Hoe zorg ik ervoor dat mijn boek over de periode dat ik een depressie had niet negatief en langdradig wordt?

Ik wil graag een boek schrijven over mijn depressie. Dit voor familie en vrienden. Maar hoe zorg ik ervoor dat het niet negatief en langdradig wordt? En mensen er niet (bij wijze van spreken natuurlijk) spontaan depressief van worden....

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

in: Boeken & Auteurs

579

579 keer bekeken

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (2)

Bij het schrijven er niet te veel over na denken, maar doen.
Laat je leiden door je gevoel.

Taalfouten en fouten in de zinsopbouw, zijn even niet belangrijk, ze kosten veel concentratie en die heb je juist nodig met schrijven.

Maak hoofdstukken die niet te lang zijn, zet er een titel boven.
Zo krijg je overzicht.

Als je boek klaar is, ga je eerst globaal hoofdstuk voor hoofdstuk na lezen en haal er de grote fouten uit.

Bij de volgende ronde ga je na, of je niet twee keer het zelfde vertelt binnen een hoofdstuk en corrigeer dat.

Ronde drie, ga alle leestekens na, veel staan er vaak verkeerd of ontbreken.

Ronde vier, nu ga je heel kritisch je boek ,regel voor regel na lezen en kijk of je sommige zinnen korter en/ of duidelijker kan maken.

Ronde vijf, kijk nu pas of het 'lekker' leest, zoniet pas dat dan aan.

Ronde vijf, laat nu een ander(en) het lezen en luister naar de op of aanmerkingen.

Maar vergeet nooit, dat het jouw boek is met jouw verhaal en jij hebt het geschreven, laat je dus door anderen niet te veel beinvloeden, behalve de echte fouten natuurlijk.

Veel succes!

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Goede tips, maar je vergeet er een: Schrap ongeveer de helft van het aantal woorden, wat je in eerste instantie geschreven hebt.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

ja je moet veel schrappen.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Goede tips, maar vooral beginnen met schrijven en niet stuklopen op structuur. Wanneer je in het begin structuur kunt aanbrengen is dat fijn, maar het kan je ook blokkeren. De tips die eddijst hierboven heeft gegeven zijn een zeer goede leidraad. SUCCES

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Dank je.

Veel rationeel beschrijven, van een afstand en niet vanuit gevoel. Ja, dat kan. Gebruik humor, relativeer.
Overdrijf sommige dingen maar dan wel op een grappige manier.
Verzacht de enge dingen.
Eindig vooral ook dat het goed net je gaat. Zie je nu in dat je toen absurd dacht, schrijf dat er bij.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

...dat je toen absurd dacht...? Dit klinkt mij wel een beetje als onrespectvol in de oren (als chronisch depressiepatient zeker). Het klinkt een beetje makkelijk. Depressiviteit is een ziekte, en de gedachten die daarbij horen zijn wellicht niet altijd rationeel, maar voor de patiënt wel waar. Waarom zou je de enge dingen verzachten? Wat is de bedoeling? Een waarheidsgetrouw boek schrijven, of een slap aftreksel om je lezers ergens (?) voor te beschermen.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Ik weet heel goed wat een depressie is. Ik weet ook dat je dan absurd kunt denken. Vb. Therapie op de 14de verdieping. Op de balkons tralies om suicide te voorkomen. Zitten de schroeven vd tralies aan de binnenkant. Pfft, wie denken ze te stoppen, als ik vh balkon wil springen neem ik vlgnde x gewoon een schroevendraaier mee. De maat had ik algecheckt. Ja, zo dacht ik.
Ik zou ook op kunnen schrijven dat ik me zo slecht voelde dat ik erover dacht van het balkon te springen. Zeg maar, wat leest fijner als je een boek wilt schrijven.
Bovendien, schrijver wil iets duidelijk naken. Een boek met alleen maar erin hoe slecht je he voelt, dat he je bed niet uit wil, geen zin in feestjes, etc.
Dat is veel te cliche, dat wilken mensen niet lezen. Zelfspot, achtergronden, begrip. Daar bereik je een groter publiek mee. Men weet wel wat een depressie is.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Oké, maar schrijver schrijft dit voor familie en vrienden, niet voor de markt... En absurd, tja, het is dan blijkbaar nét hoe je het noemt ;-). Op dat moment was de gedachte voor jou dus gewoon realiteit. Het is wel iets raars, die depressies :-). Zelfspot kan ik me ook wel in vinden inderdaad. Dat is wel een goeie.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Depressies zuigen! Ik vind mijn gedachten soms wel absurd, maar ik weet ook nog goed van toen ik niet zo dacht.
Ik neem nu anders waar. Zoals dat balkon. Een ander geniet van get uitzicht, ik kijk welke maat schroeven is gebruikt.
Maar ik heb ook een feitelijke en soms harde manier van zelfspot.
Niet normaal, dan zou het anders, of gek zijn. Maar ik zie gek dan niet als iets gemeens, maar gek, raar, vreemd. Ik vind het gewoon gek zoals ik soms denk. Anderen hebben dan moeite met het woord gek. Maar, veel sterkte!

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500