijze gebieden waar de invloed van de een overging naar de ander. Het begrip land was vroeger iets anders dan nu.