Niet zo moeilijk ; naast ziektes schelden en vloeken we in Nederland ook graag met een bepaalde categorie lichaamsdelen. Waar echter precies de grens licht tussen het gebruik van een lichaamsdeel als uitroep (k*t !, kl*te) of als scheldwoord voor een persoon (l*l, eikel, kl**tzak) ligt kan ik je zo 123 niet vertellen , maar wie de taal dagelijks spreekt voelt dat haarfijn aan.
Een vervelende vent noemen we gerust een l*l , maar zijn vrouwelijke equivalent noemen we geen K*t, hooguit een k*twijf, of misschien een k*tje maar dat is nog wel een beetje lief bedoeld.
De geslachtsdelen blijven wel bij hun eigen sexe ; een vrouw is nooit een klojo of een lulhannes, een man is nooit een k*tvent. Maar overdrachtelijk kan het wel : een man kan ontzettend 'lopen k*tten' als hij vervelend doet, en kan een vrouw uitstekend voor l*l lopen in de verkeerde outfit.