Goede onderdelen van een profetie in een roman:
- Hij moet niet ál te duidelijk zijn. Laat onzekerheid bestaat over hoe de profetie uit kan komen, en op wie die profetie slaat. Als Meltrèth nu zou zeggen "de profetie luidt: Aragon van de tweede dwarsstraat nummer 2 drie hoog, geboren op 23 september 1989 is de uitverkorene, hij zal de strijd tegen de duistere machten leiden." dan heb je nul komma nul suspense.
- Hij moet voorwaarden bevatten waardoor duidelijk wordt als hij aan het uitkomen is, en dat Aragon en niet iemand anders de uitverkorene is. Om het voorbeeld van Harry Potter te gebruiken: onderdeel van die profetie is dat Voldemort zijn grootste vijand zal markeren als zijn gelijke. Harry is degene die hij, ongewild, markeert, letterlijk zichtbaar door zijn litteken. Daarmee heeft Voldemort zelf een deel van de profetie uit laten komen. Voordat hij dat deed, had de profetie ook kunnen slaan op Neville Longbottom. Sterker nog, als hij Neville onsuccesvol had aangevallen in plaats van Harry, dan hád de profetie geslagen op Neville.
- Hij moet een element van noodlot hebben. Zoals in Harry Potter bijvoorbeeld "neither can live while the other survives". Je hoofdpersoon moet niet zomaar kunnen zeggen "mwah, ik zie dat uitverkorene zijn niet zo zitten" en het verhaal uit lopen. Laat Aragon worstelen met die profetie: eerst weigeren het geheel te geloven, of niet willen geloven dat die profetie op hém slaat. Laat hem er weerstand tegen voelen als de profetie uit begin te komen en hem duidelijk wordt dat het geen onzin is, en dat het op hém slaat, niet op iemand anders. Uiteindelijk kan hij erin berusten dat hij niet aan zijn noodlot zal ontkomen, en met geheven hoofd het strijdtoneel betreden.
Een beetje cliché is dit alles wel, maar beter goed afgekeken dan slecht geschreven!
Overigens een tip over het stukje tekst dat je hier hebt geplakt: als een wildvreemde zou zeggen dat het zijn plicht is om jouw toekomst vast te leggen, zou je eerste reactie dan echt zijn om te denken "wat zal de toekomst me bieden"? Of begin je misschien toch met "huh", gevolgd door de vraag "hoezo mijn toekomst vastleggen" en "wie is die gozer dat-tie mijn toekomst zou vastleggen"? Ook in fantasy moet je schrijven over geloofwaardige personages.